Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Το εσπέρας της Πέμπτης, 6ης Ιουλίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή της Αγίας Κυριακής Λουτρού, παρουσία πλήθους ευλαβών προσκυνητών.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Ρίζης ευκλεούς Κυριακή, κλάδος ωραιότατος ώφθης, καρπόν σωτηριον, φέρων της αθλήσεως τα κατορθώματα», ψάλλει ο ιερός υμνογράφος για την αγία μεγαλομαρτυρα Κυριακή, την προστάτιδα και έφορο της Ιεράς αυτής Μονής, τη μνήμη της οποίας πανηγυρίζουμε.
Και ήταν όντως «κλάδος ωραιότατος ρίζης ευκλεούς» η αγία Κυριακή, γιατί ήταν καρπός της προσευχής των ευσεβων και ευγενών γονέων της, οι οποίοι μη έχοντας παιδιά παρακαλούσαν τον Θεό να τους χαρίσει ένα παιδί. Και ο Θεός εισήκουσε τη δέησή τους και τους έδωσε το παιδί που ζητούσαν, την αγία Κυριακή, την οποία από μικρη την οδήγησαν στον δρόμο της πίστεως στον Χριστό.
Έτσι η αγία Κυριακή ως μέλος της Εκκλησίας έγινε κλάδος και της νοητής αμπέλου, του Χριστού, και μάλιστα «κλαδος ωραιότατος», όπως ψαλλει ο ιερός υμνογράφος, καθώς διακρινόταν για την αρετή της, για την αγάπη και την πίστη της στον Χριστό, για την αγνότητα και την καθαρότητα της ψυχής και του σωματός της.
Όλα αυτά, για τα οποία η αγία Κυριακή αγωνιζόταν να αποκτήσει και να αυξήσει για την αγάπη του Χριστού, υπήρξαν η αιτία για να οδηγηθεί ως χριστιανή ενώπιον του Ρωμαίου δικαστού, ο οποίος προσπάθησε να την πείσει να αρνηθεί την πίστη της στον Χριστό και να απολαύσει τις ανέσεις και τις ηδονές που της εξασφάλιζε η νεότητα και το καλλος της.
Όμως η αγία στάθηκε ακλόνητη στην πίστη της και στην αγάπη της στον Χριστό. Ομολόγησε με παρρησία ότι γι᾽ αυτήν τίποτε δεν ειναι σπουδαιότερο από τον Χριστο, στον οποίο είχε αφιερώσει ήδη ολόκληρο το είναι της, την ψυχή της, την αγάπη της, την παρθενία της και αυτήν ακόμη τη ζωή της, γιατί γνωριζε και πίστευε ότι τίποτε δεν αξίζει περισσότερο από το να μείνει ενωμένη με τον Χριστό, τιποτε δεν αξίζει περισσοτερο από το να χαρίσει τα πάντα σ᾽ Αυτον που είναι τα πάντα για τη ζωή της, αλλά και τίποτε δεν αξίζει περισσοτερο από την αιώνια ζωή, την οποία υπόσχεται ο Χριστός σε όσους ομολογούν την πίστη τους σε Εκείνον και θυσιάζουν τη ζωή τους για την αγάπη του.
Έτσι υπέμεινε η αγία τα μαρτύρια στα οποία την υπέβαλλαν οι διώκτες της και προσέφερε ως δώρο στον Χριστο μαζί με τους καρπούς των αρετών της και τα μαρτυρικά της κατορθώματα, και αξιώθηκε να κερδίσει τον στέφανο του μαρτυρίου και την αιώνια ζωή κοντά στον Χριστό.
Εορτάζοντας και εμείς τη μνήμη της μεγάλης αυτής αγίας της Εκκλησίας μας, της αγίας μεγαλομαρτυρος Κυριακής, ας συνειδητοποιήσουμε ότι δεν ήταν μόνο εκείνη «κλαδος ευκλεούς ρίζης», επειδή καταγόταν από μία πλούσια και αρχοντική οικογένεια, αλλά είμαστε και όλοι εμείς, τα πιστά μέλη της Εκκλησίας, η οποία είναι «ευκλεής ρίζα», γιατί ιδρυτής της είναι ο Χριστός, «η άμπελος η αληθινή», όπως λέγει ο ίδιος, και εμείς είμαστε τα κλαδιά της αμπέλου. Και ως κλήματα έχουμε χρέος να παράγουμε τους καρπούς, τους οποίους αναμένει από εμάς.
Είναι μεγάλη η τιμή αυτή που μας κάνει ο Χριστός και θα πρέπει να προσπαθούμε να ανταποκριθούμε σε αυτήν, προσφέροντας τους καρπούς των αρετών και των καλών μας έργων.
Ο Χριστός δεν ζητά από εμάς να υπομείνουμε βασανιστήρια ή να θυσιάσουμε τη ζωή μας για Εκείνον, όπως έκανε η αγία Κυριακή. Περιμένει όμως πνευματικούς καρπούς, διότι μόνο με αυτούς θα αποδείξουμε ότι είμαστε και θελουμε να παραμείνουμε ενωμένοι μαζί του.
Μόνο με αυτούς θα αποδείξουμε ότι δεν είμαστε κλήματα ξερά, τα οποία είναι καταδικασμενα να κοπούν και να καούν, γιατί είναι άχρηστα, αλλά είμαστε κληματα ζωντανά με τη χάρη του Θεού και των μυστηρίων της Εκκλησίας μας, χωρίς την οποία δεν μπορούμε να επιτύχουμε τίποτε στη ζωή μας, ούτε τη φυσική ούτε πολύ περισσότερο την πνευματική.
Ας μένουμε, λοιπόν, ενωμένοι με την ευκλεή ρίζα, ενωμένοι με τον Χριστό και ας προσπαθούμε, ακολουθώντας και το παράδειγμα της αγίας μεγαλομάρτυρος Κυριακης, την οποία ήλθαμε να τιμήσουμε απόψε εδώ, στην Ιερά Μονή της, να καλλιεργούμε στην ψυχη μας τις αρετές, την πίστη και την αγάπη στον Χριστό, την ταπείνωση και την υπακοή στο θέλημα και τις εντολές του, ώστε αξιοποιώντας τη βοήθεια και την πνευματική τροφή, την οποία μας προσφέρει η Εκκλησία μας με τα ιερά μυστήριά της, να καρποφορούμε πνευματικα, για να αξιωθούμε διά πρεσβειων και της αγίας μεγαλομάρτυρος Κυριακής της ουρανίου βασιλείας και της αιωνίου ζωής.
