Την Παρασκευήν, 15ην /28ην Ιουνίου 2014, εωρτάσθη υπό του Πατριαρχείου η μνήμη του αγίου προφήτου Ελισσαίου εις την εν Ιεριχώ Ιεράν Μονήν του Πατριαρχείου επ’ ονόματι αυτού και του αγίου Ζακχαίου, εν η και τα υπολείμματα της συκομορέας, εφ ης ούτος ανήλθεν, ίνα ίδη τον Κύριον, ότι τη ηλικία μικρός ην, (Λουκ.19,4).
Η Ιερά αύτη Μονή είναι αφιερωμένη και εις τον προφήτην Ελισσαίον, καθ’ ότι εις την Ιεριχώ και την ευρυτέραν περιοχήν αυτής έδρασεν ο προφήτης Ελισσαίος, μαθητής του προφήτου Ηλιού, ποιήσας τη βοηθεία του Θεού πολλά σημεία και θαύματα, εις αυτήν δε την Ιεριχώ, μετατρέψας τα πικρά και βλαβερά ύδατα εις γλυκά και πόσιμα, και εις αυτόν δε τον Ιορδάνην ποταμόν, λαβών άνωθεν διπλήν την χάριν διά της μηλωτής Ηλιού.
Εις τον Ιερόν Ναόν της Μονής ταύτης προεξήρξεν της θείας Λειτουργίας η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αυτώ του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου και των Σεβασμιωτάτων Αρχιεπισκόπων Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου και Θαβωρίου κ. Μεθοδίου και Αγιοταφιτών Ιερομονάχων και διακόνων και μετέχοντος Ορθοδόξου λαού εκ του μικρού ποιμνίου της Ιεριχούς και προσκυνητών εξ Ιεροσολύμων και εξ Ελλάδος.
Εις το Κοινωνικόν της θείας Λειτουργίας ο Μακαριώτατος εκήρυξε τον θείον λόγον εις τους πιστούς, έχοντα ως έπεται ελληνιστί:
Προβλέψει θεική, Ηλιού σε ο μέγας, σοφέ Ελισσαίε φοιτητήν επισπάται, Προφήτην δεικνύων σε, ελλαμπόμενον, ευσεβοφρόνως τιμώντες συν τούτω σε ένδοξε», αναφωνεί ο μελωδός της Εκκλησίας.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
ευλαβείς Χριστιανοί,
Το Άγιον Πνεύμα, το ως Ήλιος καταλάμψαν εν τη ψυχή του Ελισσαίου, του αναδειχθέντος προφήτου και μαθητού του Ηλιού του Θεσβίτου, κατηύθυνε τα διαβηματα ημών εν τω ιερώ τούτω τόπω της βιβλικής πόλεως Ιεριχούς, ίνα ευσεβοφρόνως εορτάσωμεν την παναγίαν μνήμην αυτού, του Προφήτου.
Ούτος ο μαθητής του Προφήτου Ηλιού, προεφήτευσε περί της του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού Παρουσίας και τα ύδατα της Ιεριχούς πικρά και αλμυρά όντα ιάσατο. «Τάδε λέγει Κύριος ειπών. ίαμαι τα ύδατα ταύτα» και ιάθησαν.
Αλλά και νεκρόν ήγειρε και λεπρόν όντα Νεεμάν τον Σύρον, εκαθάρισε της λέπρας. Καί Γιεζή τον εαυτού υπηρέτην λεπρόν εποίησε γενέσθαι, διά την φιλαργυρίαν αυτού και την παρακοήν∙ και νεκρός ων, νεκρόν ήγειρε∙ και τα Ιορδάνεια ρείθρα τη του Ηλιού μηλωτή πατάξας διέρρηξεν, ως αναφέρει ο συγραφεύς του Βιβλίου των Βασιλειών, «και έλαβε την μηλωτήν ᾿Ηλιού, η έπεσεν επάνωθεν αυτού, και επάταξε το ύδωρ και ου διέστη· και είπε· που ο Θεός ᾿Ηλιού αφφώ; και επάταξε τα ύδατα, και διερράγησαν ένθα και ένθα, και διέβη ῾Ελισαιέ». (Δ’ Βασιλ. κεφ. 2,14).
Ο Άγιος Προφήτης Ελισσαίος τιμάται ιδιαιτέρως από την Εκκλησίαν μας. Καί τούτο, διότι ούτος διακρίνεται διά την διπλήν χάριν, την οποίαν έλαβε από το άγιον Πνεύμα.
Η διπλή δε χάρις είναι ότι έλαβεν αφ’ ενός το Προφητικόν χάρισμα και αφ’ ετέρου το χάρισμα της θαυματουργίας, ως λέγει και ο μελωδός αυτού: «Διπλήν την χάριν ειληφώς παρά του Πνεύματος (Αγίου), προφήτης ώφθης θαυμαστός πάσι τοις πέρασι, τους υμνούντας δε λυτρούμενος εκ κινδύνων και δωρούμενος την χάριν των θαυμάτων σου, τοις προστρέχουσιν εν ταύτη μετά πίστεως και βοώσι σοι: Χαίροις, προφήτα θεσπέσιε».
Το δε Πνεύμα, παρά του οποίου έλαβεν ο άγιος ημών προφήτης την διπλήν χάριν δεν είναι άλλον, από το Άγιον Πνεύμα, δηλονότι το Πνεύμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ως μαρτυρεί και ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος εν τη «Αποκαλύψει» αυτού. «Η γαρ μαρτυρία του Ιησού εστι το πνεύμα της προφητείας», (Αποκ. 19,10).
Ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος εγένετο δοχείον του Αγίου Πνεύματος λέγει σχετικά με τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος: «Διαιρέσεις δε χαρισμάτων εισί, το δε αυτό Πνεύμα· και διαιρέσεις διακονιών εισι, και ο αυτός Κύριος και διαιρέσεις ενεργημάτων εισίν, ο δε αυτός εστι Θεός, ο ενεργών τα πάντα εν πάσιν.
῾Εκάστω δε δίδοται η φανέρωσις του Πνεύματος προς το συμφέρον. ω μεν γαρ διά του Πνεύματος δίδοται λόγος σοφίας, άλλω δε λόγος γνώσεως κατά το αυτό Πνεύμα, ετέρω δε πίστις εν τω αυτώ Πνεύματι, άλλω δε χαρίσματα ιαμάτων εν τω αυτώ Πνεύματι, άλλω δε ενεργήματα δυνάμεων, άλλω δε προφητεία, άλλω δε διακρίσεις πνευμάτων, ετέρω δε γένη γλωσσών, άλλω δε ερμηνεία γλωσσών· πάντα δε ταύτα ενεργεί το εν και το αυτό Πνεύμα, διαιρούν ιδία εκάστω καθώς βούλεται».
Η πίστις, αγαπητοί μου αδελφοί, των αγίων Προφητών εν τη Παλαιά Διαθήκη και των Αγίων Αποστόλων και Ευαγγελιστών εν τη Καινή Διαθήκη είναι εκείνη, η οποία κατέστησεν αυτούς «υπηρέτας Χριστού και οικονόμους μυστηρίων Θεού», (Α’ Κορ. 4,1), προσέτι δε λειτουργούς της βουλήσεως του Αγίου Πνεύματος.
Καί τούτο διότι ούτοι κατείχοντο υπό του ιδίου Πνεύματος της πίστεως, ως διδάσκει και ο θείος Παύλος λέγων: «έχοντες δε το αυτό πνεύμα της πίστεως κατά το γεγραμμένον, επίστευσα διό ελάλησα και ημείς πιστεύομεν, διό και λαλούμεν». ( Β΄Κορ 4,15).
Ο σήμερον τιμώμενος άγιος Προφήτης Ελισσαίος εν αυτώ τούτω τω τόπω της δράσεως αυτού, δηλονότι εν τη ευλογημένη περιχώρω του Ιορδάνου ποταμού, προβάλλεται υπό της αγίας ημών Εκκλησίας ουχί μόνον ως μέγας εν τη πίστει προφήτης και θαυματουργός, αλλά και ως παράδειγμα προς μίμησιν αυτού.
Λέγομεν τούτο, διότι ο άγιος ημών Προφήτης ανεδείχθη άξιος υπηρέτης των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος και συνεπώς πιστός οικονόμος των μυστηρίων των πνευματικών, τουτέστιν των μυστηρίων της αγίας του Χριστού Εκκλησίας.
Εις τούτο ακριβώς καλεί και ημάς ο θεσπέσιος προφήτης του Χριστού, Άγιος Ελισσαίος. Μας καλεί να φανώμεν άξιοι της δωρεάς του αγίου Πνεύματος, την οποίαν ελάβομεν κατά την ένταξίν μας εις το Σώμα του Χριστού, τουτέστιν την Αγίαν και αμώμητον ημών Εκκλησίαν.
Παρακαλέσωμεν τον Θεόν και Σωτήρα ημών, Κύριον Ιησούν Χριστόν και ικετεύσωμεν την παναμώμητον Μητέρα Αυτού, την αειπάρθενον Θεοτόκον Μαρίαν και μετά του υμνωδού είπωμεν: «εξ αροτήρος ώφθης προφήτης, ω Ελισσαίε, και Ηλιού δεδεγμένος την μηλωτήν και το αυτού πνεύμα δισσώς επεσπάσω και συν αυτώ σε τιμώμεν και εν λήξει πανολβίω μάκαρ αναπαυόμενος νυν καθικέτευε της των ψυχών σωτηρίας αξιωθήναι ημάς». Αμήν.
Ευθύς μετά την θείαν Κοινωνίαν και προ του «είη το όνομα Κυρίου…», ο Μακαριώτατος ηυλόγησε τας σταφυλάς, ωρίμους ήδη ούσας, λόγω του θερμού κλίματος της Ιεριχούς.
Μετά την θείαν Λειτουργίαν ο καθηγούμενος Αρχιμανδρίτης π. Φιλούμενος εδεξιώθη πάντας φιλοφρόνως εις το ηγουμενείον.
Ακολούθως, την μεσημβρίαν παρετέθη εις την Πατριαρχικήν συνοδείαν και πολλούς άλλους γεύμα νηστήσιμον εις εστιατόριον της πόλεως υπό του καθηγουμένου Αρχιμανδρίτου π. Φιλουμένου και Ελληνορθοδόξων της Κοινότητος (Rum Orthodox) της πόλως της Ιεριχούς.
){kind=link}