ΒΕΡΟΙΑ: Σύναξη των Πνευματικών της Μητροπόλεως

Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Την Πέμπτη 17 Νοεμβρίου το πρωί στην αίθουσα «Μητροπολίτου Σταυροπηγίου Αλεξάνδρου» στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας πραγματοποιήθηκε η Σύναξη των Πνευματικών της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, με την ευκαιρία της ενάρξεως της Σαρακοστής των Χριστουγέννων.

Στην αρχή ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας καλωσόρισε τους Ιερείς και κάλεσε τον Ποιμενάρχη μας, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονα, να απευθύνει τον πατρικό του χαιρετισμό.

Πρώτος ομιλητής ήταν ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους Αρχιμ. Ελισσαίος, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Η οικονομία στην Ιερά Εξομολόγηση: Δείγμα αγάπης η μέτρο σωφρονισμού του εξομολογουμένου».

Δεύτερος ομιλητής ήταν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Η εξομολόγηση στον νέο: το μεγάλο στοίχημα».

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Παντελέημων στον χαιρετισμό του εξέφρασε τις θερμές του ευχαριστίες προς τον Σεβ. Μητροπολίτη Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνο και προς τον Καθηγούμενο της Ι. Μ. Σίμωνος Πέτρας Αρχιμ. Ελισσαίο, αναφέροντας μεταξύ άλλων: Με πολλή χαρά συναντώμεθα σήμερα με τη χάρη του Θεού σε μία ακόμη Σύναξη των πνευμα­τι­κων της Ιεράς μας Μητροπόλεως, σε μία συνάντηση η οποία αποβλέ­πει στην κατά το δυνατόν καλύ­τερη κατάρτιση και στήριξη των πνευ­ματικών της τοπικής μας Εκ­κλησίας, η οποία το τελευταίο διά­στημα απέκτησε και νέους πνευ­ματικούς, προκειμένου να εξυπη­ρετούνται καλύτερα οι ανάγκες των αδελφών μας.

Όλοι γνωρίζουμε πόσο δύσκολο και υπεύθυνο έργο του πνευμα­τι­κού, ο οποίος αναλαμβάνει την ευθύνη των ψυχών, «υπέρ ων Χρι­στος απέθανεν», αλλά και οι οποίες στις ημέρες αντιμετωπί­ζουν πολλά προβλήματα και δυ­σκο­λίες και καταστάσεις πρωτό­γνω­ρες σε σχέση με παλαιότερες εποχές. Σε όλες αυτές ο πνευματι­κος καλείται να βοηθήσει και να συνδράμει, ώστε ο άνθρωπος να βρεί την ανάπαυση της ψυχής του μέσα στο ιερό μυστήριο της εξομο­λογήσεως και συγχρόνως την κα­θο­δήγηση που χρειάζεται η ψυχή του για να ανταπεξέλθει σε όλα αυτά και να μην κινδυνεύσει.

Γι᾽ αυτό και είναι απαραίτητο ο πνευματικός και να γνωρίζει και να μελετά και να προσεύχεται αλλά παράλληλα και να αξιοποιεί τις εμπειρίες και τις γνώσεις και άλλων, εμπείρων πνευματικών, ώστε να ανταποκρίνεται στο έργο που του έχει αναθέσει και εμπι­στευ­θεί η Εκκλησία.

Σήμερα έχουμε τη χαρά ομιλητές μας να είναι δύο πνευματικοί με μεγάλη εμπειρία σε διαφορετι­κούς, θα έλεγα, τομείς: ο Σεβασμι­ώτατος Μητροπολίτης Νέας Κρη­νης και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος και ο πανοσιολογιώτατος Καθη­γού­μενος της Ιεράς Μονής Σίμω­νος Πέτρας Αρχιμανδρίτης π. Ελισαίος, τους οποίους ευχαριστώ θερμότατα και από καρδίας, διότι ανταπεκρίθησαν με πολλή αγάπη στην πρόσκλησή μου και θα έχου­με τη χαρά να τους ακούσουμε στη συνέχεια.

Σας καλωσορίζω στην Ιερά Μη­τρόπολή μας, στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά και στη σημερινή σύναξή μας και σας ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σας.

Μόλις πριν από δύο ημέρες εισήλ­θαμε στην περίοδο της νη­στεί­ας των Χριστουγέννων, την περίοδο της προετοιμασίας μας για τη μεγάλη αυτή εορτή της πίστεώς μας και για το μέγα θαύμα της θεί­ας αγάπης προς τον πεπτωκότα αν­θρωπο.

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία αλλά και στην ορθόδοξη παράδοσή μας ως προετοιμασία νοείται η προ­σπα­θεια καθάρσεως του έσω αν­θρω­που με σκοπό να μπορέσουμε να βιώσουμε κατά το δυνατόν τα σωτηριώδη γεγονότα τα οποία εορ­τάζει η Εκκλησία μας και να βοηθηθούμε πνευματικά από αυ­τα, ώστε να συνεχίσουμε την πο­ρεία μας στη ζωή αλλά και τον αγώνα μας για την εν Χριστώ ζωή.

Η προσπάθεια της καθάρσεως συν­δέεται και με το μυστήριο της ιεράς εξομολογήσεως, μέσα στο οποίο ο πιστός έχει τη δυνατότητα να καθάρει την ψυχή του με τη χάρη του Θεού που δίδεται διά του πνευματικού, υπό την προϋπό­θε­ση, βεβαίως, ότι προηγείται η με­τα­νοια.

Όλοι γνωρίζουμε, ασφαλώς, ότι η εξομολόγηση δεν είναι ένα μυ­στήριο, στο οποίο ο πιστός πρέπει να προσέρχεται μόνο αυτή την πε­ρίοδο ή την περίοδο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής ή άλλες περιόδους νηστείας, ως ένα είδος έθους ή συνηθείας. Όμως υπάρ­χουν και κάποιοι αδελφοί μας, οι οποίοι πλησιάζουν στο μυστήριο της μετανοίας αυτές τις ημέρες για πρώτη φορά στη ζωή τους.

Είτε όμως πρόκειται για αυτούς είτε για τους αδελφούς μας οι οποίοι έχουν μια τακτική μυστη­ρια­κη ζωή ο ρόλος και η ευθύνη μας ως πνευματικών είναι μεγά­λος και σημαντικός, είναι ιερός, γιατί αφορά τις ψυχές των ανθρώ­πων, την πνευματική τους ζωή και εν τέλει τη σωτηρία τους.

Κάθε ψυχή είναι μοναδική, αλλά και κάθε στιγμή είναι μοναδική για την κάθε ψυχή. Και ως πνευ­μα­τικοί πρέπει να ευρισκόμεθα σε εγρήγορση, πρέπει να ζητούμε τη χάρη και τον φωτισμό του Θεού για το πως θα αντιμετωπίσουμε την κάθε ψυχή, ποια θα είναι η αναλογία, επιτρέψτε μου να πω, αφορμώμενος από την παραβολή του Καλού Σαμαρείτου, την οποία ακούσαμε την περασμένη Κυρια­κη, «οίνου και ελαίου», την οποία θα επιχύσουμε στα τραύματα των ψυχών των αδελφών μας προκει­μένου να τα θεραπεύσουμε.

Θα δανεισθώ μία λέξη από τον τι­τλο της εισηγήσεως του Αγίου Νέας Κρήνης που θα ακούσουμε σε λίγο. Εκείνος θα μας μιλήσει για το μεγάλο στοίχημα που είναι η εξομολόγηση στους νέους ανθρώ­πους. Θα έλεγα όμως ότι το ίδιο ισχύει για κάθε άνθρωπο που μπαί­νει στο εξομολογητήριο.

Για κάποιον μπορεί να είναι η ευκαιρία που του προσφέρει ο Θεός, οδηγώντας τα βήματά του μέσα από μία δυσκολία, μέσα από μία πτώση, μέσα από μία απογοή­τευση ή ένα πρόβλημα, στο μυστή­ριο της εξομολογήσεως, για να τον βοηθήσει να πλησιάσει τον Θεό. Βέβαια, ο Θεός δεν δίδει στους ανθρώπους μία και μόνη ευκαιρία, αλλά θα είναι κρίμα να χαθεί μία ευκαιρία εξαιτίας μιάς δικής μας λανθασμένης συμπερι­φο­ρας, επειδή δεν δώσαμε την προ­σοχή που έπρεπε στον άνθρω­πο που έχουμε απέναντί μας, επειδή δεν του δώσαμε την κατάλ­ληλη συμβουλή, το κατάλληλο φάρμακο για την ψυχή του.

Αντίθετα, εάν είμεθα προσεκτι­κοί, εάν προσευχόμεθα και ζητού­με τη χάρη και τον φωτισμό του Θεού, εάν διακονούμε το μυστήριο της ιεράς εξομολογήσεως με φόβο Θεού και αγάπη για τον άνθρωπο, τότε μπορεί να κερδίσουμε αυτή την ψυχή, η οποία μπορεί να ήρθε για πρώτη φορά να εξομολογηθεί, για κάποιον λόγο που και η ίδια ίσως δεν μπορεί να προσδιορίσει.

Αλλά ακόμη και εάν πρόκειται για έναν αδελφό μας που εξομο­λο­γείται τακτικά και τον γνωρί­ζου­με, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η ψυχή δεν βρίσκεται πάντο­τε στην ίδια κατάσταση. Άλλοτε μπο­­ρεί να είναι για διάφορους λο­γους πιο δεκτική και άλλοτε πιο κλειστή, και εμείς θα πρέπει να την αντιμετωπίσουμε κάθε φορά με τον ανάλογο τρόπο.

Αυτό έχει ως προϋπόθεση την κα­τάλληλη προετοιμασία από την πλευ­ρα μας αλλά και βαθειά συναί­σθηση της σημασίας του μυστηρίου που διακονούμε και της ευθύνης μας έναντι του Θεού, ώστε να μπορέσουμε να βοηθή­σου­με την κάθε ψυχή που προσέρ­χεται στο μυστήριο της ιεράς εξο­μο­λογήσεως, ζητώντας την άφεση των αμαρτιών της αλλά και πνευματική καθοδήγηση για να προσεγγίσει τον Θεό.

Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης έχει έναν ωραιότατο λόγο στο Εξο­­μολογητάριο. Ομιλεί στον πνευ­­ματικό και του λέει και τον διδάσκει ότι οφείλει να ακούει τους ανθρώπους που θα πάνε κο­ντα του.

Και του λέει «κοίταξε, θα είσαι τόσο προσεκτικός», ώστε του περιγράφει ακόμη και τον τρόπο με τον οποίο θα κάθεται και με τον οποίο θα βλέπει τον άλλον άνθρωπο και τον τρόπο ακόμη με τον οποίο θα αναπνέει. Διότι είναι πολύ σημαντικό να ακούς τον άλλον άνθρωπο, όπως λέγει ο άγιος Νικόδημος.

Μοιάζει σαν τη γεν­να του ελαφιού, για το οποίο επίστευσαν οι παλαιότεροι, ότι, όταν γεννά το ελάφι το παιδί του, θέλει το­ση ησυχία που, εάν γίνει ο πα­ρα­μικρός θόρυβος, σταματά η δια­δι­κασία του τοκετού και απο­θνήσκει και η ελαφίνα και το παι­δι της.

Κατά τον ίδιο τρόπο, λέει ο άγιος Νικόδημος στον πνευματικό, να προσέχεις, όταν θα σου μιλά ο άλλος άνθρωπος, να είσαι ακριβέ­στατος εις την ακοή, και ούτε να βήξεις ούτε να ταρα­χθείς ούτε να δείξεις το παρα­μι­κρο αίσθημα ανυ­πο­μονησίας, γιατί μπορεί πραγ­ματι αυτή η παραμι­κρη κίνη­ση να σταματήσει τον το­κετό, δη­λαδή την εξαγόρευση των λογι­σμων του άλλου ανθρώπου.

Αυτές τις ημέρες πολλοί αδελφοί μας θα προσέλθουν στο μέγα μυ­στήριο της αγάπης και του ελέους του Θεού, στην εξομολόγηση, κα­ποιοι ίσως για πρώτη φορά.

Ας είμεθα προσεκτικοί, ώστε να ανταποκριθούμε στην υψηλή αυτή διακονία και να αναπαύσουμε τις ψυχές. Ας προσπαθήσουμε να δεί­ξουμε στους ανθρώπους με τη στα­ση μας, με τον λόγο μας, με ο,τι θα πούμε, ότι ο λόγος του Κυ­ρίου μας «Δεύτε πάντες οι κοπι­ων­τες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς», δεν είναι κενός λόγος, αλλά είναι αλήθεια και εμπει­ρία, την οποία μπορεί να βιώ­σει ο κάθε άνθρωπος μέσα στην Εκκλησία.

Με αυτές τις ταπεινές εισαγωγι­κες σκέψεις θα ήθελα να παραχω­ρήσω το βήμα στους σημερινούς εισηγητές μας, οι οποίοι θα μας αναπτύξουν δύο πολύ σημαντικά και χρήσιμα θέματα.

Ήδη σχεδόν έχω προαναγγείλει το θέμα του Σεβασμιωτάτου Μη­τρο­πολίτου Νέας Κρήνης και Κα­λα­μαριάς κ. Ιουστίνου, το οποίο είναι: «Η εξομολόγηση στον νέο: το μεγάλο στοίχημα».

Ο Σεβασμιώτατος έχει μακρά εμπειρία σχέσεων με τους νέους ανθρώπους και από τη διακονία του ως πρωτοσύγκελλος στην Ιε­ρα Μητρόπολη Φλωρίνης, Πρε­σπων και Εορδαίας, αλλά και τώρα ως Μητροπολίτης της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς, και θα μας πεί, πιστεύω, πολλά και ενδιαφέροντα από την εμπει­ρία του.

Ο δεύτερος εισηγητής μας είναι ο Αγιος Καθηγούμενος της Ιεράς Μο­νης Σίμωνος Πέτρας, ο οποίος έχει και αυτός μεγάλη εμπειρία ως πνευματικός και ως ηγούμενος μιάς μεγάλης μοναστικής Αδελφό­τη­τος αλλά και ως πνευματικός πολλών ανθρώπων που συνδέο­νται με τη Μονή ή και προσκυ­νη­των.

Το θέμα που θα μας παρουσιάσει είναι ένα πραγματικά σπουδαίο και λεπτό θέμα, που θα πρέπει όλοι να γνωρίζουμε και να αξιο­ποιού­με με διάκριση, είναι το θέμα της οικονομίας. «Η οικονομία στην Ιερά Εξομολόγηση: δείγμα αγάπης ή μέσο σωφρονισμού του εξομολογουμένου».

Σας ευχαριστώ και τους δύο από καρδίας για τον κόπο σας και την παρουσία σας σήμερα στην Ιερά Μητρόπολή μας και αναμένουμε να σας ακούσουμε με πολύ ενδια­φέρον και προσοχή.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ