Αγία Γραφή: Ο Απόστολος Παύλος, γράφοντας προς τον μαθητή του Τιμόθεο, του περιέγραψε την φρικτή πνευματική, θρησκευτική και ηθική κατάπτωση της κοινωνίας των εσχάτων καιρών ως εξής:
«Εν εσχάταις ημέραις ενστήσονται καιροί χαλεποί· έσονται γαρ οι άνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεύσιν απειθείς, αχάριστοι, ανόσιοι, άστοργοι, άσπονδοι, διάβολοι, ακρατείς, ανήμεροι, αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μάλλον η φιλόθεοι…», (Β΄Τιμ.3,1-4). Την ζοφερή εικόνα των ανθρώπων της αποστασίας συμπληρώνει ο απόστολος Πέτρος στην Β΄
Καθολική του επιστολή: «ούτοι δε, ως άλογα ζώα φυσικά γεγεννημένα εις άλωσιν και φθοράν, εν οις αγνοούσι βλασφημούντες, εν τη φθορά αυτών καταφθαρήσονται κομιούμενοι μισθόν αδικίας, ηδονήν ηγούμενοι την εν ημέρα τρυφήν, σπίλοι και μώμοι, εντρυφώντες εν ταις απάταις αυτών, συνευωχούμενοι υμίν, οφθαλμούς έχοντες μεστούς μοιχαλίδος και ακαταπαύστους αμαρτίας, δελεάζοντες ψυχάς αστηρίκτους, καρδίαν γεγυμνασμένην πλεονεξίας έχοντες, κατάρας τέκνα!», (2,12-14).
Η πλήρης πνευματική αλλοτρίωση του ανθρώπου των εσχάτων θα αγγίξει τα δαιμονικά όρια με αποκορύφωμα την αυτοθέωσή του. Μελετώντας την σύγχρονη πραγματικότητα, διαπιστώνουμε εύκολα, ότι οι θεόπνευστοι προφητικοί λόγοι των ως άνω αποστόλων καθρεφτίζουν με ακρίβεια την τραγική εποχή μας. Οι άνθρωποι περιχαρακώθηκαν στο ασφυκτικό «εγώ» τους, ζώντας για να ικανοποιούν τη φιλαυτία και τη σάρκα τους, τα πιο ταπεινά τους ορμέμφυτα, αδιαφορώντας, αν προκαλούν κακό στον κοινωνικό τους περίγυρο. Αυτή η φρίκη είναι αποτυπωμένη άλλωστε και στη σατανική «Βίβλο του Νόμου», του διαβόητου αποκρυφιστή Alister Crowley, «Do what thou wilt, shall be the whole of the law», που σημαίνει, «κάνε ότι θες και αυτό θα είναι ο νόμος»[1]. Αυτός δυστυχώς ο δαιμονικός «νόμος» του «υπερεγώ» δεν έχει ισχύ σήμερα μόνο στα μέλη των σατανιστικών ομάδων, αλλά έγινε τρόπος ζωής για την συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων.
Γνωρίζει ο σύγχρονος άνθρωπος, (και μάλιστα πολύ καλά), ότι ο νόμος του Θεού, όπως αυτός είναι αποτυπωμένος στην αγία Γραφή, καλεί τον άνθρωπο να απαρνηθεί τα πάθη, τον εγωισμό του και τις εφάμαρτες ηδονές, για να φθάσει στον αγιασμό και τη θέωση. Δεν θέλει όμως να ακολουθήσει αυτή την ανοδική πορεία, διότι απαιτείται αγώνας και κόπος πολύς. Προτιμά να ικανοποιεί την φιλαυτία και την φιληδονία του και να απολαμβάνει χωρίς περιορισμούς μέχρι και τις πιο άνομες, ανήθικες και αποκρουστικές μορφές του ηδονισμού. Έτσι επαληθεύεται ο θεόπνευστος λόγος του προφήτου: «Άνθρωπος εν τιμή ων ου συνήκε, παρασυνεβλήθη τοις κτήνεσι τοις ανοήτοις και ωμοιώθη αυτοίς», (Ψαλμ. 48,13). Γι’ αυτό και απορρίπτει, όπως είναι φυσικό και επόμενο την αγία Γραφή στο σύνολό της, συκοφαντώντας μάλιστα αυτήν ως βιβλίο, που προβάλλει δήθεν την χυδαιότητα και τη βία.
Τις παραπάνω διαπιστώσεις έρχεται να επιβεβαιώσει πρόσφατο δημοσίευμα, το οποίο παρουσιάζει σαφέστατα και ξεκάθαρα την προσπάθεια του συγχρόνου ανθρώπου να αποβάλει κάθε στοιχείο που θυμίζει τον Θεό και τον νόμο του. Σύμφωνα με το δημοσίευμα: «Από εδώ το πάνε από εκεί το φέρνουν στο τέλος καταλήγουν να στοχεύσουν το χριστιανισμό…Οι αστοιχείωτοι, απολίτιστοι έβγαλαν τη Βίβλο πορνογράφημα οι δάσκαλοι του είδους…. Μία σχολική περιφέρεια στην πολιτεία της Γιούτα των ΗΠΑ αφαίρεσε τη Βίβλο από τα δημοτικά και γυμνάσια σχολεία επειδή περιείχε “χυδαιότητα και βία”. Η περιοχή δεν είναι η πρώτη στις ΗΠΑ που αφαιρεί τη Βίβλο από τα ράφια της. Μια σχολική περιφέρεια του Τέξας πέρυσι απέσυρε τη Βίβλο από τα ράφια της βιβλιοθήκης»[2]. Όπως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης, πρόκειται για την επίσημη απαγόρευση της Αγίας Γραφής από τις βιβλιοθήκες σχολείων σε ορισμένες πολιτείες των Η.Π.Α. Αυτή η αποβολή δεν προέρχεται από αθέους και αρνητές, αλλά από αιρετικούς «χριστιανούς», με την πρόφαση ότι δήθεν περιέχει «χυδαιότητα και βία». Με άλλα λόγια ο διάβολος «εργάζεται» και στα δύο «στρατόπεδα», για να αποσπάσει ψυχές «υπέρ ων Χριστός απέθανε» (Ρωμ.14.15).
Όπως φαίνεται από τη συνέχεια του δημοσιεύματος η Βίβλος στοχοποιήθηκε και συκοφαντήθηκε ως «ακατάλληλη για παιδιά», επειδή δήθεν «περιέχει πορνογραφικό και άσεμνο περιεχόμενο». Και με βάση ένα νόμο που ψηφίστηκε από τις τοπικές αρχές στην επαρχία της Γιούτα το 2022, αποβλήθηκε από τις βιβλιοθήκες των σχολείων. Επισημαίνει ακόμη το δημοσίευμα ότι «η επιτροπή δεν διευκρίνισε το σκεπτικό της, ή ποιά αποσπάσματα περιείχαν “χυδαιότητα ή βία”…».[3] Να παρατηρήσουμε πως οι εν λόγω σεμνότυφοι υποκριτές δεν ενοχλούνται από τον καθημερινό «βομβαρδισμό» των παιδιών από την τηλεόραση και το διαδίκτυο, όπου οργιάζει ο πανσεξουαλισμός και οι παρά φύσιν σεξουαλικές πράξεις, αλλά από το δήθεν «πορνογραφικό και άσεμνο περιεχόμενο» της Βίβλου! Αν αυτό δεν είναι καθαρός διωγμός της Βίβλου, τι είναι;
Ένας άλλος άθεος συγγραφέας, ο άγγλος Tom Paine[4], ταυτιζόμενος πλήρως με τους αμερικανούς της επαρχίας Γιούτα έγραψε τα εξής βλάσφημα κατά της Βίβλου: «Οσάκις διαβάζουμε τις άσεμνες εικόνες, τις φιλήδονες ακολασίες, τις σκληρές και αισχρές εκτελέσεις, την αδιάλειπτη μνησικακία και εκδικητικότητα, με τις οποίες είναι γεμάτη η Βίβλος, θα ήταν πιο συνεπές να την ονομάσουμε βιβλίο ενός δαίμονα παρά ενός θεού. Είναι μια ιστορία της κακίας, που έχει χρησιμοποιηθεί για τη διαφθορά και αποκτήνωση της ανθρωπότητας. Ειλικρινά αηδιάζω με αυτήν, όπως αηδιάζω με όλα τα σκληρά πράγματα». Προφανώς ετούτος, αλλά και όλοι οι «διαμαρτυρόμενοι» κατά της «άσεμνης» Αγίας Γραφής δεν αηδιάζουν, ούτε θεωρούν το Κοράνιο, το Ταλμούδ και την Καμπαλά ως δαιμονικά βιβλία, αλλά ως «ιερά», διότι θα έγραφαν κάτι και γι’ αυτά!
Δεν είναι νέο το φαινόμενο, να χαρακτηρίζεται η Αγία Γραφή ως βιβλίο «ενός δαίμονα παρά ενός θεού», ως βιβλίο της «χυδαιότητας και της βίας» με «πορνογραφικό και άσεμνο περιεχόμενο», διότι περιέχει διηγήσεις «τολμηρές», με «σκληρές και αισχρές εκτελέσεις» κ.λ.π. Για τον πιστό λαό του Θεού, που μελετά την Αγία Γραφή, όχι μόνο δεν είναι βιβλίο «άσεμνο» και «βίαιο», αλλά ανάγνωσμα, που παρουσιάζει την αμαρτία, την ακολασία, τη βία, την απανθρωπιά, όχι για να την μιμηθούμε, αλλά για να την αποφύγουμε. Οι όποιες «άσεμνες» και «βίαιες» διηγήσεις της έχουν βαθύτατο παιδαγωγικό και σωτηριολογικό χαρακτήρα. Αποσκοπούν να μας βοηθήσουν να κατανοήσουμε το τραγικό κατάντημα, στο οποίο έφθασε ο άνθρωπος και η κοινωνία μετά την πτώση και να μας οδηγήσουν στη μετάνοια και στη σωτηρία. Είναι επίσης φανερό, (γεγονός που υποκρύπτουν οι επικριτές της), ότι σε καμιά περίπτωση δεν εξωραΐζει, δεν δικαιολογεί και δεν νομιμοποιεί την όποια ανθρώπινη αμαρτία και παρεκτροπή.
Όσοι κατηγορούν την αγία Γραφή ως βιβλίο της «χυδαιότητας και της βίας», έχουν προφανώς υπ’ όψη τους την Παλαιά Διαθήκη, διότι εκεί κυρίως, (αν όχι αποκλειστικά), συναντούμε διηγήσεις, που περιγράφουν σαρκικές πτώσεις, πολέμους, φόνους, αιματοχυσίες κ.λ.π. Αγνοούν ωστόσο, (ή θέλουν να αγνοούν), οι κατήγοροί της ορισμένες βασικές αλήθειες, με αποτέλεσμα να βγάζουν εσφαλμένα συμπεράσματα. Ο κορυφαίος θεολόγος και ερευνητής αείμνηστος κυρός Νικόλαος Βασιλειάδης στο περισπούδαστο σύγγραμμά του με τίτλο: «Η Παλαιά Διαθήκη στην Ορθόδοξον Εκκλησίαν», δίδει, με πολύ ισχυρά επιχειρήματα, αποστομωτικές απαντήσεις σε όλους εκείνους που συκοφαντούν και υβρίζουν τη Βίβλο και ιδιαίτερα την Παλαιά Διαθήκη. Γράφει μεταξύ άλλων τα εξής:
«1. Δεν είναι δυνατόν, ούτε και λογικό, να κρίνωμε με τα μέτρα του ιδικού μας αιώνα, ο οποίος έχει διαμορφωθεί πολιτιστικώς κάτω από την ισχυρή, έντονη και επίμονη επίδραση της διδασκαλίας του Σωτήρος Χριστού, συμβάντα της ιστορίας, που έλαβαν χώρα κατά την εποχή των πατριαρχών, (περίπου 20 αιώνες π.Χ.), ή κατά την εποχή του Δαυΐδ, (10 αιώνες π.Χ.).
2. Τα γεγονότα της Παλαιάς Διαθήκης πρέπει να τα εξετάζουμε πάντοτε μέσα στα πλαίσια της νομοθεσίας, η οποία ίσχυε τότε μεταξύ των συγχρόνων με τον Ισραήλ γειτονικών λαών. Να τα εξετάζουμε με τα κριτήρια της εποχής εκείνης και όχι της ιδικής μας. Δηλαδή μέσα στα ιστορικά τους πλαίσια.
3. Για να κατανοήσουμε το περιεχόμενο της Παλαιάς διαθήκης, πρέπει να μεταφερθούμε στον κόσμο του βιβλικού πολιτισμού και να ιδούμε, ποιο είδος αληθείας μας προσφέρει ο άγιος Θεός στα βιβλία της.
4. Ακόμη πρέπει να γνωρίζουμε, ότι η αποκάλυψη θείων αληθειών στην αγία Γραφή πραγματοποιείται προοδευτικώς.
5. Η αγία Γραφή είναι πάντοτε και σε όλα πιστή και αληθινή. Δεν μας αποκρύπτει τα λάθη και τις αδυναμίες των ηρώων της. Όπως επισημαίνει ο ιερός Χρυσόστομος: ‘Στα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης ήταν δυσκολότερη η άσκηση της αρετής. Διότι ούτε γραπτές συμβουλές είχαν τότε οι άνθρωποι εκείνοι, ούτε παραδείγματα από τη ζωή άλλων ανθρώπων. Αλλά η ανθρώπινη φύση, στερουμένη καθ’ εαυτήν ηθικών στηριγμάτων, αναγκαζόταν σαν ανερμάτιστο πλοίο να πλέη παντού, (δηλαδή έπραττε αυτό που μπορούσε από μόνη της)’.[5] Σε άλλη ομιλία του παρατηρεί: ‘…Γι’ αυτό ακριβώς, [ο Μωϋσής], δεν προβάλλει μόνον εκείνους που επέτυχαν άθλους αρετής, αλλά και αμαρτωλούς, για να μιμηθούμε τους πρώτους και να αποφύγουμε το παράδειγμα των δευτέρων’.[6]
6. Επί πλέον πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι οι δίκαιοι οι οποίοι αμάρτησαν ενώπιον του Θεού, έλαβαν ‘ένδικον μισθαποδοσίαν’, δικαίαν ανταπόδοσιν και τιμωρίαν».[7]
Αξιοσημείωτη είναι και η άποψη ενός σημαντικού σύγχρονου μελετητή και συγγραφέα κ. Ν. Τσικόπουλου: «Οι βιβλικοί συγγραφείς, μεταχειρίζονται το σεξ όπως πρέπει, ως μέρος της ανθρώπινης ζωής. Δεν συγκαλύπτουν τίποτα, αλλά και δεν περιγράφουν συμβάντα με υπονοούμενα, για να εξάπτουν τη φαντασία. Το σεξ στη Βίβλο, δεν κινδυνεύει να κατέβει σε επίπεδα αισχρότητας, αλλά και δεν περιορίζεται και σε επίπεδα σεμνοτυφίας. Η Βίβλος σαν βιβλίο αλήθειας, λέγει και εδώ την αλήθεια με ευθείες και προσγειωμένες αφηγήσεις με ευθείες συμβουλές, προς όφελος του ανθρώπου»[8].
Κλείνουμε την ανακοίνωσή μας, εκφράζοντας την ανησυχία μας για το μέγεθος της πνευματικής διαστροφής στην τραγική, εσχατολογική και αποκαλυπτική εποχή μας, όπου η αλήθεια «βαπτίζεται» ψεύδος και το ψεύδος αλήθεια! Ανησυχούμε επίσης για τον συνεχώς εντεινόμενο φανερό και αφανή διωγμό κατά της Εκκλησίας του Χριστού, με την δικαιολογία της «παρεμπόδισης της προόδου» της ανθρωπότητας, διότι ο Σατανάς γνωρίζει πολύ καλά ότι χωρίς Θεό τα πάντα επιτρέπονται, ακόμα και η καταστροφή της!
Εκ του Γραφείου επί των Αιρέσεων και των παραθρησκειών – Ι.Μ.Πειραιώς
-120x86.jpg)
){kind=link}