Η «δημοκρατία» αποκαλύπτει μια επιστολή-κόλαφο για όσους παίζουν ύποπτα παιχνίδια με τη μειονότητα
του Κώστα Παππά –(από το Σαββατιάτικο ένθετο της Δημοκρατίας για την Ορθοδοξία)
Φούντωσε τις τελευταίες ημέρες η συζήτηση για τους μουσουλμάνους της Θράκης και τους λεπτούς χειρισμούς που απαιτούνται για το θέμα από την Πολιτεία και τα κόμματα. Η «δημοκρατία» με αυτή την ευκαιρία ρίχνει σήμερα φως στο ζήτημα της ειρηνικής συνύπαρξης στη Θράκη, που εδώ και δεκαετίες αποτελεί κεκτημένο (με την προσπάθεια και των δύο πλευρών, χριστιανών και μουσουλμάνων) και πανευρωπαϊκό σημείο αναφοράς.
Σημαντικά κεφάλαια υπήρξαν πάντα τα ζητήματα της εκπαίδευσης των μουσουλμάνων και τα μειονοτικά σχολεία. Πρόσφατα, με αφορμή την απόφαση της πλειοψηφίας των καθηγητών της Θεολογικής του ΑΠΘ για ίδρυση κατεύθυνσης ισλαμικών σπουδών εκφράστηκαν πολλές και διαφορετικές απόψεις για το ζήτημα.
Σήμερα, η «δημοκρατία» φέρνει στο φως αποκλειστικά μια επιστολή την οποία συνέταξαν και απέστειλαν προς τον πρόεδρο του Τμήματος Θεολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης τα μέλη του Σωματείου «Σύλλογος Εκπαιδευτικών Μουσουλμανικής Θρησκείας Θράκης» και κοινοποίησαν στον υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο και τον γενικό γραμματέα Θρησκευμάτων Γεώργιο Καλαντζή. Στην επιστολή τα μέλη του συλλόγου παρουσιάζουν τη δική τους οπτική για το θέμα της ίδρυσης τομέα ισλαμικών σπουδών στο ΑΠΘ, τονίζουν την ελληνική τους καταγωγή και ζητούν να τους επιτραπεί να σπουδάζουν στην πατρίδα τους και όχι σε άλλες χώρες (όπως η Τουρκία που τους περιμένει με… ανοιχτές αγκάλες).
Στην αρχή της επιστολής τους σημειώνουν το γεγονός ότι τα παιδιά της μουσουλμανικής μειονότητας είχαν επιλογές ανάμεσα στο μειονοτικό γυμνάσιο – λύκειο, στο ιεροσπουδαστήριο και στη δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Στην περίπτωση των μουσουλμάνων οι οποίοι επέλεξαν τη δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, τα μέλη του σωματείου σημειώνουν ότι «βρέθηκαν να αισθάνονται άβολα και αμήχανα, όταν κατά την ώρα των θρησκευτικών έπρεπε να αποχωρήσουμε από την τάξη χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε και εμείς τα θρησκευτικά μας, τη στιγμή που η ίδια η Πολιτεία μάς έχει αναγνωρίσει επισήμως ως μουσουλμανική μειονότητα».
Στη συνέχεια της επιστολής τα μέλη του σωματείου αναφέρονται συγκεκριμένα στην ελληνική τους καταγωγή, απαντώντας σε εκείνους οι οποίοι αντιτίθενται αρκετές φορές σε ζητήματα αναβάθμισης της παιδείας η οποία παρέχεται προς αυτούς τους νέους. Σημειώνουν, λοιπόν, χαρακτηριστικά: «Εμείς στη Θράκη δεν είμαστε μετανάστες από μακρινές χώρες με άλλους πολιτισμούς.
Οι παππούδες και οι παππούδες των παππούδων μας γεννήθηκαν σε αυτά τα χώματα. Γεννηθήκαμε Ελληνες πολίτες, πήγαμε στον Στρατό, πληρώνουμε τους φόρους μας και οι γονείς μας δούλεψαν πολύ σκληρά όπως και οι υπόλοιποι Ελληνες για να προχωρήσει μπροστά η πατρίδα μας! Πολλοί από εμάς θυμούνται τον πατέρα τους να λείπει μετανάστης στη Γερμανία, όπως ακριβώς και οι πατεράδες των χριστιανών φίλων μας».
Στη συνέχεια της επιστολής τους τα μέλη του υπό σύσταση σωματείου αναφέρονται στο γεγονός ότι κάποιοι επιχειρούν, κερδίζοντας χρήματα και εξουσία, να παρουσιάσουν μια εικόνα για το Ισλάμ τελείως διαφορετική από αυτή που οι ίδιοι γνωρίζουν για τη θρησκεία τους. Μάλιστα, στο σημείο αυτό της επιστολής αναφέρουν: «Αλήθεια όλοι αυτοί που μιλάνε τόσο υποτιμητικά για τη δική μας θρησκεία σκέφτηκαν έστω και μια στιγμή πώς θα ήταν δυνατόν να συνυπάρχουμε ειρηνικά και αρμονικά εδώ και 94 χρόνια με τους χριστιανούς Ελληνες πολίτες αν το Ισλάμ είναι έτσι όπως το περιγράφουν ή αν η Ορθοδοξία δεν είχε το πνεύμα ελευθερίας και αγάπης προς τον άνθρωπο;»
Στη συνέχεια του κειμένου της επιστολής γίνεται επίσης φανερή η άποψη των μουσουλμάνων ότι «η Ελλάδα δεν βαρύνεται με εκείνα που βαρύνουν άλλες δυτικές χώρες στις σχέσεις τους με το Ισλάμ». Από το κείμενο αυτό δεν λείπει επίσης μια ξεκάθαρη αναφορά για τη διαχρονική στάση των μητροπολιτών της Θράκης ώστε η ειρηνική συνύπαρξη να αποτελεί και σήμερα μια πραγματικότητα. Πιο συγκεκριμένα στην επιστολή αναφέρεται:
«Ποτέ δεν ακούσαμε από τους μητροπολίτες της Θράκης λόγια που να πληγώσουν τη θρησκευτική μας ταυτότητα. Είδαμε όμως έργα που αποδεικνύουν ότι μας σέβονται. Αυτή είναι η Ορθοδοξία που γνωρίζουμε και σεβόμαστε». Στο τέλος της επιστολής επισημαίνουν τη χαρά και την τιμή που αισθάνθηκαν για το γεγονός της θετικής απόφασης από την πλειοψηφία των καθηγητών της Θεολογικής Σχολής της Θεσσαλονίκης για την ίδρυση κατεύθυνσης ισλαμικών σπουδών, την οποία χαρακτηρίζουν ιστορική.
«Ενα Τμήμα Θεολογίας μας αποδέχεται όπως είμαστε, μας δέχεται για αυτό που είμαστε και θα μας βοηθήσει να γνωρίσουμε καλύτερα αυτό που είμαστε για να συνεχίσει η Θράκη να είναι πρότυπο συνεργασίας και συνύπαρξης χριστιανών και μουσουλμάνων» αναφέρουν. Καταλήγουν μάλιστα, τονίζοντας: «Αφού ζούμε στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία και ο σεβασμός προς τους λίγους θεωρείται δεδομένος, θα μας επιτρέψουν όσοι έχουν διαφορετική άποψη να τους πούμε ότι δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα απολύτως από εμάς και πιστεύουμε ότι αν μας γνώριζαν, θα αναθεωρούσαν πολλά από αυτά που μας προσάπτουν τόσο άδικα σήμερα».
-120x86.jpg)
