Tου Θεόδωρου Καλμούκου- Εθνικός Κήρυκας
Μέσα σε κλίμα οδύνης, σεβασμού και εκτίμησης τελέσθηκε η Εξόδιος Ακολουθία του μακαριστού Μητροπολίτη πρώην Πίτσμπουργκ Μαξίμου, το Σάββατο 7 Νοεμβρίου στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου του Πίτσμπουργκ.
Της Ακολουθίας προεξήρχε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος συμπαραστατούμενος από τον Μητροπολίτη Πίτσμπουργκ Σάββα, τον Μητροπολίτη Μελχισεδέκ της Ορθόδοξης Εκκλησίας εν Αμερική (OCA), του Επισκόπου Θωμά από την Αντιοχειανή Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή, πέντε ιερείς και δύο Διακόνους.
Της Νεκρώσιμης Ακολουθίας προηγήθηκε τέλεση Ορθρου και Θείας Λειτουργίας κατά τα προβλεπόμενα εκκλησιαστικά θέσμια επί τη εκδημία αρχιερέως.
Το σκήνωμα του σεπτού ιεράρχη Μαξίμου, τέθηκε σε κοινό προσκύνημα την Παρασκευή από τη 2α απογευματινή έως την 8η βραδινή της Παρασκευής στον προαναφερθέντα Καθεδρικό Ναό, κατά τον οποίο προσήλθαν πολλές εκατοντάδες Ελληνορθοδόξων πιστών και τους απέδωσαν τον τελευταίο ασπασμό.
Ο Μητροπολίτης Πίτσμπουργκ Σάββας ανέγνωσε μήνυμα του Αρχιεπισκόπου πρώην Αμερικής Δημητρίου, ενώ τον μεταστάντα νεκρολόγησε ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος ως εξής:
«Θα σας μιλήσω ελληνικά, τα ελληνικά που αγάπησε ο αείμνηστος Γέροντάς μας και ποιμενάρχης μας και αδελφός και συλλειτουργός γενόμενος, Μητροπολίτης Μάξιμος, ο οποίος ξεκίνησε τη ζωή του από ένα μοσχοβόλο νησί, την ωραία Χίο.
Ξεκίνησε παιδάκι, πήρε την ευχή του πατέρα του ιερέα, ενός αγίου ιερέα, πήρε την ευχή της μάνας του, της πρεσβυτέρας, ξεκίνησε μικρό παιδί να πάει από την Χίο στην Κωνσταντινούπολη, στη Χάλκη σε ένα άλλο ωραίο νησί, όπου σπουδάσω για χρόνια.
Εμαθε την θεολογία του, διδάχθηκε την εκκλησιαστική ζωή κοντά σε Πατριάρχες, σε Μητροπολίτες του Οικουμενικού Θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως.
Μετά ξανά πήρε την ευχή του Πατριάρχη και του Γέροντός του, του Σχολάρχου του Μητροπολίτου Σταυρουπόλεως Μαξίμου, του οποίου το όνομα πήρε, και πήγε να σπουδάσει σε μέρη ξένα, δύσκολα, γλώσσες ξένες γι’ αυτόν και όμως τα έκανε όλα αυτά διότι είχε την ευχή. Κι όταν έχεις την ευχή όλα πηγαίνουν καλά.
Και πάλι εγκατέλειψε για να έλθει εδώ στην Αμερική, σε εμάς, να υπηρετήσει το ποίμνιο του Χριστού, εδώ στο Πίτσμπουργκ και αλλού. Δίδαξε στη Σχολή, δίδαξε στους μελλοντικούς μας ιερείς.
Δεν δίδαξε τόσο με τα λόγια του, όσο δίδαξε με το παράδειγμά του. Το ξέρετε ότι το παράδειγμά του ήταν το μεγαλύτερο και πιο ωραίο μάθημα, αυτό που όλοι θυμούνται.
Κανείς δεν θυμάται λόγια, όλοι θυμούνται όμως τη μορφή, την προσήλωσή του, την ευγένειά του, την αγάπη του, την προσοχή του σε όλους τους ανθρώπους.
Και ήλθε η ώρα να αποχωρήσει από την ποιμαντορία και δεν ντράπηκε, δεν δίστασε και δεν φοβήθηκε να αποχωρήσει και να παραδώσει τη σκυτάλη στο νεώτερο αδελφό, τον αδελφό Σάββα ο οποίος τον πρόσεξε σαν πατέρα του.
Δεν ξέρω εάν ένα παιδί μπορεί να προσέξει τον πατέρα του τόσο πολύ όσο πρόσεξε ο αδελφός Σάββας τον προκάτοχό του, τον Γέροντα Μάξιμο.
Και τώρα Γέροντα Μάξιμε ήλθε η ώρα να σε ξεπροβοδίσουμε στην αιωνιότητα, εκεί πού πήγες να συναντήσεις τον ιερέα πατέρα σου, τη μητέρα σου την πρεσβυτέρα που σου έδωσε την ευχή.
Και μας διδάσκεις Γέροντα πως στη ζωή μας ό,τι κι αν κάνουμε, όσο ψηλά κι αν φτάσουμε, όπου κι αν φτάσουμε εάν δεν έχομε την ευχή του πατέρα και της μητέρας, εάν δεν έχομε την ευχή του Γέροντα μας, εάν δεν έχομε την ευχή του Πατριάρχου μας και των Πνευματικών μας Πατέρων τίποτα δεν έχομε πετύχει και για τίποτα δεν μπορούμε να καυχηθούμε και τίποτα δεν μπορούμε να κατορθώσουμε.
Μας έδωσες το παράδειγμα Γέροντα να είναι η μνήμη σου αιώνια κι εκεί κοντά στον Θρόνο του Κυρίου, την όντως Αγία Τράπεζα όπου πλέον θα ιερουργείς μαζί με τους Αγίους Αγγέλους και Αρχαγγέλους σε παρακαλούμε να μνημονεύεις και όλους εμάς εδώ οι οποίοι σε έχομε σαν παράδειγμα μας ζητούμε την ευχή σου και την προσευχή σου.
Αιωνία σου η μνήμη αξιομακάριστε και αείμνηστε αδελφέ μας».
