Σπυρίδων Ζορμπαλάς
“Δεν είναι μικρό θέμα η επίσκεψη του πάπα. Τιμώντας τον πάπα ατιμάζουμε τους αγίους,αμνηστεύουμε και διαγράφουμε τις καινοτομίες και τις πράξεις του, διαφωνούμε με την πίστη αιώνων, καταστρέφουμε ό,τι πάντοτε και υπό πάντων επιστεύθη.” ( Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης, Καθηγητής Α.Π.Θ.)
Αφορμή για το συγκεκριμένο άρθρο ήταν το γεγονός ότι έγινα αποδέκτης της αγωνίας αδελφών για την επικείμενη περιοδεία του Πάπα Ρώμης στην Ελλάδα.
Σε αυτούς λοιπόν πρωτίστως αφιερώνω τις παρακάτω πενιχρές σκέψεις μου.
Η περιοδεία έχει ήδη αναγγελθεί στα Μ.Μ.Ε. με αναφορά και κάποιων προορισμών (Λαγκαδάς, Θεσσαλονίκη, Βέροια, Θεσσαλικὲς πόλεις, Aθήνα και Κόρινθος) αλλά γενικότερα καλύπτεται από μυστικότητα. Σε αυτή φαίνεται ότι θα συμμετάσχει ο Πατριάρχης Κων/λεως και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος. [1]
Στην τραγικότατη αυτή κατάσταση, στην οποία δυστυχώς συμπράττει η πολιτική και εκκλησιαστική ηγεσία του τόπου, έχουμε 2 επιλογές: α) τον πόλεμο και β) την απραξία.
Η απραξία στηρίζεται συνήθως σε μία “τυφλή” και σίγουρα νοσηρή υπακοή στους πνευματικούς πατέρες, χωρίς βέβαια να αποκλείονται και άλλα (ψυχικά) αίτια.
Νοσηρή, διότι η υπακοή αυτή δεν εξετάζει αν οι εντολές του πνευματικού πατρός (και κατ’ επέκταση της Εκκλησιαστικής ηγεσίας) βρίσκονται σε συμφωνία με το ορθόδοξο πνεύμα, τις εντολές του Χριστού.
Είναι αυτή που στην περίπτωσή μας θα έχει ως αποτέλεσμα της έλξη σαν μαγνήτη της οργής του Θεού, που θα καταλήξει σε πνευματική και υλική καταστροφή.
Τα παραδείγματα βρίσκονται αναρίθμητα μέσα στην Εκκλησιαστική Ιστορία και βέβαια πολλά αφορούν και το συγχρωτισμό με τους παπικούς και τις επισκέψεις του Πάπα, ιδιαίτερα σε Ορθόδοξους τόπους.
Όποιος παρά ταύτα θεωρεί, ότι αυτή η επιλογή είναι η σωστή, κατά την ταπεινή μου άποψη θα ήταν καλό να αναρωτηθεί αν είναι και αυτός ένας από τους «ευλαβείς βλαμμένους» για τους οποίους μίλησε ο Άγιος Παΐσιος. [2]
Η επιλογή του πολέμου λοιπόν, είναι η μοναδική σώζουσα και ορθή προσέγγιση σε τέτοιες περιπτώσεις.
Ενός πολέμου πνευματικού που θα διεξαχθεί με ειρηνικά μέσα, χωρίς μίσος και μισαλλοδοξία, αλλά μόνο με αγάπη προς τον εαυτό μας, το συνάνθρωπο και την ορθόδοξη πίστη μας.
Βέβαια αυτό δεν θα είναι ευχάριστο σε κάποιους. Αλλά εμείς δεν είμαστε Οικουμενιστές γιανα τα έχουμε καλά με όλους σε θέματα πίστεως.
Προς αυτή λοιπόν την επιλογή θα ήθελα να δώσω κάποιες κατευθύνσεις.
Το αν θα είναι χρήσιμες ή όχι το αφήνω στην κρίση σας.
1. Εντοπισμός του κέντρου βάρους του αντιπάλου.
Το πρώτο βήμα για να λύσεις ένα πρόβλημα είναι να εντοπίσεις το/τα αίτια που το προκαλούν.
Αυτό μπορεί να φαίνεται (και να είναι κάποτε) εύκολο αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που δεν είναι άμεσα εμφανές και απαιτεί περαιτέρω ανάλυση για να αποκαλυφθεί.
Στην προκειμένη περίπτωση και καθώς μιλάμε για ένα είδος πολέμου, αυτό αφορά το λεγόμενο “Κέντρο Βάρους” του εχθρού. [3] Είναι το σημείο που θα κατευθυνθούν οι δυνάμεις μας ώστε να διαλύσουμε τα σκοτεινά σχέδια του εχθρού. Ποίο λοιπόν είναι το αίτιο-κέντρο βάρους αυτής της κατάστασης; Πολλοί θα τρέξουν να πουν ο Πάπας. Λάθος! Το κέντρο βάρους αγαπητοί μου είναι οι μητροπολίτες των οποίων τις επισκοπές θα επισκεφθεί ο Πάπας. Δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο – και όποιος έχει αντίθετη άποψη, παρακαλώ να με διαψεύσει άμεσα με στοιχεία – να περάσει ο Πάπας από τα όρια μίας μητροπόλεως χωρίς να έχει εκμαιεύσει πριν, με κάποιον τρόπο την άδεια/συγκατάθεση/ανοχή του οικείου μητροπολίτη.
2. Συγκέντρωση δυνάμεων για την επίθεση
Έχοντας στοχοποιήσει λοιπόν τις εχθρικές θέσεις, καλούμαστε να συγκεντρώσουμε τις απαραίτητες δυνάμεις για την επίθεση. Θα σου δώσω μία συμβουλή, σε εσένα αδελφέ που διαβάζεις αυτό το άρθρο,υπάγεσαι σε μία από αυτές τις μητροπόλεις και αποφάσισες να πολεμήσεις υπέρ πίστεως.
Αν βρεις και άλλους αδελφούς (έστω και έναν) που να έχει τα ίδια μυαλά με εσένα, για να βοηθήσει έχει καλώς. Αν όμως σκέφτεσαι ότι αυτό είναι απαραίτητο για τον επικείμενο αγώνα, καλύτερα να κάτσεις σπίτι σου και να κλάψεις για την δειλία και την απιστία σου. Δεν έχεις τον Θεό μαζί σου;
Δεν σου φτάνει Αυτός, ο Δημιουργός του Σύμπαντος; Δεν Του έχεις εμπιστοσύνη, ότι αν χρειαστείς και συμπαραστάτες θα σου τους βρει Αυτός στην πορεία; Αν ναι, τότε τι ζητάς να έρθουν και άλλοι μαζί σου για να αρχίσεις να ενεργείς; Δεν έχεις προσωπική ευθύνη για όσα γίνονται ή δεν γίνονται ενώ θα έπρεπε να γίνουν;
Το αν θα έχει αποτέλεσμα η ατομική αντίδρασή σου, άσε το στο Θεό. Ακόμα και αν φαινομενικά δεν πετύχεις τίποτα με την δράση σου και ο Πάπας τελικά περάσει από την Μητρόπολή σου, άραγε θα είναι λίγο όταν θα καταστρέφεται η Μητρόπολή σου από την οργή του Θεού, εσύ, το σπίτι σου και η οικογένειά σου να βγουν αλώβητοι από αυτή την καταστροφή;
[irp posts=”551029″ name=”Μητρόπολη Πειραιώς : Πως μπορεί να ενωθεί ο κατακερματισμένος χριστιανικός κόσμος;””]
3. Χρονικό σημείο έναρξης των επιχειρήσεων
Η αντίδρασή μας πρέπει να εκδηλωθεί σε ένα συγκεκριμένο χρονικό σημείο. Όταν οι κυβερνώντες θέλουν να περάσουν έναν νόμο για τον οποίο θα υπάρχουν πιθανώς αντιδράσεις, διαρρέουν εντέχνως στον τύπο την πρόθεσή τους. Ένας -ίσως ο κυριότερος- λόγος που γίνεται αυτό είναι για να μετρήσει τις αντιδράσεις του λαού.
Συνήθως αν αυτές είναι σοβαρές και πιθανόν να οδηγήσουν σε μεγάλο πολιτικό κόστος, τότε η πρόθεσή τους δεν δημοσιοποιείται επισήμως ούτε προχωράει στην υλοποίησή της.
Στην περίπτωσή μας αυτή η διαρροή έχει ήδη συμβεί και οι αντιδράσεις μας (ή οι μη αντιδράσεις μας) ήδη καταγράφονται. Άρα από αυτή την πλευρά θα έλεγα ότι είμαστε μάλλον πίσω από τα γεγονότα και πρέπει να ενεργήσουμε άμεσα! Δεν το έχεις καταλάβει, αλλά ο Πάπας είναι ήδη εδώ. Βρίσκεται ήδη στο μυαλό σου.
Πρόσεχε μην κατέβει και στην καρδιά σου.
4. Μέσα δράσης
Πολλά μπορούν να είναι τα μέσα δράσης και δύσκολο να εξαντληθούν από έναν μόνο άνθρωπο.
Επιστολές, τηλέφωνα στα Μητροπολιτικά γραφεία, φυσική παρουσία σε αυτά και αίτημα συνάντησης με τον επίσκοπο,φυσική παρουσία σε ναούς που λειτουργεί και επαφή μαζί του πριν ή μετά την Θεία Λειτουργία, μπροστά σε κόσμο.
Ζητήστε του επιτακτικά να δηλώσει δημοσίως ότι ουδέποτε και κατά οποιονδήποτε τρόπο προσκάλεσε ούτε συμφώνησε να περάσει ο Πάπας από την Μητρόπολή του και ότι ο Πάπας είναι ανεπιθύμητος ως αρχηγός αιρέσεως.
Συντάξτε εσείς μία τέτοια δήλωση και ζητήστε του να την υπογράψει.
Αν δεν το κάνει ρωτήστε τον δημοσίως αν είναι παπόφιλος και γιατί δεν κάνει τις ενέργειες που πρέπει ως επίσκοπος. Ζητήστε του επιτακτικά να ξεκαθαρίσει την θέση του στο θέμα αυτό.
Υπενθυμίστε του ότι ο Πάπας θα φύγει αλλά αυτός θα μείνει και αν δεχθεί στα όρια της επισκοπής του τον αμετανόητο, βλάσφημο και κατά τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό καταραμένο Πάπα τότε είναι φίλος του (παπόφιλος) και συνεπώς εχθρός του Χριστού με ότι αυτό συνεπάγεται !
Χρησιμοποιήστε καταγραφικά μέσα (π.χ. κινητά).
Δημοσιοποιήστε την δράση σας.
Αδελφοί μην ξεχνάτε: “Ει ο Θεός μεθ’ ημών ουδείς καθ’ υμών” [4]
Σπυρίδων Ζορμπαλάς
[1] https://orthodoxia.gr/2020/01/10/pyretodeis-proetoimasies-gia-tin-episkepsi-papa-sti-makedonia/
2] https://www.vimaorthodoxias.gr/arthrografia/to-kastano-tou-agiou-paisiou-oi-evlaveis-vlammenoi-oi-anevlaveis-avlaveis-kai-o-agios-athanasios-o-athonitis/
[3] https://adiotos.wordpress.com/2010/07/03/kentro-varous/
[4] http://www.ioannis-kapodistrias.gr/2014/12/blog-post_12.html
-120x86.jpg)
