Στο σχολιασμό άρθρου του Ιάκωβου Φριζή προέβη ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ με αφορμή άρθρο για το Ολοκαύτωμα των Εβραίων. Ο Σεβασμιώτατος μεταξύ άλλων τονίζει πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει αντισημιτισμός.
Η ανακοίνωση αναφέρει
Με απόλυτο σεβασμό και ιδιαιτέρα αγάπη προς τον αξιότιμο κ. Ιάκωβο Φριζή, υιό του ήρωος του Βορειοηπειρωτικού αγώνος, αοιδίμου συνταγματάρχου Μαρδοχαίου Φριζή, καταθέτομε ταπεινάς σκέψεις για το δημοσίευμά του στην τοπική εφημερίδα «Νέα Εγνατία» Καβάλας της 25/1/2019 με τίτλο «27 Ιανουαρίου 1945-2019 Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα θύματα του Ολοκαυτώματος. Ολοκαύτωμα και Αντισημιτισμός».
Όπως και παλαιότερα έχομε δηλώσει σεβόμεθα, τιμούμε και αγαπούμε ιδιαιτέρως τον Εβραικό λαό, όπως και κάθε άλλο λαό της υφηλίου κατά την διδασκαλία του ενσαρκωθέντος Λόγου του Θεού, του χαρακτήρος της υποστάσεώς Του, του αληθούς Μεσσίου Κυρίου Ιησού Χριστού, του Σωτήρος και Λυτρωτού, τον Οποίον προανήγγειλαν όλοι οι Προφήται και ο Οποίος ενσαρκώθη διά του Ιουδαικού Έθνους.
Η πρόσφατη βεβήλωση του μνημείου Ολοκαυτώματος στην Θεσσαλονίκη και οι βεβηλώσεις και βανδαλισμοί Συναγωγών και Εβραικών Νεκροταφείων, αποτελούν κακουργηματικές και ειδεχθείς πράξεις που προσβάλλουν κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως.
Ιστάμεθα μετά πάσης τιμής και σεβασμού ενώπιον του Ολοκαυτώματος κατά το οποίο εμαρτύρησαν εκατομμύρια Εβραίων συνανθρώπων μας, αλλά και Πολωνών, Ρώσσων, Ρομά, Ελλήνων και άλλων από το εγκληματικό ναζιστικό καθεστώς και τον παρανοικό και αιμοσταγή δικτάτορά του Α. Χίτλερ.
Συνεπώς ευθαρσώς και πεπαρρησιασμένως καταδικάζομε τις άναδρες και ιταμές ενέργειες μίσους στη μνήμη σεπτών θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας που υπέστησαν φρικώδη θάνατο και πολυώδυνα βάσανα που προκαλούν ρίγη συγκινήσεως και εκφράσεις τιμής.
Η καρδιά του χριστιανικού μηνύματος είναι η απροϋπόθετος αγάπη, το πρόσταγμα και το ανάπτυγμα της Καινής Εντολής. Συνδέει άμεσα την άπειρη αγάπη του Θεού που εκχύθηκε στον κόσμο μας με την σάρκωση και την θυσία του Σταυρού και εκχύνεται αδιάκοπα στο μυστικό σώμα της Εκκλησίας με την κυκλοφορία και καρποφορία της δικής μας ανθρώπινης αγάπης. Δεν αγαπάμε από ατομική μας δύναμη και ευκαιριακή πρωτοβουλία.
Δεν εκδηλώνομε περιπτωσιακά ένα αίσθημα που γεννιέται σήμερα στην ψυχή μας και αύριο πεθαίνει. Αγαπάμε κάθε άνθρωπο, γιατί την καρδιά μας την έχουμε ακουμπήσει στην καρδιά του Θεού.
Γιατί βρισκόμαστε σε άμεση κοινωνία μαζί Του. Γιατί η σάρκωση του Λόγου του Θεού έφερε και έστησε μπροστά μας το υπέρτατο υπόδειγμα της αγάπης.
Γιατί Εκείνος που σαρκώθηκε και σταυρώθηκε μας θέρμανε, μας λύτρωσε, μας χειραγώγησε στον ούρανό με την άπειρη αγάπη Του.
Και γιατί η καταύγαση αυτή της θείας αγάπης στην ψυχή μας πλουτίζει και γονιμοποιεί τα αισθήματά μας και εκφέρει τον εύχημο καρπό της δικής μας πολυδιάστατης αγάπης.
Αγαπάμε καθώς μας αγάπησε ο Χριστός. Με το μέτρο και με το υπόδειγμα που μας αγάπησε. Η εντολή της αγάπης όπως διακηρύχθηκε λίγες μόνον ώρες πριν από το πάθος Του, είναι ο κεντρικός άξονας της Καινής Διαθήκης.
Όλες οι άλλες διδαχές τον πλαισιώνουν. Και όλα τα περιστατικά που εκδιπλώνονται στις αφηγήσεις των τεσσάρων Ευαγγελίων συνθέτουν ένα εκτενές υπόμνημα στην εμπειρία και στο χρέος της αγάπης.
Στη λυτρωτική γεύση της αγάπης του Θεού και στην σκιαγραφία του ιερού χρέους της ψυχής μας. Η εντολή της αγάπης είναι «Πρώτη και Μεγάλη» (Ματθ. κβ΄38) γιατί ανοίγει τον ορίζοντα και προσανατολίζει την ύπαρξη και χαρίζει την προς τον Θεόν ομοήθεια, «Καινή» (Ιω. ιγ΄34) σε σχέση με την παλαιά εποχή του Μωσαικού Νόμου που η χάρη του Σταυρού δεν είχε εκχυθεί και είχε ανακαινίσει τις ανθρώπινες καρδιές «Πλήρωμα Νόμου» μια και συμπληρώνει και ολοκληρώνει την αποκάλυψη του Θεού στο ανθρώπινο γένος.
Επομένως οι σκέψεις του αγαπητότατου κ. Φριζή και τα επιχειρήματά του δεν θεμελιώνονται επί της αληθείας και της πραγματικότητος, διότι παρά τα παραθέματα που χρησιμοποιεί όπως του Ιρλανδού «κληρικού» Εντ Φλάννερυ αγνοείται το πασίδηλο γεγονός ότι το Ναζιστικό τερατούργημα, δεν προέκυψε από την έστω στρέβλωση του χριστιανικού μηνύματος του Παποκαισαρικού και Προτεσταντικού Δυτικού κόσμου, αλλά από την καθολική άρνησή του και την επικράτηση ενός χυδαίου, βορβορώδους, παγανιστικού κοσμοειδώλου το οποίο εξέθρεψε η Θεοσοφία και ο Τεκτονισμός του 18ου και 19ου αι., το σατανιστικό κίνημα των Ιλλουμινάτι, τα Ερμητικά τάγματα της Χρυσής Αυγής και της Θούλης και το «πρότυπο» του παγανιστικού κοσμοειδώλου, ο «Υπεράνθρωπος» του Νίτσε και η σχετική ιδεοληψία. Το Ναζιστικό Τέρας, ως θρησκεία είχε όχι τον παρεφθαρμένο Χριστιανισμό όπως τεχνηέντως αποσιωπάται και αποκρύπτεται, αλλά τον Ρουνικό παγανισμό που ανεβίωσε την αρχαία τευτονική θρησκεία.
Γι’ αυτό μαζί με τους Εβραίους μάρτυρες του Εθνικοσοσιαλιστικού και Ναζιστικού Τέρατος, μαρτύρησαν και εκατομμύρια Χριστιανοί στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα κρεματόρια. Ενδεικτικώς αναφέρομε τους αγίους Μαρία Σκόμτσοβα και Αλέξανδρο Σμορέλ.
Ο ναζισμός κατεδίωξε τον Χριστιανισμό και εδώ στην Πατρίδα μας έχομε εκατοντάδες κληρικούς μάρτυρες των Ναζί κατακτητών, και άνω των 500.000 μαρτύρων της Ναζιστικής κατοχής.
Ταπεινώς θεωρώ ότι δεν υφίσταται αντισημιτισμός στην Ελλάδα, ούτε στην Πολιτεία, ούτε στον λαό μας διότι από το 1920 αναγνωρίστηκε η νομική προσωπικότης Δημοσίου Δικαίου για τις Ισραηλιτικές κοινότητες με τους Ν. 2456/2.8.1920 (ΦΕΚ 173Α), Ν. 1657/15.1.1951 (ΦΕΚ 20Α) και Ν. 3817/7.3.1958 (ΦΕΚ 36Α) στους οποίους ορίζεται στο άρθρο 1 του Ν. 2456 «Εις ας πόλεις κατοικούσι μονίμως πλείονες των 20 Ισραηλιτικών οικογενειών και λειτουργεί Συναγωγή δύναται να ιδρυθή διά Β. Διατάγματος Ισραηλιτική Κοινότης αναγνωριζομένη ως ΝΠΔΔ», στο αρθ. 9 του ίδιου Νόμου «Εκάστης κοινότητος προίσταται θρησκευτικώς εις Αρχιραβίνος, διοριζόμενος και απολυόμενος διά Β. Διατάγματος προτάσει της κοινότητος».
Στο αρθ. 12 διαλαμβάνεται «Θρησκευτικό Δικαστήριο φέρον τον τίτλον Μπεθντίν και διοριζόμενον υπό του Ραββινικού Συμβουλίου αποφαίνεται επί…των περιπτώσεων της συστάσεως και διαλύσεως του γάμου μεταξύ Ισραηλιτών, των προσωπικών σχέσεων των συζύγων συνεστώτος του γάμου, περί διατροφής συζύγων και τέκνων, περί αποδόσεως της προικός και των παραφέρνων συνεπεία διαζυγίου εφ’ όσον αι σχετικαί αξιώσεις απορρέουν εκ του ιερού Ιουδαικού νόμου».
Στον Α.Ν. 367/7.6.1945 (ΦΕΚ 143Α) στα αρθ. 5 και 6 «συνιστάται Κεντρικόν Ισραηλιτικόν Συμβούλιον του οποίου τα μέλη διορίζονται δι’ αποφάσεως του Υπουργείου Θρησκευμάτων και Παιδείας» και στον Ν. 1657/1951 διαλαμβάνεται στο αρθ. 3 παρ. 2 «Ο γενικός Αρχιραββίνος Ελλάδος … διορίζεται και απολύεται προτάσει του άνω συνεδρίου διά Β.Δ. προκαλουμένου υπό του Υπουργού Θρησκευμάτων και Εθνικής Παιδείας».
Όπως δε ο ίδιος ο κ. Φριζής αναφέρει και το Εβραικό Κράτος έχει αναγνωρίσει, Μητροπολίται αλλά και απλοί χριστιανοί έσωσαν Έλληνες Εβραίους από την ναζιστική θηριωδία. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι μακαριστοί Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Δαμασκηνός, Μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος και Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιωακείμ, που εντάχθηκαν στους «Δικαίους των Εθνών».
Επομένως αγαπητότατε κ. Φριζή αγαπούμε το Εβραικό έθνος, εναντιούμεθα όμως στην αλλοίωση της θειστικής πίστεως των Πατριαρχών, Προφητών και Δικαίων της Π. Διαθήκης με το φρικώδες και βλάσφημο Ταλμούδ, την εωσφορική Καμπαλά και την Ραββινική παραφιλολογία που προευπρεπίζουν την έλευση του ερχομένου αντιθέου και αντιδίκου της αληθείας.
+ ο Πειραιώς Σεραφείμ
