Ιεροσόλυμα: Το Σάββατο, 27 Σεπτεμβρίου 2025, εορτάστηκε από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων η μεγάλη εορτή της Παγκόσμιας Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού.
Με την εορτή αυτή, η Εκκλησία, και ιδιαίτερα εκείνη των Ιεροσολύμων, θυμάται το γεγονός της ύψωσης του Τιμίου Σταυρού, μετά την εύρεσή του πίσω από τον Γολγοθά, από τον Αρχιεπίσκοπο Ιεροσολύμων Μακάριο και την Αγία Ελένη, κατά την εορτή των Εγκαινίων του Ναού της Αναστάσεως το 336 μ.Χ.
Την παραμονή τελέστηκε ο Μέγας Εσπερινός, χοροστατούντος του Μακαριωτάτου, με υποδοχή και θυμίαμα στον χώρο της Αποκαθήλωσης, προσκύνηση στον Πανάγιο Τάφο και στον Γολγοθά, λιβάνισμα στα προσκυνήματα, ανάγνωση Αναγνωσμάτων, Μεγάλη Είσοδο και Αρτοκλασία. Μετά την Απόλυση του Εσπερινού, η Πατριαρχική Συνοδεία ανέβηκε στο κτήριο της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας.
Την ημέρα της εορτής τελέστηκε Θεία Λειτουργία στο Καθολικό του Πανίερου Ναού της Αναστάσεως, προεξάρχοντος του Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ. Θεοφίλου Γ΄. Συλλειτούργησαν οι αρχιερείς του Πατριαρχείου: ο Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ησύχιος, οι Αρχιεπίσκοποι Γεράσων κ. Θεοφάνης, Αβήλων κ. Δωρόθεος, Κωνσταντίνης κ. Αρίσταρχος, Θαβωρίου κ. Μεθόδιος, Σεβαστείας κ. Θεοδόσιος, Λύδδης κ. Δημήτριος, Πέλλης κ. Φιλούμενος και Καττάρων κ. Αριστόβουλος.
Μαζί τους λειτούργησαν πολλοί Αγιοταφίτες ιερομόναχοι, με πρώτο τον Γέροντα Καμαράση Αρχιμανδρίτη π. Νεκτάριο, καθώς και οι εκπρόσωποι των αδελφών Πατριαρχείων: από τη Ρωσία ο Αρχιμανδρίτης π. Βασιανός και από τη Ρουμανία ο Αρχιμανδρίτης π. Ιωάννης, μαζί με πολλούς ιερείς από Ρωσία, Ρουμανία και Σερβία. Συμμετείχαν Αγιοταφίτες ιεροδιάκονοι και ο Αρχιδιάκονος π. Μάρκος, ενώ έψαλλε βυζαντινός χορός στα ελληνικά υπό τον Πρωτοψάλτη του Ναού, διάκονο π. Ευστάθιο. Πλήθος προσκυνητών συμμετείχε με χαρά και κατάνυξη.
Μετά την Απόλυση της Θείας Λειτουργίας ξεκίνησε λιτανεία από το Καθολικό. Η πομπή κινήθηκε αριστερά, πέρασε από την Αγία Αποκαθήλωση και κατέβηκε στο παρεκκλήσιο της Αγίας Ελένης, που χρησιμοποιείται από τους Αρμενίους.
Εκεί, ο Μακαριώτατος κρατώντας τον Τίμιο Σταυρό στο κεφάλι του στάθηκε μπροστά από το Ιερό Βήμα, ενώ οι διάκονοι θυμίασαν το Άγιο Βήμα και τον θρόνο της Αγίας Ελένης. Ακολούθησε η τελετή της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού από τον Μακαριώτατο στο Σπήλαιο της Ευρέσεώς του, προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, ενώ οι ψάλτες έψαλλαν: «Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου», «Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ εκουσίως» και «Τον Σταυρόν Σου προσκυνούμεν, Δέσποτα».
Στη συνέχεια, η λιτανεία ανέβηκε δεξιά, περιήλθε τρεις φορές τον Πανάγιο Τάφο και κατευθύνθηκε στον Γολγοθά, όπου έγινε ξανά η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού από την Αγία Τράπεζα προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Τέλος, η πομπή κατέβηκε από τα σκαλοπάτια του Γολγοθά στο Ιερό Βήμα του Καθολικού και ακολούθησε η άνοδος στα Πατριαρχεία, όπου ο Μακαριώτατος απηύθυνε προσφώνηση στην ελληνική γλώσσα.
«Χαίροις ο ζωηφόρος Σταυρός, της ευσεβείας το αήττητον τρόπαιον, η θύρα του Παραδείσου, ο των πιστών στηριγμός, το της Εκκλησίας περιτείχισμα· δι᾿ ού εξηφάνισται, η φθορά και κατήργηται, και κατεπόθη, του θανάτου η δύναμις, και υψώθημεν, από γης προς ουράνια. Όπλον ακαταμάχητον, δαιμόνων αντίπαλε, δόξα Μαρτύρων Οσίων, ως αληθώς εγκαλλώπισμα, λιμήν σωτηρίας, ο δωρούμενος τώ κόσμω το μέγα έλεος».
Εκλαμπρότατε Γενικέ Πρόξενε της Ελλάδος κ. Δημήτριε Αγγελοσόπουλε,
Σεβαστοί άγιοι Πατέρες και Αδελφοί,
Ευλαβείς Χριστιανοί και προσκυνηταί,
Σήμερον η αγία του Χριστού Εκκλησία και δή η των Ιεροσολύμων Εκκλησία εορτάζει την Παγκόσμιον Ύψωσιν του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού. Διό και Ημείς μετά της Γεραράς Αγιοταφιτικής ημών Αδελφότητος ετελέσαμεν Πατριαρχικήν θείαν Λειτουργίαν εν τώ Πανιέρω Ναώ της Αναστάσεως, εν τώ τόπω δήλονότι της σταυρώσεως, της τριημέρου ταφής και της Αναστάσεως του Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού.
«Εις τον τόπον τον λεγόμενον Γολγοθάν, ο εστι λεγόμενος Κρανίου τόπος» (Ματθ. 27,33) έλαβε χώραν το σταυρικόν πάθος του Χριστού, το οποίον αποτελεί φυσικόν μαρτύριον και αδιάψευστον ορόσημον εις την ιστορίαν του κόσμου. Και τούτο διότι, διά του ευλογημένου ξύλου του Σταυρού γέγονεν η αιώνιος δικαιοσύνη, ως εναργέστατα διατυπώνει τούτο ο υμνωδός λέγων: «κατάρα λέλυται, καταδίκης δικαίας, αδίκω δίκη του δικαίου κατακριθέντος· ξύλω γάρ έδει το ξύλον ιάσασθαι, και πάθει του απαθούς, τα εν ξύλω λύσαι πάθη του κατακρίτου».
Κατά τον θείον Παύλον ο Τίμιος Σταυρός είναι η δύναμις, η ισχύς και το αήττητον τρόπαιον της σωτηρίας ημών των πιστών, διό και κηρύττει λέγων: «Ο λόγος γάρ του σταυρού τοις μέν απολλυμένοις μωρία εστί, τοις δε σωζομένοις δύναμις Θεού εστι», (Α΄ Κορ. 1, 23-24).
Με άλλα λόγια, αγαπητοί μου αδελφοί, ο Λόγος του Σταυρού, δηλαδή το περί του Σταυρού κήρυγμα είναι το αποκορύφωμα και ταυτοχρόνως η φανέρωσις του απωτάτου σκοπού του ακαταλήπτου όντος μυστηρίου της θείας εν Χριστώ Οικονομίας, του Ευαγγελικού δηλονότι ρήματος: «Και ο λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν», (Ιωάν. 1,14).
Ο Απόστολος των εθνών θεσπέσιος Παύλος, δεικνύων την ταλαίπωρον κατάστασιν του ανθρώπου, του αρνουμένου αφ’ ενός μέν, την εκ της αμαρτίας προκληθείσαν πτώσιν και φθοράν αυτού και αφ’ ετέρου δέ, τον θανάσιμον εχθρόν και πολέμιον αυτού, τον διάβολον, επικαλείται τον «Λόγον του Σταυρού», επί του οποίου ο εσταυρωμένος Χριστός απεγύμνωσεν τον διάβολον από την δύναμιν αυτού και κατέλυσεν το κράτος αυτού, διά να διακηρύξη λέγων: «Ταλαίπωρος εγώ άνθρωπος! Τις με ρύσεται εκ του σώματος του θανάτου τούτου»; (Ρωμ. 7,24).
Ο Τίμιος Σταυρός, ο οποίος ανεδείχθη το όργανον της θυσίας υπέρ του υψίστου αγαθού της δικαιοσύνης, της δικαιοσύνης του Θεού, η οποία μένει εις τον αιώνα (Πρβλ. Β’ Κορ. 9,9) μας καλεί να αποφύγωμεν κατά τον Απόστολον Πέτρον τα μιάσματα του κόσμου εν επιγνώσει του Κυρίου και Σωτήρος Ιησού Χριστού», (Β΄ Πέτρ. 2,20).
Ημείς δέ, οι τιμώντες και προσκυνούντες, το σωτήριον ξύλον του σταυρού δι’ ού από γης εις ύψος ήρθημεν, είπωμεν μετά του θείου Παύλου: «εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι, ει μη εν τώ σταυρώ, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι’ ού εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τώ κόσμω», (Γαλ. 6,14).
Έτη πολλά ευλογημένα και ειρηνικά. Αμήν».
