Αφιέρωμα στα 5 χρόνια από την ενθρόνιση του Μητροπολίτη Κώου

Της Ξανθίππης Αγρέλλη

Όταν το τελευταίο  παιδί του αείμνηστου παπά Στεφανή, αποφάσισε να γίνει ιερομόναχος, κανείς δεν φανταζόταν την λαμπρή εξέλιξη του.

Παιδί πολυμελούς οικογένειας, ο κατά κόσμον Φίλιππος Διακοπαναγιώτης,  αποφάσισε να ακολουθήσει τον δικό του ξεχωριστό  δρόμο. Μοναχικός οδοιπόρος ή μάλλον ορειβάτης, στο  δύσβατο και ανηφορικό   μονοπάτι της ζωής,  επέλεξε να αντιμετωπίσει μόνος του κάθε δυσκολία που θα συναντούσε και να παλέψει με τους δικούς του προσωπικούς δυνάστες.

Ο  μικρότερος,  ο Βενιαμίν  από οικογένεια ιερέων, γεννημένος το 1960,  αποφασίζει νεότατος να βαδίσει τον  δύσκολο δρόμο που χάραξε ο Μέγας Αντώνιος και οι άλλοι Άγιοι ασκητές και αναχωρητές του Χριστιανισμού.
Ο 25χρονος Φίλιππος,    νέος  φόρεσε   το βαρύτιμο ράσο του ιερομόναχου, αφού   τέλειωσε τις πολλαπλές Θεολογικές και άλλες σπουδές του, καθώς και τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις.

Δίπλα στον πνευματικό του πατέρα, τον ικανότατο Μητροπολίτη   Καρπάθου και Κάσσου Αμβρόσιο,  γαλουχήθηκε με τις αρχές του Ορθόδοξου μοναχισμού.  Σε λίγα χρόνια, κατάφερε να γίνει Αρχιμανδρίτης και Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου  Βασσών, στην Κάρπαθο.

Το ανήσυχο  του χαρακτήρα του, η εργατικότητα, η έφεση του στην φιλοκαλία, η τελειομανία  και η αφοσίωση του στην πιστή διακονία της Εκκλησίας, εκτιμήθηκαν από το σύνολο του Οικουμενικού Πατριαρχικού θρόνου και  τον ανέδειξαν σε Επίσκοπο Κω και Νισύρου.

Με βαθύτατα   αισθήματα λύπης,  αποχωρίστηκε την δεύτερη πατρίδα του την Κάρπαθο, για να διακονήσει την Εκκλησία μας, επαναπατριζόμενος στο δικό του νησί την Κω. Μετά από μια λαμπρή χειροτονία, σε Επίσκοπο Ναθαναήλ, στο ιστορικό Φανάρι της  Πόλης,  από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο,  ενθρονίστηκε   στις  8 Μαρτίου του 2009, εν μέσω πλήθους κόσμου στον Ιερό  Μητροπολιτικό  Ναό του Αγίου Νικολάου.

Από τις πρώτες μέρες ο νέος Μητροπολίτης,  έφερε την ελπίδα για καλύτερες μέρες και  έδειξε πόσο  νοιάζεται για τον τόπο και το ποίμνιο του. Ό,τι δε μπόρεσε να κάνει πράξη ο υπερήλικας προκάτοχος του, ο  καινούργιος Μητροπολίτης Ναθαναήλ,  το πέτυχε και το υλοποίησε μέσα σε μια πενταετία.

Ας θυμηθούμε μερικές από τις αμέτρητες δραστηριότητες του   αεικίνητου Μητροπολίτη  Κω -Νισύρου.

Ανακαίνισε την Ι. Μητρόπολη την Πνευματική Εστία, καθώς και όλα τα παλιά Εξωκλήσια, ενώ  εγκαινίασε πολλά άλλα.

Επανίδρυσε και ξαναζωντάνεψε τα Κατηχητικά Σχολεία, για μικρούς και μεγάλους.

Έδωσε  ιδιαίτερη  φροντίδα στο ξεχασμένο Γηροκομείο, ένα ευαγές ίδρυμα που έχτισε ο προκάτοχος του  μακαριστός Ναθαναήλ Α,’  δίπλα στη  γυναικεία Ιερά Μονή του Αγίου Νεκταρίου.

Δημιούργησε ένα νέο θεσμό αλληλεγγύης, μοιράζοντας καθημερινά γεύματα σε όλους τους  έχοντες ανάγκη,  ανεξαρτήτως φυλής ή θρησκείας.

Δραστηριοποίησε   ξανά,  όλες τις φιλανθρωπικές οργανώσεις και κυρίως της φιλόπτωχου αδελφότητας, που ίδρυσε και  τράπεζα ενδυμάτων.

Εφάρμοσε  πρόγραμμα επίσκεψης του  με τη σειρά, σε όλες τις Εκκλησίες κάθε Κυριακή και παράλληλα ξέδωσε χάρτη,  θρησκευτικών προσκυνημάτων. 

Προσπαθεί να  οργανώσει  την Μητροπολιτική βιβλιοθήκη και να ιδρύσει ένα Εκκλησιαστικό Μουσείο, με πολύτιμα εκθέματα.

Φροντίζει  να διασώσει τους φθαρμένους από το χρόνο  ιστορικούς  κώδικες της Ιεράς Μητροπόλεως. Επισκέπτεται  τακτικά το νοσοκομείο, τις φυλακές, αλλά και το διπλανό νησί της  Νισύρου, που υπάγεται στην Μητρόπολη του.

Λαβαίνει μέρος σε κάθε κοινωνική εκδήλωση, ομιλία,  εορταστική επέτειο  ή  άλλη   φιλανθρωπική   δραστηριότητα.

Η παρουσία του πολύτιμη παντού, η χειροτονία του Θείο δώρο για το νησί μας.

Όσοι έχουμε την ευλογία να  παρακολουθούμε  από κοντά το έργο του,  γνωρίζουμε  πόσο αγώνα δίνει για να ευχαριστήσει τόσους ανθρώπους,  που καθημερινά τον επισκέπτονται και του ζητούν την αρωγή του.

Όσους ακουμπούν τα προβλήματα και τις αγωνίες τους, στο γραφείο του και όσους τοποθετούν τις ελπίδες τους στις συμβουλές και τις παραινέσεις του.  

*Δοξάζουμε όλοι τον Κύριο, που μας έφερε ένα καλό ποιμενάρχη.

*Ευγνωμονούμε τον Πατριάρχη μας για την άριστη επιλογή!

*Στεκόμαστε όλοι εκεί κοντά του,  στο  δύσκολο και ανεκτίμητο  έργο του.

*Τον ευχαριστούμε και του ευχόμαστε: Πολλά τα έτη Δέσποτα.