Σε πατριαρχική «καραντίνα» ο Αλβανίας Αναστάσιος

Αλβανίας Αναστάσιος- Είναι, ενδεχομένως, καιρός, ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας να αναθεωρήσει αυτή την ατυχή δήλωση και ανακοίνωση της Αλβανικής Εκκλησίας, να στηρίξει το «δίκαιον», το «ορθόν», το εκκλησιαστικώς «νόμιμον» και δικαιωματικά «αποδεκτόν»

Δεν είναι πολλές ημέρες που ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, μέσω Ανακοίνωσης της Συνόδου της Εκκλησίας της Αλβανίας, ούτε λίγο ούτε πολύ, κράτησε ίσες αποστάσεις από Φανάρι και Μόσχα, υποστηρίζοντας ότι τα ζητήματα που έχουν ανακύψει πρέπει να επιληφθούν με τη Σύγκληση μιας Πανορθόδοξης Συνόδου, ικανής ώστε να συζητήσει και να θέσει όρια στις δύο πλευρές, ώστε να επικρατήσει, έστω φαινομενικά, η ειρήνη μεταξύ της παγκόσμιας ορθόδοξης κοινότητας. Στην ουσία δε, ο κ. Αναστάσιος εκράτησε θέση «διαιτητή» ή, καλύτερα, απλού θεατή στο διπλωματικό (με την πνευματική έννοια) αδιέξοδο μεταξύ Βαρθολομαίου και Κυρίλλου.

Την ίδια ώρα που κοινοποιήθηκε η ως άνω Ανακοίνωση της Συνόδου των Τιράνων, ο κ. Αναστάσιος τέθηκε σε πνευματική «καραντίνα» από το Φανάρι, στο οποίο, ομολογουμένως, δεν αρέσουν αυτές οι ισόρροπες αποστάσεις, πόσο δε μάλλον όταν πρόκειται για περιπτώσεις που μια «αδελφή» Εκκλησία, εν προκειμένω αυτή της Μόσχας, παραβιάζει και αμφισβητεί ανοιχτά πλέον την κυρίαρχη θέση και οικουμενικότητα του θρόνου του Φαναρίου, καλλιεργώντας, συνάμα, εθνικιστικές ιδεολογίες και απαιτήσεις προς άλλες Εκκλησίες, που παραπέμπουν σε άλλες μεθόδους και εποχές.

Ήδη, λοιπόν, ο κ. Αναστάσιος έχει περιέλθει αυτοθέλητα στη δυσμένεια του Οικουμενικού Πατριαρχείου, μη δυνάμενος, τουλάχιστον έως σήμερα, να αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να συγκληθεί Πανορθόδοξη Σύνοδος για να αποφανθεί για τα ήδη εκκλησιαστικά δεδομένα και κατοχυρωμένα από Συνόδους πολλών ετών και αιώνων, προνόμια και «δικαιώματα» εκκλησιαστικά που ουδείς δύναται να αμφισβητεί, ακόμη και με τη σύμπραξη πολιτειακής και οικονομικής ισχύος.

Είναι, ενδεχομένως, καιρός, ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας να αναθεωρήσει αυτή την ατυχή δήλωση και ανακοίνωση της Αλβανικής Εκκλησίας, να στηρίξει το «δίκαιον», το «ορθόν», το εκκλησιαστικώς «νόμιμον» και δικαιωματικά «αποδεκτόν», που στην παρούσα φάση ενυπάρχει και φρουρείται ιεροπρεπώς από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον Πατριάρχη του Γένους κ. Βαρθολομαίο.

Άλλωστε, οι ίσες αποστάσεις σε κάθε τομέα, εκκλησιαστικό και μη, ποτέ δεν ανέπαυσαν κανέναν και η συνέχεια της παρουσίας όσων τις διατήρησαν μόνο αναμενόμενη δεν ήταν!

Με εκτίμηση,

Ο ΠΥΛΩΡΟΣ-dogma.gr