Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Την Κυριακή 24 Ιανουαρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στην πρώτη Θεία Λειτουργία (7:00 9:00) που τελέστηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Μηνά Ναούσης.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Και ηκολούθησεν αυτώ δοξάζων τόν Θεόν». Μέ αυτή τή φράση ολοκληρώνει ο ιερός ευαγγελιστής Λουκάς τήν περιγραφή τής θεραπείας τού τυφλού τής Ιεριχούς. Ένας τυφλός επαιτεί καθισμένος έξω από τήν είσοδο τής πόλεως. Καί όταν ο Χριστός περνά καί ο τυφλός πληροφορείται ποιός είναι, ζητά τό έλεός του, ζητά από Αυτόν πού είναι τό φώς τού κόσμου νά τού χαρίσει τό φώς τών οφθαλμών. Ο Χριστός, όπως πάντα, ανταποκρίνεται στό αίτημά του, αφού τόν ρωτήσει άν πιστεύει. Καί τό θαύμα γίνεται καί ο τυφλός αναβλέπει. Καί δέν αναβλέπει μόνο σωματικά αλλά καί ψυχικά. Γι’ αυτό καί μόλις θεραπεύεται, ακολουθεί τόν Ιησού καί δοξάζει τόν Θεό.
Άς θυμηθούμε γιά λίγο τό θαύμα τής προηγούμενης Κυριακής. Άς θυμηθούμε τό θαύμα τής ιάσεως τών δέκα λεπρών καί τήν επιστροφή ενός μόνο από αυτούς, γιά νά ευχαριστήσει τόν Χριστό γιά τήν υγεία πού τού χάρισε. Πόση διαφορά μέ τόν πρώην τυφλό τής σημερινής ευαγγελικής περικοπής!
Άν οι εννέα λεπροί ξεχνούν τόν ευεργέτη τους, ξεχνούν εκείνον πού τούς απάλλαξε από μία φοβερή σωματική ασθένεια καί τούς έδωσε τή δυνατότητα νά ζήσουν καί πάλι κανονικά μέσα στήν ανθρώπινη κοινωνία, μέσα στήν οικογένειά τους, ο θεραπευθείς τυφλός ανήκει στούς ευγνώμονες. Ακολουθεί τόν Χριστό ως ανταπόδοση ευγνωμοσύνης γιά τή δωρεά του καί απονέμει τήν πρέπουσα δόξα στόν αίτιο παντός αγαθού Θεό.
Ευγνωμοσύνη καί δοξολογία είναι τά δύο μηνύματα τού σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος. Είναι δύο οφειλές πού έχει κάθε άνθρωπος πρός τόν Θεό καί συγχρόνως δύο αρετές, τίς οποίες καλούμεθα όλοι νά αποκτήσουμε. Γιατί ποιός από εμάς δέν οφείλει ευγνωμοσύνη στόν Θεό; Ποιός από εμάς δέν έχει γίνει αποδέκτης τών δωρεών καί τών ευεργεσιών του όχι μία μόνο φορά αλλά καθημερινά.
Άν σκεφθούμε ότι οφείλουμε τή ζωή καί τήν ύπαρξή μας στόν Θεό· άν αναλογισθούμε ότι τού οφείλουμε ό,τι έχουμε, ό,τι επιτύχαμε καί ό,τι αποκτήσαμε στή ζωή μας· άν συνειδητοποιήσουμε πόσα αγαθά έχουμε εμείς σέ σύγκριση μέ άλλους αδελφούς μας πού τά στερούνται· άν συναισθανθούμε πόση ευγνωμοσύνη οφείλουμε στόν Θεό γιά τήν υγεία καί τήν προστασία πού μάς χαρίζει, καί άν από τήν άλλη πλευρά σκεφθούμε πόσες φορές θυμόμαστε νά τόν ευχαριστήσουμε γιά όλα αυτά τά πολύτιμα δώρα πού απολαμβάνουμε, πόσες φορές περνά από τόν νού μας νά δοξάσουμε τό όνομα τού Θεού γιά όλα όσα μάς χαρίζει, τότε θά διαπιστώσουμε πόσο απέχουμε από τή συμπεριφορά τού τυφλού τού σημερινού ευαγγελίου. Τότε θά διαπιστώσουμε ότι αντιμετωπίζουμε όλες τίς δωρεές τού Θεού σάν νά ήταν αυτονόητες, σάν νά ήταν υποχρεωμένος ο Θεός νά μάς τίς χαρίσει.
Αυτό όμως δέν ισχύει. Ο Θεός μάς χαρίζει τά πάντα από τήν αγάπη του, αλλά αυτό δέν μάς απαλλάσσει από τήν υποχρέωση νά τόν ευχαριστούμε καί νά τού εκφράζουμε τήν ευγνωμοσύνη μας. Δέν μάς απαλλάσσει από τό χρέος νά λέμε «δόξα σοι, ο Θεός» γιά όσα μάς προσφέρει. Προτιμότερο, έλεγε κάποιος σύγχρονος Αγιορείτης μοναχός, είναι νά λέμε «Δόξα σοι, ο Θεός» παρά νά λέμε «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».
Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο, γιά τίς περιπτώσεις στή ζωή μας πού ζητήσαμε τή βοήθεια τού Θεού, πού ζητήσαμε νά μάς χαρίσει κάτι πού είχαμε ανάγκη καί παρότι Εκείνος ικανοποίησε τό αίτημά μας, εμείς ξεχάσαμε νά τόν ευχαριστήσουμε.
Πόσο θλιβερό είναι αυτό καί πόσο επιζήμιο γιά τήν ψυχή μας, γιατί η αγνωμοσύνη μας καί η αδιαφορία μας δείχνουν τήν υπερηφάνεια καί τόν εγωισμό. Γιατί είναι σάν νά λέμε στόν Θεό ότι δέν έχουμε τήν ανάγκη του ή ότι είναι υποχρεωμένος νά μάς ευεργετεί.
Αλλά ο Θεός δέν έχει ανάγκη ούτε από τήν ευχαριστία μας ούτε από τή δοξολογία μας· αυτές εκφράζουν τή δική μας στάση έναντι τού ευεργέτου μας, γίνονται αφορμή νά γνωρίσουν καί άλλοι αδελφοί μας τόν Θεό καί ακόμη παρακινούν τόν Θεό νά μάς χαρίσει καί άλλες δωρεές καί ευλογίες.
Ο τυφλός όμως τής σημερινής ευαγγελικής περικοπής μάς διδάσκει καί κάτι ακόμη. Καί αυτό είναι ότι η ευγνωμοσύνη μας γιά τίς δωρεές τού Θεού καί η δοξολογία μας πρός Αυτόν δέν θά πρέπει νά περιορίζεται μόνο στά λόγια, αλλά νά εκφράζεται καί μέ τά έργα μας. Ο θεραπευθείς τυφλός δέν ευχαρίστησε απλώς τόν Χριστό γιά τήν ίαση πού τού χάρισε, αλλά καί «ηκολούθησεν αυτώ», δείχνοντας έμπρακτα τήν ευγνωμοσύνη του.
Γι’ αυτό, άς ακολουθήσουμε καί εμείς τό παράδειγμά του καί άς μήν παραλείπουμε νά ευχαριστούμε καθημερινά τόν Θεό γιά τίς άπειρες δωρεές του καί νά τόν δοξάζουμε γιά όσα μάς χαρίζει. Κυρίως όμως άς τόν ευχαριστούμε καί άς τόν δοξάζουμε μέ τή ζωή μας καί μέ τήν προσπάθειά μας νά ζούμε σύμφωνα μέ τό θέλημά του, γιά νά συνοδεύει καί εμάς η χάρη καί τό έλεός του πάντοτε καί ιδιαίτερα τήν περίοδο αυτή τή δύσκολη, τήν οποία διερχόμεθα· νά ζητούμε τό έλεος καί τήν προστασία του Θεού, αλλά καί νά μήν ξεχνούμε νά τόν ευχαριστούμε καί νά τόν δοξολογούμε.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
-120x86.jpg)
