Ενα γράμμα στο Μαξίμου για τις εξελίξεις στην Εκκλησία

Κύριε,
Την ώρα που προωθείται οργιώδης εβδομαδιαίος πόλεμος κατά των Ελλήνων αστυνομικών «επειδή η στολή τους θυμίζει τη… χούντα του 1973» (!), όπως έλεγε -στα… σοβαρά- νεολαίος οπαδός σας. την ώρα που τα διεθνή δάνεια σφίγγουν των πολιτών τον λαιμό. την ώρα που αδειάζει η Ελλάδα από νέους οι οποίοι ζητούν «ψωμί – παιδεία – ελευθερία» σε διεθνή νεοφιλελεύθερα σκλαβοπάζαρα.

την ώρα που βράζουν όλα τα μεγάλα γεωπολιτικά θέματα, με μέγιστο (κατά τη γνώμη μου) την προώθηση διάσπασης της χώρας σε ισλαμικά (τουρκικά, αλβανικά, νοτιοσλαβικά κ.λπ.) τιμάρια κρατικής εφαρμογής της σαρίας. την ώρα που τα πανεπιστήμια, οι πεζόδρομοι και τα πάρκα της χώρας έχουν αποβεί διεθνείς λαϊκές αγορές ναρκωτικών και χρόνια υπνωτήρια ντόπιων και ξένων αστέγων. την ίδια ακριβώς αυτή ώρα αποφασίσατε να εκμεταλλευθείτε με άτιμο πολιτικά τρόπο την προχωρημένη ηλικία, την καλοπιστία, την ευγένεια, το πράο ύφος, μέχρι και το φιλάσθενο του Αρχιεπισκόπου Αθηνών. Αφού, εξπέρ εσείς της πολιτικής μανούβρας, εξελάβατε το πρόσωπό του ως πεδίο ελεεινών γρονθοκοπημάτων κατά της αξιοπρέπειας του συνόλου της Εκκλησιαστικής Ιεραρχίας, αναγγέλλοντας σε αυτόν ότι πετάτε (ακόμα, μάλιστα, και… μονομερώς!) από το Ενιαίο Μισθολόγιο τους κληρικούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας, στην πλειονότητά τους πολυφαμελίτες οικογενειάρχες! Γιατί; Για να… διευρύνετε, είπε ο εκπρόσωπός σας, τις παροχές σας σε έτερους εν όψει εκλογών!

Ξέρετε, κύριε, καμιά κατηγορία εργαζομένων που να έχει ποτέ εκδιωχθεί συλλήβδην και ολοσχερώς από τις επίσημες καταστάσεις πληρωμών της; Και από τις αντίστοιχες ιατροφαρμακευτικής και συνταξιοδοτικής της κάλυψης; Και αν συνέβαινε ποτέ κάτι τέτοιο, θα είχατε, κύριε, την αξίωση να μην αντιδράσει ένα τέτοιο σύνολο εργαζομένων; Και όμως! Ενώ γνωρίζετε καλά ότι τούτο όχι μόνο δεν έχει συμβεί ποτέ στη χώρα, αλλ’ ότι και αν συνέβαινε θα καιγόταν το πελεκούδι, εσείς το διαπράττετε εν όψει εκλογών…

Εκμεταλλευόμενος, πρώτον, το αθόρυβο μιας τάξης εργαζομένων που ούτε απεργεί ούτε διαδηλώνει ούτε εκφράζεται σπάζοντας πεζοδρόμια και κεφάλια, και, δεύτερον, εκμεταλλευόμενος έναν διαχρονικό φίλο σας, αλλά σήμερα αδύναμο γέροντα… τον οποίο χρησιμοποιήσατε με πολιτική ανεντιμότητα από το βήμα του Μαξίμου ως δήθεν «εκτελεστικό» παράγοντα (!) της Εκκλησίας, ενώ ξέρετε καλά ότι η Εκκλησία δεν έχει «πρωθυπουργό»! Θα επισημάνω, κύριε, μιαν ακόμη διάσταση στο ζήτημα: Ξέρετε καλά το στιλ και ύφος του Βαρθολομαίου της Κων/πολης απέναντι σε σοβαρά διεθνή θέματα καθώς και τις επιφυλάξεις του έναντι καίριων συμφερόντων του Νέου Ελληνισμού. Δηλαδή της κύριας εθνότητος η οποία δίδει σε αυτόν τον άνθρωπο ενεργώς πιστά πνευματικά τέκνα, που στελεχώνουν τις Επισκοπές του, σχεδόν γυμνές από άλλης προέλευσης στελέχη. Διερωτώμαι: Γιατί, άραγε, εκθέσατε τόσο άγρια απέναντι στον Βαρθολομαίο τον πράο και γλυκύ γέροντα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών, σε καιρούς τόσο πονηρούς; Δεν ξέρατε, τάχα, ότι Κρήτη και Δωδεκάνησα, που υπάγονται εκκλησιαστικώς σε εκείνον, θα τον ξεσηκώσουν εναντίον του Ιερωνύμου; Και αν το ξέρατε, γιατί το κάνατε;

Με θλίψη για τους χειρισμούς σας και την ευχή να κατανοήσετε τις επισημάνσεις μου,

Δημήτρης Κ. Σέργιος