Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ:Την Κυριακή 25 Οκτωβρίου, παραμονή της εορτής του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο Λόγο στον Ι. Ναό Αγ. Δημητρίου Ξεχασμένης.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε:
«Καί απήλθεν καθ’ όλην τήν πόλιν κηρύσσων όσα εποίησεν αυτώ ο Ιησούς».
Δύο εκ διαμέτρου αντίθετες αντιδράσεις μάς παρουσίασε στό ευαγγελικό ανάγνωσμα ο ιερός ευαγγελιστής Λουκάς. Δύο εκ διαμέτρου αντίθετες αντιδράσεις σέ ένα θαύμα πού επιτέλεσε ο Ιησούς έξω από τήν χώρα τών Γαδαρηνών.
Τό θαύμα δέν είναι ήταν ένα απλό θαύμα, μία απλή θεραπεία. Ήταν η απαλλαγή ενός ταλαίπωρου ανθρώπου από τά δαιμόνια πού κυριαρχούσαν μέσα του καί τόν είχαν μετατρέψει σέ όργανό τους. Χιλιάδες ήταν οι δαίμνονες στήν ψυχή του, καθώς οι ίδιοι ομολόγησαν, απαντώντας «λεγεών», στήν ερώτηση τού Χριστού ποιό είναι τό όνομά τους.
Η θεραπεία τού δαιμονιζομένου δέν ήταν όμως η μόνη απόδειξη τής δυνάμεως τού Χριστού καί τής εξουσίας του ακόμη καί επί τών δαιμονίων. Η δύναμή του επιβεβαιώθηκε ακόμη περισσότερο, όταν επέτρεψε στά δαιμόνια νά εισέλθουν σέ μία αγέλη χοίρων πού βρισκόταν εκεί κοντά, όπως τού ζήτησαν, καί νά τά οδηγήσουν στό γκρεμό.
Έτσι ο Χριστός δέν θεράπευσε μόνο τόν δαιμονισμένο, αλλά προσπάθησε νά θεραπεύσει καί τούς Γαδαρηνούς από τήν αδιαφορία τους πρός τόν νόμο τού Θεού, ο οποίος απηγόρευε τήν εκτροφή χοίρων.
Εκείνοι όμως δέν θέλησαν νά πάρουν τό μήνυμα, δέν θέλησαν νά συνειδητοποιήσουν τό σφάλμα καί τήν ανυπακοή τους, καί αντί νά μετανοήσουν, νά ζητήσουν συγχώρηση καί νά αλλάξουν διαγωγή, αυτοί, όταν πληροφορήθηκαν τί συνέβη, ζήτησαν από τόν Χριστό νά μήν μπεί στήν πόλη τους, αλλά νά απομακρυνθεί από αυτήν.
Καί έτσι, ενώ αυτοί έχασαν τήν ευκαιρία νά ελευθερωθούν από τό δαιμόνιο τής απειθαρχίας καί τής ανυπακοής στήν εντολή τού Θεού, αλλά καί από τό δαιμόνιο τής φιλοχρηματίας καί τής πλεονεξίας, πού τούς οδήγησε στήν εκτροφή τών χοίρων καί τήν ανυπακοή, καί νά έχουν κοντά τους τόν Χριστό, ο πρώην δαιμονισμένος, αυτός πού είχε καταλάβει τί σημαίνει νά απαλλαγεί από τά δαιμόνια μέ τή βοήθεια τού Χριστού, κήρυττε σέ όλη τήν πόλη τό θαύμα πού τού έκανε ο Ιησούς.
Πόσο διαφορετική είναι η δική του αντίδραση από αυτή τών συμπολιτών του! Αυτοί τόν παρακαλούν νά φύγει καί νά τούς απαλλάξει από τήν παρουσία του. Δέν τόν θέλουν, γιατί δέν τόν θέλει τό δαιμόνιο πού έχουν μέσα στήν ψυχή τους καί δέν τό αναγνωρίζουν.
Δέν τόν θέλουν, γιατί η παρουσία τού Χριστού τούς ενοχλεί, τούς ελέγχει, τούς υπενθυμίζει τήν αποστασία τους από τόν Θεό. Αλλά δέν τό θέλουν αυτό. Προτιμούν νά κάνουν τή ζωή τους καί νά απολαμβάνουν τόν καρπό τής αμαρτίας τους μακριά από τόν Χριστό.
Αντίθετα ο θεραπευθείς πρώην δαιμονισμένος απολαμβάνει τήν ελευθερία του από τά δαιμόνια καί νιώθει πόσο ασύγκριτα μεγάλο είναι τό δώρο πού τού χάρισε ο Ιησούς.
Αισθάνεται πόσο σπουδαίο είναι νά έχει μέσα στήν ψυχή του όχι δαιμόνια αλλά τόν Χριστό καί πόσο μοναδική είναι αυτή η εμπειρία. Γι’ αυτό καί ακολουθεί τήν εντολή τού Ιησού νά επιστρέψει στό σπίτι του καί νά διηγείται όσα τού έκανε ο Θεός. Καί όχι μόνο τήν ακολουθεί, αλλά γίνεται καί διαπρύσιος κήρυκας τού ευεργέτου του, διαπρύσιος κήρυκας τού Σωτήρος Χριστού.
«Καί απήλθεν καθ’ όλην τήν πόλιν κηρύσσων όσα εποίησεν αυτώ ο Ιησούς».
Ένας πρώην καταδικασμένος στήν απώλεια, γίνεται κήρυκας καί διδάσκαλος τής αληθείας, τήν ώρα πού οι συμπατριώτες του παίρνουν τή θέση του στά δίχτυα τού διαβόλου.
Αυτό συμβαίνει σέ όσους ζητούν τή βοήθεια τού Θεού. Αυτό συμβαίνει σέ όσους είναι έτοιμοι νά αναγνωρίσουν τίς αμαρτίες τους καί νά αλλάξουν τή ζωή τους μέ τή χάρη του. Γίνονται κήρυκες τού Χριστού καί τών θαυμάτων του σέ όλο τόν κόσμο, ενώ οι άλλοι οδεύουν στήν απώλεια.
Καί τό ερώτημα πού τίθεται καί πρέπει νά θέσουμε ο καθένας μας στόν εαυτό του είναι: «Ποιά είναι η δική μας στάση; Ποιά θά ήταν η δική μας αντίδραση στό θαύμα;» Θά πηγαίναμε μέ αυτούς πού ζήτησαν από τόν Χριστό νά φύγει ή θά γινόμασταν καί εμείς κήρυκες τών θαυμάτων του, μικρών ή μεγαλύτερων, πού ο καθένας μας έχει ζήσει;
Ο Χριστός λέει καί σέ μάς, πού ήρθαμε σήμερα νά εκκλησιασθούμε καί αξιωθήκαμε νά ζήσουμε τό θαύμα τής θείας Ευχαριστίας καί τήν παρουσία τού Παναγίου Πνεύματος, ο καθένας μας βεβαίως στό μέτρο τής καθαρότητος τής καρδίας του: «υπόστρεφε εις τόν οίκόν σου καί διηγού όσα σοι εποίησεν ο Θεός».
Άς ανταποκριθούμε στήν προτροπή του καί άς γίνουμε καί εμείς κήρυκες τών θαυμάτων του στό σπίτι μας, στούς οικείους μας, στόν τόπο μας. Άς μιμηθούμε τό παράδειγμα τού θεραπευθέντος από τόν Χριστό. Άς μιμηθούμε τό παράδειγμα τού αγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, τού προστάτου τής ενορίας μας, τόν οποίο θά εορτάσουμε αύριο, γιατί καί εκείνος υπήρξε διαπρύσιος κήρυκας τού Χριστού.
Διότι έτσι καί τούς αδελφούς μας θά ωφελήσουμε καί τόν Χριστό θά έχουμε στή ζωή μας, γιά νά μάς προστατεύει από τόν πειρασμό πού ζούμε όλοι μας τώρα, τόν κορωνοϊό, αλλά καί νά μάς απαλλάξει από αυτόν, όπως απάλλαξε καί τόν δαιμονισμένο τής σημερινής περικοπής από τά δαιμόνια.
Σέ εμάς επαφίεται νά δείξουμε αυτή τήν αγάπη αλλά καί τήν ευγνωμοσύνη πρός τόν Χριστό, ο οποίος έγινε άνθρωπος γιά νά σώσει εμάς τούς ανθρώπους, οι οποίοι είχαμε χωρισθεί από τόν Θεό, είχαμε ξεφύγει από τόν Θεό, καί Εκείνος ήρθε στή γή καί μέ κάθε τρόπο προσπαθεί νά μάς σώσει. Τόν δαιμονισμένο τόν έσωσε από τά δαιμόνια τά οποία είχε.
Αλλά καί τόν καθένα από εμάς θέλει ο Κύριος νά μάς σώσει από τά πάθη μας, από τίς κακίες μας, από όλους τούς πειρασμούς τούς οποίους καθημερινά ζούμε, φθάνει νά τό θέλουμε, φθάνει νά τό ζητήσουμε από τόν Χριστό. Καί νά είστε βέβαιοι πώς θά μάς απαλλάξει καί θά μάς σώσει, γιατί θέλει νά είμεθα μακράν όλων αυτών τών δαιμονίων καί νά ζούμε αιώνια ενωμένοι μαζί του, μαζί μέ τόν Χριστό.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
