Την Κυριακήν των Μυροφόρων, 2αν/15ην Μαίου 2016, εωρτάσθη υπό του Πατριαρχείου η μνήμη του Αγίου Ιωσήφ του από Αριμαθαίας και των Μυροφόρων Γυναικών εις την πόλιν της καταγωγής του Αγίου Ιωσήφ του από Αριμαθαίας, ήτοι την Ρέμλην, αρχαίαν Αριμάθειαν.
Άμα τη αφίξει του Μακαριωτάτου εξ Ιεροσολύμων, επεφυλάχθη Αυτώ θερμή υποδοχή και παρέλασις υπό των Προσκόπων από του Σχολείου της Κοινότητος έως και της Ιεράς Μονής του Πατριαρχείου.
Της εορτής και πανηγύρεως ταύτης και της θείας Λειτουργίας εν αυτή προεξήρξεν ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αυτώ των Σεβασμιωτάτων Αρχιεπισκόπων Ιόππης κ. Δαμασκηνού, Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου Γέροντος Αρχιγραμματέως, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, του Αρχιμανδρίτου π. Ιερωνύμου ηγουμένου εν Φχες ως προεξάρχοντος Αρχιμανδρίτου, του Αρχιμανδρίτου π. Κλαυδίου ηγουμένου της Μονής του Τιμίου Σταυρού και των εκ Τσεχίας παρεπηδιμούντων κληρικών των χωρών Τσεχίας και Σλοβακίας, του Αρχιδιακόνου π. Ευλογίου και του διακόνου π. Μάρκου, ψαλλούσης της χορωδίας της Κοινότητος Ρέμλης αραβιστί και ελληνιστί επί παρουσία των αντιπροσώπων της Πρεσβείας της Ελλάδος εις το Ισραήλ κ. Γεννηματά και του κ. Μπρούμα και μετέχοντος του Ορθοδόξου λαού της Ρέμλης εν κατανυκτική προσευχή και ψαλμωδία ακολουθούση την χορωδίαν.
Εις το Κοινωνικόν της θείας λειτουργίας εκήρυξε τον θείον Λόγον ο Μακαριώτατος έχοντα ως έπεται ελληνιστί:
«Τα μύρα θερμώς, τω τάφω προσκομίζουσαι Γυναίκες (Μυροφόροι) Σωτήρ, Αγγέλου τη λαμπρότητι, τας ψυχάς ηγάλλοντο και Θεόν Σε των όλων εκήρυττον και μαθηταίς εβόων. Όντως ανέστη εκ τάφου η πάντων ζωή», αναφωνεί ο μελωδός της Εκκλησίας.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ευλαβείς Χριστιανοί και προσκυνηταί.
Τη χάριτι του Αγίου Πνεύματος προσήλθομεν σήμερον εν τη αγιοφραφική υμών πόλει Αριμαθεία, ίνα πασχαλίως τιμήσωμεν την εόρτιον μνήμην αφ᾽ ενός μεν των μυροφόρων γυναικών, αίτινες εγένοντο μάρτυρες αψευδείς και πρώται της Αναστάσεω, αφ᾽ ετέρου δε των κρυπτών μαθητών του Χριστού Ιωσήφ και Νικοδήμου, οίτινες εγένοντο μάρτυρες της ταφής Αυτού.
Η αγία ημών Εκκλησία ποιείται ιδιαιτέραν μνείαν σήμερον του κεκρυμμένου μαθητού του Χριστού Ιωσήφ, ο οποίος όχι μόνον κατήγετο εξ Αριμαθαίας, αλλά και μετά το ενταφιάσαι του Κυρίου το Σώμα, εν βόθρω παρά των εχθρών βάλλεται και θεία δυνάμει εκείθεν αρπάζεται και εις Αριμαθαίαιν Ρέμλην την ιδίαν πατρίδα γίνεται ως λέγει ο Συναξαριστής.
Τόσον αι Μυροφόροι Γυναίκες, όσον και οι κεκρυμμένοι μαθηταί του Χριστού εγένοντο αυτόπται και αυτήκοοι μάρτυρες της Σταυρώσεως, της Ταφής και της Αναστάσεως του Σωτήρος ημών Χριστού, διά τούτο και ο μελωδός λέγει: «Ο ευσχήμων βουλευτής ανυμνείσθω Ιωσήφ μετά των Μυροφόρων συν Νικοδήμω και των θείων μαθητών, ως κήρυξ ων και ούτος της εγέρσεως Χριστού».
Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς εν προκειμένω λέγει: «αφ᾽ ου λοιπόν αι Μυροφόροι Γυναίκες ητοίμασαν τα μύρα και τα αρώματα κατά την εντολήν του Μωσαικού νόμου, το Σάββατον ησύχασαν, διότι δεν είχον καταλάβει ακόμη τα αληθινά Σάββατα, ούτε είχον γνωρίσει καλά το ευλογημένον εκείνο Σάββατον, που μεταφέρει την ανθρωπίνην ημών φύσιν από τα βάραθρα του Άδου εις το ολόφωτον και θείον και ουράνιον ύψος». «Ούπω γαρ τα αληθινά Σάββατα συνήκαν, ουδ᾽ εκείνο το υπερευλογημένον Σάββατον επέγνωσαν, το μετάγον ημών των ανθρώπων την φύσιν από των του Άδου κευθμώνων επί το παμφαές και θείον και ουράνιον ύψος».
Με άλλα λόγια, το υπερευλογημένον τούτο Σάββατον είναι η ογδόη ημέρα, δηλαδή η ημέρα του Κυρίου, η γνωστή ως Κυριακή, κατά την οποίαν ο Χριστός ανέστη εκ του τάφου και ανεκεφαλαιώθησαν τα πάντα εν τω Χριστώ, τα εν τοις ουρανοίς και τα επί γης», ως διδάσκει ο μέγας Παύλος (Εφ. 1,10). Κατά δε τον Απόστολον Πέτρον «ο Προφήτης Δαυίδ προειδών ελάλησε περί της Αναστάσεως του Χριστού ότι ου κατελήφθη η ψυχή Αυτού εις Άδου ουδέ η σαρξ Αυτού είδε διαφθοράν. Τούτον τον Ιησούν ανέστησεν ο Θεός, ου πάντες ημείς εσμεν μάρτυρες», (Πραξ. 2,31, 32).
Όντως, αγαπητοί μου αδελφοί, ο Σωτήρ ημών Χριστός κατήλθεν εις τον Άδην μετά της ακηράτου και θείας αυτού ψυχής, η οποία εχωρίσθη του ανθρωπίνου Αυτού σώματος, του υποστάντος τον τριήμερον θάνατον αλλ᾽ άνευ φθοράς ή διαλύσεώς τινος, ως λέγει και ο ερμηνευτής Δίδυμος: «Το μεν ιδείν την σάρκα Ιησού διαφθοράν, δηλοί ου το μη τεθνάναι. Τέθνηκε γαρ ο Ιησούς και εν μνήματι ετέθη, αλλά το μη διαλελύσθαι».
Του γεγονότος τούτου αυτόπται και αυτήκοοι μάρτυρες αλλά και διαπρύσιοι κήρυκες εγένοντο αι Μυροφόροι γυναίκες, αίτινες, ως λέγει ο Ευγγελιστής Μάρκος, «εισελθούσαι εις το μνημείον είδον νεανίσκον καθήμενον εν τοις δεξιοίς περιβεβλημένον στολήν λευκήν και εξεθαμβήθησαν. Ο δε λέγει αυτοίς. Μη εκθαμβείσθε. Ιησούν ζητείτε τον Ναζαρηνόν, τον εσταυρωμένον. Ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε, ίδε ο τόπος όπου έθηκαν Αυτόν. Αλλ᾽ υπάγετε, είπατε τοις μαθηταίς αυτού και τω Πέτρω ότι προάγει υμάς εις την Γαλιλαίαν. Εκεί Αυτόν όψεσθε καθώς είπεν υμίν», (Μαρκ. 16,5-7).
Ο εσταυρωμένος Ιησούς ηγέρθη ουκ έστιν ώδε, ίδε ο τόπος όπου έθηκαν αυτόν. Τούτο σημαίνει ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ηγέρθη, δηλαδή ανέστη εκ νεκρών και ότι ο Θεός Πατήρ υπερύψωσεν Αυτόν, ίνα κατά τον θείον Παύλον εν τω ονόματι Ιησού παν γόνυ κάμψη επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων», (Φιλιπ. 2,10).
Επώνυμοι όντες και ημείς, αγαπητοί μου αδελφοί, του ονόματος του σταυρωθέντος και αναστάντος Χριστού, δέον όπως κηρύττωμεν και ομολογώμεν Αυτόν εξ όλης της ψυχής και εξ όλης της διανοίας ημών. Δέον όπως αναζητώμε τον Χριστόν και Θεόν ημών με τας καρδίας και τον νούν ημών άνω, ως παραγγέλλει ο σοφός Παύλος:
«Ει ούν συνηγέρθητε τω Χριστώ, τα άνω ζητείτε, ου ο Χριστός εστιν εν δεξιά του Θεού καθήμενος, τα άνω φρονείτε, μη τα επί της γης. απεθάνετε γαρ, και η ζωή υμών κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ»· Αναλυτικώτερον ειπείν: Εάν λοιπόν ανεστήθητε μαζί με τον Χριστόν εις το βάπτισμα, πρέπει να ζητήτε τα άνω, δηλαδή τα επουράνια, τα οποία είναι εκεί, όπου υπάρχει ο Χριστός, καθήμενος εις τα δεξιά του Θεού.
Τα Ευαγγέλια χαράς της Αναστάσεως του Χριστού, τα οποία εκήρυξαν και κηρύττουν σήμερον ημίν αι Μυροφόροι Γυναίκες συν Ιωσήφ και Νικοδήμω, αγαπητοί μου, αποτελούν απάντησιν εις την σύγχρονον ημίν σκολιάν και διεστραμμένην γενεάν του κόσμου τούτου, (Φιλιπ. 2,15). Διά τούτο ο Απόστολος των Εθνών Παύλος μας προτρέπει να είμεθα αμετακίνητοι εις την πίστιν μας, δηλονότι εις τον αναστάντα Χριστόν “ίνα, ως λέγει, γένησθε άμεμπτοι και ακέραιοι, τέκνα Θεού αμώμητα εν μέσω γενεάς σκολιάς και διεστραμμένης, εν οις φαίνεσθε ως φωστήρες εν κόσμω” (Φιλιπ. 2,15).
Αναστάσεως ημέρα και λαμπρυνθώμεν τη πανηγύρει και αλλήλοις περιπτυξώμεθα. Είπωμεν αδελφοί και τοις μισούσιν ημάς. Συγχωρήσωμεν πάντα τη Αναστάσει. Και ούτω βοήσωμεν. Χριστός ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος.
Οι προετοιμασθέντες προσήλθον εις την θ. Κοινωνίαν, όλος δε ο λαός μετά την Απόλυσιν έλαβε το Αντίδωρον και τας εικόνας ευλογίας από των χειρών του Μακαριωτάτου μετά χαράς και ευχαριστίας πολλής.
Μετά την θείαν Λειτουργίαν ηκολούθησε δεξίωσις εις το παρακείμενον εν τω Ιερώ Ναώ ηγουμενείον. Εις ταύτην την δεξίωσιν έλαβε χώραν η προσφώνησις του καλώς συντηρούντος και ανακαινίζοντος την Μονήν ηγουμένου Αρχιμανδρίτου Νήφωνος ευχαριστούντος τον Μακαριώτατον διά την ηθικήν και υλικήν στήριξιν του Πατριαρχείου εις το έργον της Μονής, διό και εις ένδειξιν ευχαριστίας επέδωσεν εικόνα Αυτώ του Μυστικού Δείπνου. Ο Μακαριώτατος επαινών την Πρόεδρον της Κοινότητος καν Φρίντα, επέδωσεν αυτή εικόνα του Αγίου Γεωργίου, ίνα διαφυλάττη αυτήν προσωπικώς και την Ελληνορθόδοξον Κοινότητα της Ρέμλης.
Την μεσημβρίαν ο συντηρών και ανακαινίζων την Μονήν Αρχιμανδρίτης Νήφων μετά του Κοινοτικού Συμβουλίου της πόλεως παρέθεσε τράπεζαν εις εστιατόριον της πόλεως.
-250x180.jpg)
){kind=link}