Του Πάρι Καρβουνόπουλου
Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς την περασμένη εβδομάδα δεν είπε στους στρατιωτικούς αυτά που περίμεναν.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας προτίμησε να μην κάνει καμία αναφορά στα θέματα των στρατιωτικών . Επιτελείς του έλεγαν στο Onalert ότι “ήταν προετοιμασμένος να απαντήσει αν κάποιος δημοσιογράφος έθετε ερώτημα”.
Αλλά…δεν τέθηκε από κανένα!
Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Είναι προφανές ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν θέλησε να κάνει ειδική αναφορά στους στρατιωτικούς και για να μην “ξεχωρίσει” μια επαγγελματική κατηγορία από τις υπόλοιπες αλλά κι επειδή δεν ήθελε να “κακοκαρδίσει” τις “αντιμιλιταριστικές συνιστώσες” του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίες από την μια μένουν στο “τραίνο που οδηγεί στην εξουσία” και από την άλλη αρνούνται να καταλάβουν τα αυτονόητα.
Όποιος θέλει να “δικαιολογήσει” την επιλογή του Τσίπρα έχει αυτά τα δύο επιχειρήματα. Εμείς δεν θα τον δικαιολογήσουμε και θα ψέξουμε και τους άμεσους συνεργάτες του οι οποίοι ως αριστεροί θα έπρεπε να σκέφτονται λίγο “επαναστατικά”. Φαίνεται όμως ότι η προσμονή της εξουσίας τους κάνει πολύ…συμβατικούς.
Ο κ.Τσίπρας είχε κάθε λόγο να αναφερθεί στους στρατιωτικούς. Κι όχι ξεκινώντας απ΄ αυτούς . Στο 48ωρο που έμεινε στην συμπρωτεύουσα δεν ακούσαμε κάτι -εκτός αν μας διέφυγε- για την απαράδεκτη τακτική της κυβέρνησης να αγνοεί επιδεικτικά αποφάσεις της Δικαιοσύνης και είδικά του ΣτΕ. Δεν είναι θέμα αυτό για την κυβερνώσα Αριστερά; Θέμα δημοκρατίας μέγιστο.
Η κυβέρνηση έχει έρθει σε πολύ δύσκολη θέση με το ΣτΕ. Και στην γωνία την έβαλε ένας “πυλώνας του κράτους”! Οι στρατιωτικοί της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών που ξεκίνησαν ,ολοκλήρωσαν και θα συνεχίσουν έναν νομικό αγώνα που εξελίσσεται σε μαραθώνιο. Αυτοί που κανείς δεν περίμενε ότι θα τολμούσαν να εναντιωθούν με νόμιμο και απολύτως θεσμικό τρόπο, κατόρθωσαν να εκθέσουν την κυβέρνηση. Και για τις άδικες περικοπές που έκανε και οι οποίες είναι πια και με τη βούλα παράνομες αλλά και για την αντίδρασή της στην απόφαση του ΣτΕ, που είναι επίσης παράνομη.
Είχε λοιπόν κάθε λόγο να μιλήσει όχι αποκλειστικά για τους στρατιωτικούς ο Τσίπρας αλλά για τον τρόπο που αντέδρασαν και γι΄ αυτό που κατάφεραν. Σωστά έδωσε από το βήμα της ΔΕΘ εύσημα και κουράγιο στις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών . Θα μπορούσε να πει μια λέξη και για τους στρατιωτικούς. Προτίμησε να μην την πει.
Το σίγουρο είναι οτι οι στρατιωτικοί δεν έχασαν τίποτα. Μόνοι τους υπέστησαν και υπομένουν τις περικοπές.Μόνοι τους πάλεψαν οι λίγοι που τόλμησαν να κινηθούν νομικά. Μόνοι τους θα πάνε ως το τέλος. Η “μοναξιά” δεν είναι εμπόδιο όταν υπάρχει αποφασιστικότητα να φθάσεις μέχρι το τέλος του δρόμου που ξεκίνησες. Ανεξάρτητα με το πόσο μακρύς και δύσβατος είναι ή με το ποια κυβέρνηση θα είναι στο τέλος αυτού του δρόμου. Γιατί μέχρι να ολοκληρωθεί η νομική διεκδίκηση μπορεί στην καρέκλα του πρωθυπουργού να είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Και τότε θα πρέπει να πάρει θέση. Όχι στην καρέκλα αλλά σ΄ όσα δικαιούνται να πάρουν πίσω οι στρατιωτικοί.
