Μέσα στη μουντάδα των ημερών, μ΄ ένα έγκλημα που έχει αφήσει εμβρόντητη την κοινωνία της Ρόδου και με ερωτηματικά αδυσώπητα για το τι πραγματικά συμβαίνει τελικά εκεί έξω, υπάρχουν ακόμη φιγούρες που σε γεμίζουν χαμόγελα, κι αποδεικνύουν πως μόνο όποιος δεν θέλει δεν μπορεί, κι ότι στη Ρόδο μόνο αν είσαι τεμπέλης δεν θα βρεις να κάνεις κάτι!
Ο Χρυσοβαλάντης, ξυπνάει πρωί και εξυπηρετεί όλη μέρα. Ακτίνα δράσης του είναι η Παλιά Πόλη και το Μαντράκι, αλλά δεν θα πει όχι αν του πεις να’ ρθει αλλού να πάρει να σου πληρώσει λογαριασμούς και ό,τι άλλο χρειάζεσαι για να σε εξυπηρετήσει.
Η πρώτη φορά που τον πρόσεξα ήταν όταν τον είδα να περπατά στο δρόμο και να τραγουδά με τη δυνατή φωνή του.
Ο πανέξυπνος Χρυσοβαλάντης που έκανε την αδυναμία του δύναμη, που περπατά 30 χιλιόμετρα την ημέρα για να «εξυπηρετήσει», όταν τον κοροϊδεύουν κάποιοι, που εντάξει αυτοί δεν είναι άνθρωποι, βάζει τ΄ ακουστικά στ΄ αυτιά και τους συνδέει με Κάιρο! Μαθήματα παίρνει κανείς απ΄ τον Βαλάντη. Τη μέρα που τον συνάντησα έβρεχε και δεν βγήκε για δουλειά.
«Σε είδα στο ATM μιας τράπεζας, πριν τρία χρόνια…», μου είπε, κι έτσι ξεκίνησε αυτή η κουβέντα.
Είσαι Ροδίτης, Χρυσοβαλάντη;
Πιο Ροδίτης πεθαίνεις. Μένω στην Καζέρμα, κοντά στο πανεπιστήμιο Αιγαίου. Κυκλοφορώ με τα πόδια. Πάντα όσο ζω θα περπατώ.
Πόσα χιλιόμετρα κάνεις την ημέρα, έχεις υπολογίσει;
Εξαρτάται. Άλλα το καλοκαίρι, άλλα το χειμώνα. Το χειμώνα μπορεί να κάνω μόνο 10 χιλιόμετρα και το καλοκαίρι να κάνω κάθε μέρα 30 χιλιόμετρα. Σου μιλάω για ένα 14ωρο καθαρό το καλοκαίρι.
Τι κάνεις δηλαδή και περπατάς τόσο πολύ;
Εξυπηρετώ διάφορα μαγαζιά της Παλιάς Πόλης, τους πληρώνω λογαριασμούς και ό,τι θέλει ο καθένας. Με παίρνουν τηλέφωνο και λένε «Χρυσοβαλάντη, έλα…», και πάω. Μου δίνουν λογαριασμούς ΔΕΗ, ΟΤΕ, Τράπεζες, με στέλνουν στο ΙΚΑ, στο Ταχυδρομείο να πάρω δέματα, τι άλλο θες; «Έλα…», κι έρχομαι. Και στο φαρμακείο με στέλνουν.
Δηλαδή τώρα που είμαστε στο Μαντράκι, μπορεί να σε πάρουν τηλέφωνο να σου πουν «έλα στην Ανάληψη» και να πας με τα πόδια;
Ναι, αν θέλει ο πελάτης. Εκτός αν είναι καλοκαίρι που έχω πολλή δουλειά και εξυπηρετώ πιο πολύ Παλιά Πόλη και Μαντράκι.
Έχεις πολλούς πελάτες;
Καλοκαίρι εξυπηρετώ 30-40 άτομα την ημέρα. Βγαίνω γύρω στις 9 το πρωί στην Παλιά Πόλη και μέχρι τις 9 το βράδυ είμαι ένα ατελείωτο περπάτημα.
Το χειμώνα, δουλεύω έτσι κι έτσι, όποτε έχει κρουαζιερόπλοια δουλεύω. Άμα δουλεύουν τα μαγαζιά, δουλεύω κι εγώ. Πολύ περπάτημα! Δεν μπορείς να καταλάβεις, δεν το διανοείσαι. Δεν μπορώ να κάθομαι, κουράζομαι όταν κάθομαι, κι όχι όταν δουλεύω, όταν εξυπηρετώ.
Μόνος σου το σκέφτηκες «να εξυπηρετείς», να είναι αυτή η δουλειά σου;
Μόνος μου. Μετά από χρόνια ανακάλυψα ότι το ίδιο έκανε κι μάνα μου μικρή. Αλλά εγώ δεν το ήξερα, μου το είπε η ίδια μετά από χρόνια. Εξυπηρετούσε τους γείτονες, πήγαινε στον μπακάλη, έμενε Καζέρμα και την ήξεραν όλοι.
Πόσα χρόνια την κάνεις αυτή τη δουλειά;
Δώδεκα χρόνια, από τα 19 μου και τώρα είμαι 31. Λέω, «τι μπορώ να κάνω για να εξυπηρετώ και να μην κάθομαι μόνος μου σε μία γωνία;». Πλήρωνα λογαριασμούς.
Σε εμπιστεύονταν όταν ξεκίνησες και δεν σε ήξεραν;
Με εμπιστεύονταν. Ήμουνα 19, δεν ήμουνα κανένα παιδάκι.
Το σχολείο το τελείωσες;
Στο Βενετόκλειο ήμουν στο Γυμνάσιο. Λύκειο πήγα βραδινό γιατί δούλευα το πρωί. Το τελείωσα.
Μένεις με την οικογένειά σου;
Τέσσερα παιδιά είμαστε, είναι μεγάλα τα άλλα, τώρα μένω μόνο με τη μητέρα μου που είναι τα πάντα για μένα. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς τη μάνα μου. Είναι κομμώτρια, εργάζεται σε κομμωτήριο, αλλά εμένα μ΄ έχει στην πένα.
Μαγειρεύει καλά η μαμά;
Εγώ μ΄ αυτό το θέμα θα έχω πρόβλημα άμα μεγαλώσω και παντρευτώ. Έχω συνηθίσει τα φαγητά της μάνας μου και θα κάνω σύγκριση.
Tώρα έχεις κοπέλα;
Όχι, γιατί οι κοπέλες δεν είναι πια όπως ήταν κάποτε. Είναι μάτια μισάνοιχτα, μυαλό μεσάνυχτα και πόδια ορθάνοιχτα.
Και οι άντρες πώς είναι;
Παντελόνι Βαλεντίνο, πουκάμισο Γκούτσι, και μυαλό κουκούτσι.
Χάλια απερίγραπτα δηλαδή!
Δεν υπάρχει επικοινωνία. Δες το χέρι μου, ξέρεις τι λέει το τατουάζ: «σκέψου θετικά». Το’ κανα για να βλέπουν οι μικροί και να μαθαίνουν οι μεγάλοι. Όταν δεν σκέφτομαι θετικά το κοιτάζω και αλλάζω κατεύθυνση. Το’ ‘κανα πριν τρία χρόνια, πριν από μία συναυλία που μετείχα στο «Colorado» και τα έσοδά της πήγανε σε άτομα με αναπηρία. Μέχρι και η Αγγελική Νικολούλη, έγραψε από κάτω σχόλιο όταν ανέβηκε στο YouTube.
Ποιο τραγούδι τραγούδησες;
Το «Αρχιπέλαγος», του Τερζή. Βγάζει πολλά συναισθήματα. Μέχρι μαθήματα φωνητικής είχα κάνει με τον Αλέξανδρο Θεοδοσιάδη.
Σ’ έχω ακούσει και στο δρόμο να τραγουδάς, με την ωραία δυνατή φωνή σου ενώ περπατάς!
Έ, αυτό είναι όπως μου βγει, κι όταν μου βγει.
Ποιο τραγούδι σ’ αρέσει πιο πολύ απ’ όλα;
«Μανούλα μου», του Τερζή. Κι είναι τιμή μου που έχω αυτή τη μάνα που έχω.
Ποιο είναι το πιο τρελό που σου έχουν ζητήσει να κάνεις ποτέ;
Δεν θα σου πω γιατί άμα σου πω θα μείνεις κάγκελο. «γέλια».
Είσαι πάντα τόσο ευδιάθετος;
Σχεδόν. Αλλά, δεν μπορείς να καταλάβεις το τι ζω κάθε καλοκαίρι. Και μη νομίζεις ότι η ζωή μου στην Παλιά Πόλη είναι πάντα νορμάλ. Υπάρχουν άνθρωποι με κόμπλεξ που τα ξεσπάνε πάνω μου και με κοροϊδεύουν.
Υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, που κοροϊδεύουν εσένα;
Και χειρότεροι. Απλά αν έχω νευριάσει βάζω τ’ ακουστικά για ν’ ακούω μουσική και τους έχω γειωμένους. Παλιά με πείραζε γιατί ήμουνα παιδάκι. Τώρα πια είμαι 31, αντράκι.
Discussion about this post