Παναγία Δοβρά: Πλήθος κόσμου προσήλθε, όπως κάθε Τρίτη απόγευμα, για να προσκυνήσει τα χαριτόβρυτα Ιερά Λείψανα του Θαυματουργού Αγίου Λουκά, να ζητήσει τη θεραπευτική του χάρη και να τον ευχαριστήσει για τα πολυάριθμα θαύματα που επιτελεί καθημερινά.
Το εσπέρας της Τρίτης, 12ης Σεπτεμβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Εσπερινό και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Πλήθος κόσμου προσήλθε, όπως κάθε Τρίτη απόγευμα, για να προσκυνήσει τα χαριτόβρυτα Ιερά Λείψανα του Θαυματουργού Αγίου Λουκά, να ζητήσει τη θεραπευτική του χάρη και να τον ευχαριστήσει για τα πολυάριθμα θαύματα που επιτελεί καθημερινά.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής πρό της Υψώσεως του τιμίου Σταυρού, της προχθεσινής δηλαδή Κυριακής, ακούσαμε τον λόγο του Χριστού, ο οποίος συνομιλώντας με τον κεκρυμμένο μαθητή του Νικόδημο του λέγει: «καί καθώς Μωυσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δεί τον υιόν του ανθρώπου».
Ο Χριστός αναφέρεται στο θαυμαστό γεγονός που συνέβη στην Παλαιά Διαθήκη, όταν ο Μωυσής κρέμασε κατ᾽ εντολή του Θεού ένα χάλκινο φίδι, στο οποίο, όταν οι Ισραηλίτες, που κινδύνευαν να πεθάνουν από τα δαγκώματα των φιδιών, έστρεφαν τα μάτια και την καρδιά τους, θεραπευόταν. Το χάλκινο αυτό φίδι αποτελεί προτύπωση του Εσταυρωμένου Κυρίου Ιησού Χριστού.
Κάτι ανάλογο με τους Ισραηλίτες, γράφει ο άγιος Λουκάς, ο ιατρός, έκανε και ο απόστολος Παύλος. Το βλέμμα του ήταν πάντοτε νοερά προσηλωμένο στον Σταυρό του Κυρίου. Ο απόστολος Παύλος, που με θαυμαστό τρόπο μεταστράφηκε στον Χριστό και αγάπησε τον Σταυρό του όπως κανένας άλλος στον κόσμο, γράφει: «εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι, ει μη εν τώ σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι᾽ ού εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τώ κόσμω».
Αυτός που αγαπά, ζει μόνο για τον αγαπώμενο, συνεχίζει ο άγιος Λουκάς, μέρα και νύχτα σκέφτεται μόνο αυτόν και προς αυτόν προσηλώνει το βλέμμα και την καρδιά του. Αλλά αυτό το συναίσθημα είναι χαμηλότερης βαθμίδας. Ο απόστολος Παύλος ήταν πλήρης από μία διαφορετική αγάπη, την αγάπη προς τον Σωτήρα, προς τον Εσταυρωμένο. Γιά πάντα και ανεξίτηλα χαράχτηκε στην καρδιά του ο Σταυρός του Χριστού. Γιά τον απόστολο Παύλο όλος ο κόσμος είχε εξαφανισθεί, τα θέλγητρα του κόσμου είχαν φύγει μακριά του και ο κόσμος είχε παύσει να υπάρχει. Γι᾽ αυτό και έγραφε: «Χριστώ συνεσταύρωμαι· ζώ δε ουκέτι εγώ, ζή δε εν εμοί Χριστός» (Γαλ. 2.20).
Γι᾽ αυτό και ο απόστολος Παύλος δεν καυχάται για τίποτε άλλο παρά για τον Σταυρό του Χριστού.
Γιά τι να καυχηθούμε; διερωτάται ο άγιος Λουκάς, ο οποίος με τη ζωή του απέδειξε την καύχησή του για τον Σταυρό του Χριστού. Γιά εντελώς διαφορετικά πράγματα, συνεχίζει, πρέπει να καυχιόμαστε και όχι για τις επιτυχίες στην έρευνά μας, καθώς ήταν ένας διαπρεπής καθηγητής της Ιατρικής, για την κοινωνική μας δραστηριότητα, τα βραβεία και τα παράσημα που λαμβάνουμε γι᾽ αυτές τις δραστηριότητες, για τις επιτυχίες μας στη ζωή, για τον πλούτο, το μυαλό, την ευφυΐα, την επιδεξιότητά μας.
Και δεν ήταν μόνο ο απόστολος Παύλος, ο οποίος καυχάτο για τον Σταυρό του Κυρίου. Ήταν και όλοι οι μάρτυρες, οι όσιοι, οι άγιοι και οι ομολογητές, γράφει και πάλι ο άγιος Λουκάς, που ατένιζαν τον Σταυρό του Χριστού και συσταυρωνόταν μαζί του. Στις καρδιές τους είχαν χαραχθεί βαθειά οι λόγοι του ίδιου του Κυρίου και των αποστόλων: «τά άνω φρονείτε, μη τα επί της γής. Απεθάνετε γάρ, και η ζωή υμών κέκρυπται σύν τώ Χριστώ εν τώ Θεώ».
Οι άγιοι, συνεχίζει ο άγιος Λουκάς, επεδίωξαν με όλη τους την καρδιά να υποφέρουν με τον Χριστό για την ύψιστη αλήθεια και για την αγάπη του, και γι᾽ αυτό όλοι οι λογισμοί των ψυχών τους, όλες οι επιδιώξεις του μυαλού και της καρδιάς τους στράφηκαν στο πως θα ακολουθήσουν τον Χριστό.
Η πλειονότητα των ανθρώπων με καθαρές καρδιές που αγάπησαν τον Κύριο Ιησού Χριστό, πήγαν με Αυτόν εκεί όπου Αυτός τους κάλεσε. Γι᾽ αυτούς ο κόσμος έγινε μισητός και αδιάφορος. Άρχισαν να παρατηρούν όχι τον κόσμο ούτε την ομορφιά του, αλλά το βάθος της ψυχής τους. Καταπιάστηκαν όχι με την απόκτηση των εγκοσμίων αγαθών, αλλά με την κάθαρση της καρδιάς τους, και έτσι κατόρθωσαν να ακολουθήσουν τον Χριστό και να φθάσουν κοντά του και να κερδίσουν τη βασιλεία του.
Τι μπορούμε όμως να κάνουμε εμείς που δεν έχουμε το ψυχικό μεγαλείο του αποστόλου Παύλου η το θάρρος των αγίων μαρτύρων και ομολογητών;
Στην ερώτηση αυτή να τι μας συστήνει ο άγιος Λουκάς: «Και εμείς οι αδύναμοι χριστιανοί, έστω και αραιά να σκεφτόμαστε τον Σταυρό του Χριστού, ακόμη και αν δεν στέκεται πάντα μπροστά στα μάτια μας και έστω κουτσαίνοντας, σκοντάφτοντας και πέφτοντας, άς ακολουθήσουμε τον Χριστό. Ναί», καταλήγει ο άγιος, «άς είναι λοιπόν πάντα μπροστά μας το παράδειγμα του αγίου αποστόλου Παύλου και όλων των αγίων, που συσταυρώθηκαν με τον Χριστό», για να μας ενισχύουν και να μας ενθαρρύνουν και μας, αδελφοί μου, να σηκώνουμε τον δικό μας σταυρό με τη χάρη του Χριστού και να τον ακολουθούμε, θεωρώντας τιμή και καύχημά μας αυτόν τον σταυρό που μας δίνει τη δυνατότητα να μιμούμεθα τον Χριστό, ο οποίος διά του Σταυρού του μας χάρισε τη σωτηρία μας.
Ο καθένας μας, αδελφοί μου, έχει τον δικό του σταυρό. Ο καθένας γνωρίζει ποιος είναι ο σταυρός του. Άλλος είναι ελαφρύς, άλλος είναι βαρύς, αλλά πάντοτε προσβλέποντας στον Εσταυρωμένο μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε δυσκολία του σταυρού, κάθε πρόβλημα είτε οικογενειακ, είτε προσωπικό είτε ασθενείας. Θα αντλούμε δύναμη από τον Εσταυρωμένο Χριστό, όπως άντλησαν οι απόστολοι και όλοι οι άγιοι, και έτσι θα πορευθούμε αυτή την οδό, η οποία μας οδηγεί διά του Σταυρού στη σωτηρία.
ΓΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
