Μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχου για την εορτή της Ινδίκτου

Βαρθολομαίος: Τιμιώτατοι αδελφοί καί τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,

Η εορτή τής Ινδίκτου, η επίσημος ημέρα προσευχών διά τό φυσικόν περι-βάλλον, ευρίσκει καί εφέτος τήν ανθρωπότητα αντιμέτωπον μέ έντονα καιρικά φαινόμενα λόγω τής προϊούσης κλιματικής αλλαγής, καταστροφικάς πλημμύρας καί πυρκαϊάς εις όλον τόν πλανήτην, καθώς καί μέ τήν πανδημίαν τού κορωνοϊού καί τάς κοινωνικάς καί οικονομικάς επιπτώσεις της.

Τό γεγονός ότι τά περιοριστικά μέτρα εις τάς μετακινήσεις καί η επιβολή ορίων εις τήν βιομηχανικήν παραγωγήν ωδήγησαν εις μείωσιν τών ρύπων καί τής εκπομπής αερίων, υπήρξεν έν επί πλέον σημαντικόν δίδαγμα περί τής αλληλουχίας τών πάντων εν τώ κόσμω καί περί τής αλληλοπεριχωρήσεως πασών τών διαστάσεων τής ζωής. Απεκαλύφθη επίσης εκ νέου ότι αι οικολογικαί πρωτοβουλίαι τού Οικουμενικού Πατριαρχείου, αι οποίαι αποτελούν προέκτασιν τής θεολογίας καί τής λειτουργικής παραδόσεως τής Εκκλησίας, συμπορεύονται μέ τάς διαπιστώσεις τής επιστήμης καί τήν προτροπήν εκ μέρους τών ειδημόνων πρός πολύπλευρον κινητοποίησιν διά τήν προστασίαν τής ακεραιότητος τού φυσικού περιβάλλοντος.

Προσευχόμεθα διά τήν ταχείαν υπέρβασιν τών συνεπειών τής υγειονομικής κρίσεως καί διά τόν άνωθεν φωτισμόν τών κυβερνήσεων παγκοσμίως, ώστε νά μή επιστρέψουν ή νά επιμείνουν εις τόν οικονομισμόν, εις εκείνας τάς αρχάς οργανώσεως τής οικονομικής ζωής, τής παραγωγής καί τής καταναλώσεως καί τής εξαντλητικής εκμεταλλεύσεως τών φυσικών πόρων, αι οποίαι ίσχυον πρό τής πανδημίας. Ειλικρινής ευχή τής ημών Μετριότητος είναι καί ο τερματισμός τής διαδόσεως ψευδοεπιστημονικών απόψεων περί δήθεν επικινδυνότητος τών εμβολίων κατά τού κορωνοϊού Covid-19, τής κατασυκοφαντήσεως τών ειδικών καί τής ανερματίστου υποβαθμίσεως τής σοβαρότητος τής νόσου. Δυστυχώς, παρόμοιαι θέσεις διαδίδονται καί αναφορικώς πρός τήν κλιματικήν αλλαγήν, τά αίτια καί τά ολέθρια επακόλουθά της. Η πραγματικότης είναι τελείως διαφορετική, ενώπιον δέ αυτής απαιτείται υπευθυνότης, σύμπραξις, συμπόρευσις καί κοινόν όραμα.

Είναι αδιανόητον νά αδρανώμεν, εν επιγνώσει τών κοινών διά τό ανθρώπινον γένος μεγάλων συγχρόνων προκλήσεων. Η αδιαφορία διά τόν πάσχοντα συνάν-θρωπον καί διά τήν καταστροφήν τής «καλής λίαν» δημιουργίας είναι προσβολή τού Θεού καί αθέτησις τών εντολών του. Όπου υπάρχει σεβασμός πρός τήν κτίσιν καί

έμπρακτος αγάπη πρός τόν «ηγαπημένον τού Θεού» άνθρωπον, εκεί είναι παρών ο Θεός.

Μετά τήν Αγίαν καί Μεγάλην Σύνοδον (Κρήτη 2016), τό Οικουμενικόν Πατριαρχείον, συμφώνως πρός τό πνεύμα καί τάς αποφάσεις αυτής, ώρισε μίαν επίσημον επιτροπήν εκ θεολόγων διά τήν κατάρτισιν ενός κειμένου περί τών κοινωνικών συνεπειών τής πίστεώς μας καί περί τής κοινωνικής αποστολής καί μαρτυρίας τής Ορθοδόξου Εκκλησίας εις τόν σύγχρονον κόσμον. Εις τό κείμενον τούτο, τό οποίον έχει εγκριθή πρός δημοσίευσιν υπό τής περί ημάς Αγίας καί Ιεράς Συνόδου καί φέρει τόν τίτλον Υπέρ τής τού κόσμου ζωής. Τό κοινωνικόν ήθος εν τή Ορθοδόξω Εκκλησία, σημειούνται προσφυώς τά εξής: «Η Εκκλησία ενθαρρύνει τούς πιστούς νά είναι ευγνώμονες διά τά ευρήματα τών επιστημών καί νά δέχωνται ακόμη καί εκείνα τά οποία, ενδεχομένως, θά τούς υπεχρέωναν νά αναθεωρήσουν τάς αντιλήψεις των διά τήν ιστορίαν καί τό πλαίσιον τής κοσμικής πραγματικότητος. Η επιθυμία δι επιστημονικήν γνώσιν απορρέει από τήν ιδίαν πηγήν μέ αυτήν τού ιμέρου τής πίστεως νά εισέλθη έτι βαθύτερον εις τό μυστήριον τού Θεού». (§ 71).

Η Αγία τού Χριστού Μεγάλη Εκκλησία προβάλλει μετέμφάσεως τό αδιαί-ρετον τής προστασίας τού φυσικού περιβάλλοντος καί τής φιλανθρώπου μερίμνης διά τόν πλησίον. Τόσον η οικοφιλική συμπεριφορά, όσον καί η αναγνώρισις τής ιερότητος τού ανθρωπίνου προσώπου, είναι «λειτουργία μετά τήν Λειτουργίαν», ζωτικαί διαστάσεις τής ευχαριστιακής πραγματώσεως τής Εκκλησίας. Η ζωή τής Εκκλησίας είναι έμπρακτος σεβασμός τής κτίσεως καί τόπος καί τρόπος τού πολιτισμού τού προσώπου καί τής αλληλεγγύης.

Τιμιώτατοι αδελφοί καί προσφιλέστατα τέκνα,

Εις αυτήν τήν δύσκολον περίοδον, η ανάληψις πρωτοβουλιών διά τόν περιο-ρισμόν τής πανδημίας αποτελεί βασικόν ποιμαντικόν καθήκον διά τήν Εκκλησίαν. Κατηγορική ηθική επιταγή είναι επίσης η στήριξις τής γενικής προσβάσεως εις τόν εμβολιασμόν κατά τού κορωνοϊού, πρωτίστως δέ διά τούς πτωχοτέρους λαούς, κατά τόν Κυριακόν λόγον, «εφ όσον εποιήσατε ενί τούτων τών αδελφών μου τών ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» (Ματθ. κε, 40). Οφείλομεν νά αγαπώμεν αλλήλους «καθώς ο Χριστός ηγάπησεν ημάς» (Εφέσ. ε, 2) καί νά αναδεικνυώμεθα «ιερείς» τής δημιουργίας, φυλάσσοντες καί καλλιεργούντες αυτήν μέ επιμέλειαν καί στοργήν, αναφέροντες τό τιμαλφέστατον τούτο δώρον τής Θείας Χάριτος μετ ευχαριστίας εις τόν Κτίστην τών απάντων.

Κατακλείοντες, ευχόμεθα ολοθύμως πάσιν υμίν ευλογημένον, υγιές καί καλλίκαρπον τό νέον εκκλησιαστικόν έτος καί επικαλούμεθα εφ υμάς, μεσιτεία τής Παναγίας τής Παμμακαρίστου, τήν χάριν καί τό έλεος τού Κυρίου καί Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, Ώ η δόξα καί τό κράτος εις τούς απεράντους αιώνας. Αμήν!

,βκα Σεπτεμβρίου α

Ο Κωνσταντινουπόλεως

διάπυρος πρός Θεόν ευχέτης πάντων υμών