Αμβέρσα –Βέλγιο 7-9 Σεπτεβρίου 2014. Οικουμενιστική συνάντηση διοργάνωσε από τις 7-9 Σεπτεβρίου η Ρωμαιοκαθολική Κοινότητα του Αγίου Αιγιδίου στην οποία έλαβαν μέρος εκπρόσωποι θρησκειών από όλο τον κόσμο. Το θέμα της συναντήσεως ήταν, «Η ειρήνη αποτελεί το μέλλον».
Στη συνάντηση έλαβε μέρος ο Μητροπολίτης Βελγίου Αθηναγόρας (Οικουμενικό Πατριαρχείο) και η Εκκλησία της Κύπρου εκπροσωπήθηκε από τον Μητροπολίτη Κωνσταντίας Βασίλειο και τον Διευθυντή του ΚΕΤ κ. Γιαννο Χαριλάου.
Η Κοινότητα του Αγίου Αιγιδίου ιδρύθηκε το 1968 αμέσως μετά τη Β΄Σύνοδο του Βατικανού και έχει στόχους την προώθηση του Οικουμενισμού και τους θρησκευτικούς διαλόγους.
Στην τελική πανηγυρική τελετή διαβάστηκε η ακόλουθη Έκκληση για την Ειρήνη.
ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ
Άνδρες και γυναίκες διαφορετικών θρησκειών, έχουμε συγκεντρωθεί στην Αμβέρσα του Βελγίου μετά από πρόσκληση της Κοινότητας του Saint Egidio, στην καρδιά της Ευρώπης, μια περιοχή που υπέστη τη φρίκη του μεγάλου πολέμου που επηρέασε την Ευρώπη και τον κόσμο πριν από έναν αιώνα. Αποτίουμε φόρο τιμής στη μνήμη όσων έχασαν τη ζωή τους και εκ νέου διακηρύσσουμε: ποτέ πάλι πόλεμος!
Αλλά σήμερα ο πόλεμος επανήλθε στην Ευρώπη, και σε άλλες χώρες και καταστρέφει τις εμπειρίες της συνύπαρξης που διήρκεσαν χιλιάδες χρόνια, προκαλώντας τον πόνο σε πάρα πολλούς ανθρώπους.
Έχουμε ακούσει τις προσευχές των εκατομμυρίων προσφύγων και φυγάδων, των ανθρώπων που ικετεύουν για να μη πεθάνουν από την πείνα και τη δίψα, από ασθένειες που μπορεί να αντιμετωπιστούν σε άλλα μέρη του κόσμου· έχουμε ακούσει τις παρακλήσεις αξιοπρέπειας που προέρχονται από τους φτωχούς, τις εκκλήσεις για δικαιοσύνη για ολόκληρους λαούς και ολόκληρων περιφερειών του κόσμου.
Στον κόσμο δόθηκαν μεγάλες ευκαιρίες και χρόνος για την οικοδόμηση της ειρήνης, για τη γεφύρωση των χασμάτων, για την πρόληψη συγκρούσεων, προτού να γίνουν πάρα πολύ σοβαρά. Ο κόσμος έχει χάσει μεγάλες ευκαιρίες, αλλά τώρα ήλθε η ώρα των αποφάσεων για να μη μας καταβάλει η απελπισία.
Ο πόλεμος και η βία σε πολλά μέρη του κόσμου που επιδιώκουν να ανασυστήσουν σύνορα, να δημιουργήσουν νέες κοινότητες, και να αλλοιώσουν τον τρόπο που οι λαοί λαμβάνουν πρόνοια ο ένας για τον άλλο. Την ίδια στιγμή που έχει μετατραπεί σε παγκόσμια κοινότητα, ο κόσμος κινδυνεύει να χάσει την αίσθηση του κοινού πεπρωμένου.
Υπάρχουν βαθιές καταστροφές που κάνουν τα πάντα πιο δύσκολα. Η διαίρεση και η απελπισία επηρεάζουν τους λαούς και τους θεσμούς, αποδυναμώνοντας τους, όπως: θρησκευτικές κοινότητες, πολιτικές και διεθνείς δομές και οργανώσεις.
Οι θρησκείες καλούνται να διερωτηθούν: ήταν σε θέση να εμπνεύσουν την αναζήτηση ενός κοινού σκοπού ή είχαν παγιδευτεί σε μια λογική της σύγκρουσης; Υπάρχει πολλά που οι θρησκείες μπορούν να κάνουν: μπορούν να εμπνεύσουν και να αναζωογονήσουν την αναζήτηση της ειρήνης ως η κοινής αξίας όλων των λαών.
Σήμερα μπορούμε να αναλάβουμε την ευθύνη για την ειρήνη, σε μια εποχή που λίγοι άνθρωποι διακτέχονται από το ιδεώδες της ειρήνης.
Οι θρησκείες του κόσμου επιβεβαιώνουν, με ισχυρότερο τρόπο από πριν, ότι κανένας πόλεμος δεν είναι ποτέ ιερός, ότι η εξάλειψη του άλλου στο όνομα του Θεού είναι πάντα βλασφημία. Η εξάλειψη του άλλου εν ονόματι του Θεού είναι μόνο τρόμος και τρομοκρατία.
Τοποθετεί τους ανθρώπους έξω από την αυθεντική θρησκεία, τυφλωμένους από το μίσος, και καταστρέφουν τη θρησκεία που ισχυρίζονται ότι υπερασπίζουν.
Σε δύσκολους καιρούς, δεσμευόμαστε να υπερασπιστούμε τις ζωές των αδελφών μας των διαφρόρων θρησκειών που είναι διαφορετικές από τις δικές μας και βρίσκονται σε κίνδυνο.
Ας εργαστούμε όλοι μαζί για το μέλλον του κόσμου, γνωρίζοντας ότι ο πόλεμος είναι μια μεγάλη ανοησία και η ειρήνη είναι κάτι πάρα πολύ σοβαρό για να καταστήσουμε υπόθεση των λίγων. Ο διάλογος είναι η θεραπεία των συγκρούσεων· θεραπεύει τις πληγές και κτίζει το μέλλον.
Ο πόλεμος υπερνικιέται μόνο από την ειρήνη. Όταν το μονοπάτι της ειρήνης δεν αποτελεί όραμα, μένουν μόνο χαλάσματα και μίσος. Χρειάζεται θράσος για να σκεφτούμε την ειρήνη, επειδή το μέλλον είτε είναι ειρήνη είτε δεν υπάρχει μέλλον για νικητές και ηττημένους.
Στις νεότερες γενιές λέμε: Μην ξεγελιέστε από το θλιβερό ρεαλισμό που λέει ότι ο διαλόγος και η προσευχή είναι άχρηστα. Ο κόσμος ασφυκτιά χωρίς προσευχή και χωρίς διάλογο.
Η βία μπορεί να σταματήσει. Όποιος χρησιμοποιεί βία απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του. Όλα χάνονται με τον πόλεμο.
Είθε ο Θεός να χορηγήσει μέλλον στον κόσμο. Και αυτό το μέλλον είναι η ειρήνη.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΒΙΝΤΕΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΠΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟ ΝΑΟ ΤΗΣ ΑΜΒΕΡΣΑΣ
-120x86.jpg)
){kind=link}