Βέροια: Μεγαλοσχημία Μοναχού στην Ι.Μ. Παναγίας Δοβρά

Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Τη Δευτέρα 19 Οκτωβρίου το βράδυ στο πανηγυρίζον Ιερό Παρεκκλήσιο του Αγίου Γερασίμου του εν Κεφαλληνία στο άβατο της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά Βεροίας τελέστηκε Ιερά Αγρυπνία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος.

Στην διάρκεια της Ιεράς Αγρυπνίας τελέστηκε η μεγαλοσχημία του Μοναχού Δαβίδ, αδελφού της Ιεράς Μονής.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Σήμερον εξελέξατό σε Κύριος ο Θεός αυτώ αγγελικώς λα­τρεύ­ειν, αυτώ ολοκλήρως δουλεύειν, τά άνω φρονείν, τά άνω ζητείν».

Αγρυπνήσαμε απόψε τιμώντας εδώ, στόν πανηγυρίζοντα ιερό μας ναό, τήν ανακομιδή τού ιερού καί θαυματουργού λειψάνου τού οσίου Γερασίμου τού εν Κεφαλ­λη­νία, ενός μεγάλου ασκητού καί εκ τών προστατών τής Ιεράς μας Μονής. Τιμήσαμε ταπεινά καί κατά χρέος τόν όσιο τόν οποίο ετίμησε καί εδόξασε ο Θεός, διατηρώντας διά τής Χάριτός του άφθορο καί ακέραιο τό ιερό σκήνωμά του μέ­χρι σήμερα εις απόδειξη τής αγιό­τητός του, αλλά καί καθιστώντας το πηγή ακένωτο πολυαρίθμων θαυ­μάτων καί ιάσεων σωματικών καί ψυχικών νοσημάτων.

Ετίμησε ο Θεός τόν όσιο Γερά­σι­μο, διότι καί ο όσιος τόν ετίμησε μέ τήν ολοκληρωτική αφιέρωσή του καί μέ τόν ένθεο ζήλο του γιά τήν άσκηση, τήν προσευχή, τήν τα­πεινοφροσύνη καί τήν απόλυτη υπακοή στό θέλημά του.

Απαρνήθηκε τόν κόσμο ο όσιος καί αναζήτησε τόν Θεό μέ όλη τή δύναμη τής νεανικής του ψυχής, χωρίς νά υπολογίσει τί άφη­νε πίσω του, αλλά ούτε καί τούς κό­πους, τίς ταλαιπωρίες, τίς δυσκο­λίες καί τούς πειρασμούς, πού επρό­κειτο νά αντιμετωπίσει εν­δυό­μενος τό μοναχικό ράσο, γιατί η καρδιά του εφλέγετο από τήν αγάπη τού Θεού, πυρπολείτο από τόν θείο έρωτα, ανεπαύετο στήν αίσθηση τής παρουσίας του, οπου­δήποτε καί άν βρισκόταν.

Τόν Θεό επιζητούσε μόνο ο όσιος, σέ Αυτόν επιθυμούσε νά είναι προ­σηλωμένος, σέ Αυτόν μόνο επε­δί­ω­κε νά ευαρεστεί, Αυτόν μόνο επι­πο­θούσε νά υμνεί καί νά δοξά­ζει νυχθημερόν.

Αυτός ο πόθος καί η αγάπη του γιά τόν Θεό έκαναν τόν όσιο Γερά­σι­μο νά ανεβαίνει ημέρα μέ τήν ημέρα πρός Αυτόν, τόν έκαναν νά τόν προσεγγίζει ολοένα καί περισ­σό­τερο, γιατί ο Θεός δέν αρνείται νά συναντήσει όσους τού ζητούν τή συνάντηση, δέν αρνείται νά ποιήσει μονήν στίς ψυχές εκείνων πού τόν αγαπούν καί τηρούν τόν λόγο του, κατά τήν υπόσχεση τού Κυρίου μας, δέν αρνείται νά προσ­φέρει τή χάρη του σέ εκείνους πού καθαίρουν μέ τόν αγώνα καί τήν προσπάθειά τους τό σώμα καί τόν νού καί τήν ψυχή τους από κάθε ρύπο καί σκιά αμαρτίας, καί νά τούς αγιάσει.

Έτσι έζησε ο όσιος Γεράσιμος ο νέος καί αναδείχθηκε όχι απλώς ασκητής αλλά καί πρότυπο αλη­θούς καί γνησίας μοναστικής ζωής καί πολιτείας. Καί αποτελεί αγαθή συγκυρία ότι κατά τήν ημέρα αυτή, κατά τήν οποία τιμά η Εκ­κλη­σία μας καί ιδιαιτέρως η Ιερά Μονή μας τόν μεγάλο αυτόν όσιο, λαμβάνεις καί σύ τό μέγα καί αγγε­λικό σχήμα.

Όλα αυτά τά χρόνια έζησες αφο­σιωμένος στόν Θεό καί στή μονα­χι­κή ζωή, πρόθυμος νά συν­δρά­μεις σέ κάθε ανάγκη τής Ιεράς μας Μονής καί τής ιεράς Αδελφό­τη­τος, σκεύος εύχρηστον σέ κάθε διακονία. Καί σήμερα ο Θεός σέ καλεί νά ενδυθείς τό μέγα σχήμα. Σέ καλεί νά αγωνισθείς ακόμη πε­ρισ­σότερο, γιά νά αφοσιωθείς ακό­μη περισσότερο στήν αγάπη καί στή λατρεία του, στήν προσευχή καί στήν προσπάθεια νά ενωθείς ολοκληρωτικά μαζί του.

«Σήμερον εξελέξατό σε Κύριος ο Θεός αυτώ αγγελικώς λατρεύ­ειν, αυτώ ολοκλήρως δουλεύειν, τά άνω φρονείν, τά άνω ζητείν».

Η λατρεία τού Θεού, πού δέν πε­ριορίζεται μόνο μέσα στόν ναό κα­τά τίς ώρες τής θείας λατρείας, αλλά επεκτείνεται καί στήν καθη­με­­ρινότητα τού μοναχού, στίς πρά­ξεις καί τίς ενέργειές του, στήν αναστροφή του, στούς λογισμούς του, στόν προσωπικό του αγώνα γιά τήν κάθαρση, είναι τό έργο τού μο­ναχού, εάν θέλει νά λα­τρεύει τόν Θεό «αγγελικώς», εάν θέλει νά ζεί όντως «ισάγγελο» πολιτεία, όπως αποκαλούν οι πατέρες τή μο­­ναχική ζωή, εάν θέλει νά μιμεί­ται τούς αγγέλους, οι οποίοι «ολο­κλήρως» δουλεύουν «τώ Θεώ».

Καί αυτό επιτυγχάνεται, όταν ο μοναχός αγωνίζεται νά απομα­κρύ­νει από τήν ψυχή του κάθε βιοτική μέριμνα, πού τού αποσπά τήν προσοχή από τήν αφοσίωση στόν Θεό, νά απομακρύνει από τόν νού του κάθε λογισμό, ο οποίος τόν αποσπά από τή μελέτη καί τήν αδιάλειπτο μνήμη τού Θεού, τόν απομακρύνει από τή μόνη σωτή­ρια μέριμνα, από τόν μόνο σώζο­ντα λογισμό, «τά άνω φρονείν, τά άνω ζητείν».

Ο αγώνας αυτός δέν είναι εύκο­λος καί πρό πάντων δέν είναι σύ­ντομος. Είναι αγώνας διά βίου, εί­ναι πνευματικός μαραθώνιος, εί­ναι αγώνας μέχρι τής τελευταίας πνοής, διότι όποιος νομίσει ότι κέρ­­δισε αυτόν τόν αγώνα, αυτός κινδυνεύει νά αποτύχει.

Ο αγώ­νας τής μοναχικής ζωής είναι αγώνας πού κερ­δίζεται διά τής υπακοής καί τής τελείας εκκο­πής τού ιδίου θελήματος, η οποία αποτελεί όχι μόνο τό ακλό­νητο θε­μέλιο αλλά καί τήν αναγκαία προϋ­πό­θεση κάθε πνευματικής προό­δου, ιδιαιτέρως όμως τής ζωής τού μοναχού.

Είναι αγώνας πού κερδίζεται διά τής ταπεινοφροσύνης καί τής εμ­πρά­κτου ταπεινώσεως, η οποία ελ­κύει τή χάρη τού Θεού πού επι­βλέπει επί τούς ταπεινούς καί τούς χαριτώνει καί τούς αγιάζει.

Σέ αυτόν τόν αγώνα, τόν οποίο αναλαμβάνεις από σήμερα ως με­γα­λό­σχημος πλέον μοναχός, θά έχεις πρότυπο φωτεινό καί συμπα­ρα­στάτη τόν εορταζόμενο όσιο Γε­ράσιμο τόν εν Κεφαλληνία. Θά έχεις πρότυπο καί συμπαραστάτη τόν όσιο Δαβίδ τόν δενδρίτη, τόν εν Θεσσαλο­νί­κη, τόν μεγάλο αυ­τόν ασκητή τού οποίου τό όνομα φέρεις. Θά έχεις πρότυπο καί συμ­παραστάτη τόν άγιο Λουκά τόν ιατρό, τόν οποίο μέ τόση ευλάβεια καί αγάπη δια­κο­νείς, καί ο οποίος έζησε μέ πλή­ρη υπακοή στό θέλη­μα τού Θεού.

Θά έχεις όμως πρωτίστως πρό­τυπο καί συμπαραστάτη στόν πνευ­­­ματικό σου αγώνα τήν έφορο καί προστάτιδα τής Μονής μας, τήν Κυρία Θεοτόκο, η οποία είχε αφιερώσει απόλυτα τήν ύπαρξή της στόν Θεό καί τή διακονία του, καί η οποία είναι η προστάτις καί η πρέσβειρα όλων τών μοναζό­ντων.

Θά έχεις, μαζί μέ τίς δικές μου ευχές, καί τήν ευχή καί τή συμ­πα­ράσταση τού Ηγουμένου τής Μο­νής μας καί όλων τών πατέρων, ώστε νά συνεχίσεις νά προάγεσαι στή μοναχική ζωή καί νά ευα­ρε­στείς τόν Θεό, στόν οποίο αφιέ­ρωσες ολόκληρη τήν ύπαρξή σου, ώστε νά αξιωθείς διά τού ελέους καί τής χάριτός του καί διά πρε­σβειών τής Υπεραγίας Θεοτόκου «τού βραβείου τής άνω κλήσεως», τή μακαριότητα τής αιωνίου ζωής μετά πάντων τών αγίων. Αμήν.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ