ΥΠΑΚΟΗ: Η ουσία του χριστιανισμού βρίσκεται πίσω από το θέλημα του Θεού και στις δυο σημαντικές εντολές που μας έδωσε ο Χριστός στην Καινή Διαθήκη.
Αυτές οι δύο εντολές είναι εντολές της αγάπης, η πρώτη αγαπήσεις Κύριον τον Θεό εξ όλης της ισχύος σου, εξ όλης της καρδίας σου και εξ όλης της διανοίας σου και η δεύτερη αγαπήσεις τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου.
Αυτός ο οποίος εφήρμοσε τις εντολές αυτές του Θεού στη ζωή βγήκε νικητής απέναντι σε κάθε δυσκολία και σε κάθε πρόβλημα, αλλά και απέναντι στον διάβολο και το πιο σημαντικό ότι κέρδισε την Βασιλεία των Ουρανών. Αυτή η αγάπη προς τον Θεό και προς τον πλησίον φαίνεται από τη καθημερινή στάση της ζωής μας.
Η αγάπη αυτή φαίνεται στην πράξη, είναι ορατή. Ο άνθρωπος που είναι φυγόπονος, δηλαδή που αποφεύγει να κουραστεί σωματικά και δεν βοηθά τον συνάνθρωπό του, αυτός ο άνθρωπος δεν έχει πραγματική αγάπη μέσα του. Διότι αυτός που αγαπά αληθινά ούτε θα στεναχωρήσει τον συνάνθρωπό του, αλλά ούτε και θα τον αφήσει αβοήθητο.
Η αγάπη αυτή χρειάζεται να είναι καρδιακή και όχι να γίνεται με πίεση επειδή το είπε ο Γέροντας στον υποτακτικό ή επειδή το είπε ο πνευματικός στον λαϊκό. Αγαπούμε τον Θεό όχι από φόβο, αλλά από αληθινή αγάπη που πηγάζει μέσα από την καρδιά μας.
Με το ίδιο σκεπτικό αγαπούμε και τον συνάνθρωπό μας, μέσα από την καρδιά μας και όχι με συμφέρον. Εδώ τίθεται το ερώτημα: Για ποιο λόγο βαπτιστήκαμε και γίναμε χριστιανοί; Για να χάσουμε την ψυχή μας; Η απάντηση είναι πολύ απλή. Για να σώσουμε την ψυχή μας.
Αυτό χρειάζεται να το έχουμε καθημερινά μέσα στο μυαλό μας, γιατί βαφτίστηκα, γιατί έγινα χριστιανός, με σκοπό να μην χάνουμε και να μην ξεφεύγουμε από τον στόχο μας, που είναι η χαρά του Κυρίου μέσα στον Παράδεισο. Το ίδιο ερώτημα είναι και για τους ιερείς ή τους μοναχούς και τις μοναχές. Για ποιο λόγο μπήκαν μέσα στο ράσο ή για ποιο λόγο μπήκαν μέσα σε ένα μοναστήρι;
Η απάντηση είναι πάλι η ίδια, η σωτηρία της ψυχής. Διότι αυτός που θυμάται συνέχεια το στόχο του, που είναι η σωτηρία της ψυχής, στο τέλος τον πετυχαίνει.
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έδινε μια πολύ καλή συμβουλή στο να θυμόμαστε αρκετές φορές την ημέρα το θάνατο, διότι αν σκεφτόμαστε συνέχεια το θάνατο και ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να πεθάνουμε, τότε ο νους μας έρχεται συνέχεια στο στόχο μας, που είναι η σωτηρία της ψυχής και έτσι ο άνθρωπος είναι δύσκολο να αμαρτάνει. Είναι δύσκολο να ξεφεύγει από το θέλημα του Θεού, είναι δύσκολο να μην αγαπά αληθινά.
Ιερά Μονή Αγίων Αυγουστίνου Ιππώνος και Σεραφείμ του Σαρώφ
Τρίκορφο Φωκίδος
