Πανηγυρικός Εσπερινός της εορτής των Τριών Ιεραρχών και βραβέυσεις μαθητών στην Αλεξάνδρεια

Ι.Μ.ΒΕΡΟΙΑΣ: Την Τετάρτη 29 Ιανουαρίου το απόγευμα ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Πανηγυρικό Εσπερινό της εορτής των Αγίων Τριών Ιεραρχών Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας.

Μετά το πέρας του Πανηγυρικού Εσπερινού πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη βράβευση των αριστούχων μαθητών Γυμνασίου της πόλεως, την οποία διοργάνωσε και παρουσίασε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Αλεξανδρείας και προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αρχιμ. Διονύσιος Ανθόπουλος.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων απευθυνόμενος προς τους μαθητές, τους γονείς και τους ευσεβείς πιστούς ανέφερε μεταξύ άλλων:

Σεμνύνεται σήμερα η Εκκλησία του Χριστού τιμώντας τη μνήμη των τριών μεγάλων πατέ­ρων και φωστή­ρων της, γιατί στα πρόσωπά τους βρήκε τους σοφούς ιε­ραρ­χες, τους εμπνευ­σμε­νους διδασκάλους, τους διαπρυσίους κη­ρυ­κες της αληθείας της, του ακλόνητους στυ­λους της πίστεώς της, τους ακαταί­σχυντους προ­στάτες των δογμά­των της, αλλά και τους στοργικούς ποιμένες του λαού της και τους ασφαλείς πλοηγούς του σκάφους της προς τον λιμένα της βασιλείας του Θεού.

Μαζί με την Εκκλησία όμως σεμνύνεται και καυχάται και η παιδεία μας, που ανακήρυξε τους τρεις Ιεράρχες προστάτες της και τιμά την καθο­ρι­στι­κη προσφορά τους στα ελληνικά γραμ­μα­τα. Γιατί οι εορταζόμενοι τρεις Ιε­ράρχες δεν ήταν μόνο κατά κόσμον σοφοί, δεν ήταν μόνο κορυφαίοι επιστήμονες, ευφραδείς ρήτορες, γο­η­τευτικοί συνομι­λη­τες, βαθυ­στο­χαστοι φι­λο­σο­φοι, άριστοι χει­ρι­στες της αττικής γλωσ­σης, γλα­φυροί αφηγη­τες, λυ­ρικότατοι ποιη­­τες, υψιπέτες του πνεύ­μα­τος και της σο­φίας αε­τοί.

Ήταν όλα αυτά και άλλα πολλά, όχι μο­νο γιατί είχαν λάβει από τον Θεό το χάρι­σμα, ει­χαν λάβει το τα­λαντο της σοφίας και της ευ­φυίας. Ασφαλώς ήταν και αυτό. Αλλά δεν αρ­κέστηκαν σ᾽ αυτό που τους δο­θη­κε, δεν το έκρυ­­ψαν και δεν το εγ­κα­­τε­λει­ψαν.

Εργά­σθη­καν πάνω σ’ αυτό, το καλ­λιέργησαν, μελέ­τη­σαν, κοπίασαν, σπού­δα­σαν, πήγαν από τόπο σε τόπο, από σχολή σε σχο­λη, από την Αλε­ξαν­­δρεια στην Αθήνα και από εκεί στην Κων­στα­ντινούπολη, για να βρούν διακε­κριμένους δι­δασκάλους και να σπου­­δάσουν κοντά τους.

Όταν οι συμ­μα­θη­τες τους δια­σκέδαζαν σπα­τα­λώντας τον χρο­νο τους και φθείροντας πολλές φορές τον εαυτό τους, αυτοί μελε­του­σαν. Δεν ήταν από­κο­σμοι, δεν ήταν αντι­­κοι­νωνικοί, αλλά ήξε­ραν ποιος ήταν ο στο­χος της ζωής τους και ποιο ήταν το καθήκον τους απέναντι και στον εαυτό τους αλλά και στην οικογένειά τους και στον κόσμο. Και αυτό τους το αναγνώ­ρισαν οι συμμαθητές τους, επι­λε­γοντας τον άγιο Γρη­γόριο τον Θεο­λόγο ως καθηγητή τους.

Τους το αναγνώ­ρισαν οι δα­σκα­λοί τους, όπως ο περίφημος ρήτορας Λιβά­νιος που εξέ­φρασε τον θαυμα­σμο του για τον μαθητή του, άγιο Ιωάν­νη τον Χρυσόστομο, αλλά και την εκτίμησή του προς τον Μέγα Βασίλειο, αν και ο ίδιος ήταν ειδωλολάτρης και εκείνοι χριστια­νοί. Τους το αναγνώρισε ολό­κληρη η οικουμένη που θαύ­μασε στα ιδρύ­­ματα της Βασιλειάδος το μεγα­λείο της αγάπης και της κοινω­νικής ευ­αισθη­σι­ας του Μεγάλου Βασι­λείου.

Τους το αναγνωρίζει όλος ο κόσμος που θαυμάζει μέχρι σήμερα το έργο και την προσφορά τους στην Εκκλησία και στην ανθρωπότητα.

Για όλα αυτά αναδεί­χθηκαν μέγι­στοι. Για όλα αυτά τιμώνται ως φω­στήρες που φωτίζουν όχι μόνο την Εκκλησία αλλά και τον κόσμο. Για όλα αυτά εγκωμιάζονται ως προστάτες των γραμμάτων και της παι­δείας μας, ως πρότυπα μαθη­των και διδασκά­λων.

Γιατί η δική τους παι­δεία, η δική τους μα­θη­τεία, η δική τους δι­δα­σκαλία, δεν ήταν μία στε­γνη γνώση, αλ­λα ήταν μία καλ­λιέρ­γεια του νού και της ψυ­χης, όπως πρέπει να είναι ο στόχος και ο σκοπός της παιδείας, ο στόχος και ο σκοπός κάθε εκ­παιδευτικού αλλά και κάθε μαθη­τη.

Δυστυχώς στις ημέρες πολλοί προσφέ­ρονται να καθο­δη­­γη­σουν την παιδεία. Πολ­λοί προσφέρονται να κα­θο­δηγήσουν τους μα­θητές και τους εκπαι­δευ­τικούς.

Πολλοί από αυτούς όμως επιδιώ­κουν να παρα­συ­ρουν τα παιδιά και τους νέους σε δρόμους με άγνωστο προ­ορισμό, σε μονοπάτια επικίνδυνα, σε περιοχές σκοτεινές, στις οποίες ελλοχεύουν ποικίλοι κίνδυνοι που δύσκολα μπορεί κανείς και να υποψιασθεί ακόμη.

Το βλέπουμε δυστυχώς στα απο­τελέσματα αυτής της προσπα­θείας. Στις συνέπειες που έχουν για τα νέα παιδιά οι δήθεν προκλήσεις που διαφημίζονται από τα κοινω­νι­κα δίκτυα, και τελευταία κυρίως από το τικ-τοκ, και οι οποίες οδηγούν όχι απλώς μακριά από την επιτυχία και τη χαρά που υπό­σχονται, αλλά έχουν συχνά και τραγική κατάληξη.

Γι’ αυτό και το παράδειγμα των τριών Ιεραρχών είναι και στις ημέ­ρες μας επίκαιρο. Και εκείνοι ζού­σαν σε μία εποχή γεμάτη προκλή­σεις κάθε είδους, που μπορεί να μην διαδιδόταν τόσο γρήγορα όσο διαδίδονται στις ημέρες μας μέσω του διαδικτύου, αλλά δεν υστερού­σαν σε επικινδυνότητα για τους νέους που σπούδαζαν, όπως οι τρεις Ιεράρχες, στις μεγαλου­πο­λεις της εποχής τους, στην Αθήνα, την Αντιόχεια ή την Κωνσταντι­νού­πολη.

Ζούσαν και εκείνοι σε μία εποχή στην οποία ήταν εμφα­νης η σκληρότητα στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και συνέ­βαιναν περιστατικά βίαια, σαν αυτά περίπου που παρακολου­θού­με με θλίψη να συμβαίνουν και στις ημέρες μας.

Και όμως οι τρεις Ιεράρχες, νέοι σπουδαστές τότε, κατόρθωσαν να αποφύγουν αυτές τις προκλήσεις και να παραμείνουν αφοσιωμένοι στις σπουδές τους και στις αρχές τους.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γε­γονός ότι ο ίδιος ο άγιος Γρηγό­ριος ο Θεολόγος μαρτυρεί για το διάστημα των σπουδών του μαζί με τον Μέγα Βασίλειο στην Αθή­να: «Δύο δρόμους γνωρίζαμε μο­νο, εκείνον που οδηγούσε στις σπου­δες μας και εκείνον που οδηγούσε στην Εκκλησία».

Τι δείχνει η διαβεβαίωση αυτή; Ότι ήταν αφοσιωμένοι στον σκοπό που είχαν θέσει στη ζωή τους. Και αυτός ήταν η μόρφωσή τους. Μόρφωση όχι μόνο του νού αλλά και της προσωπικότητος και του χαρακτήρα τους. Διότι για τους τρεις μεγάλους Ιεράρχες που εορ­τάζουμε η γνώση και η καλλιέρ­γεια του νού δεν ήταν μονο­μερής επιδίωξη. Δεν επιδίωκαν αποκλει­στικά και μόνο την πρόο­δο και την αριστεία.

Παράλληλα με τη μελέ­τη των μαθημάτων τους, ο άγιος Γρη­γόριος και ο Με­γας Βασίλειος, αλλά και ο άγιος Ιωάννης ο Χρυ­σόστομος, ενδιαφερόταν και για την καλλιέργεια της ψυχής τους, για την καλλιέργεια της αρε­της.

Και αυτή η διπλή προσπάθεια έφερ­νε στην ψυχή τους την ισορ­ρο­πία και τους προφύλασσε από τη μονομερή επιδίωξη της διανοη­τι­κης εξελίξεως, που, όπως ορθά γράφει ο Πλάτωνας, μπορεί να εξε­λιχθεί σε πανουργία. «Πάσα επι­στη­μη χωριζομένη δικαιοσύνης και της άλλης αρετής, πανουργία ου σοφία φαίνεται», γράφει ο αρχαίος φιλόσοφος.

Και ακόμη η συγκέντρωση του νού και του εν­διαφέροντός τους στη μόρφωση του νού και στην καλλιέργεια του χαρακτήρα τους μέσα από τις σπου­δες τους αλλά και μέσω της συμμε­τοχής τους στη θεία Λατρεία και στις ευκαιρίες που προσφέρει η Εκ­κλησία και η πίστη στον Χριστό, τους βοηθούσε να αποφεύγουν τις προκλήσεις και τους πειρασμούς του κόσμου και να προάγονται στη γνώση και να επιτυγχάνουν την αριστεία.

Γι’ αυτό και αποτελούν διαχρο­νι­κο παράδειγμα για όλους τους νέους, για όλους εσάς τους μαθη­τες και τις μαθήτριες των σχολεί­ων μας που αγωνίζεσθε για να κα­τακτήσετε τη γνώση και να διακρι­θείτε στο σχολείο σας και στη ζωή σας.

Μιμηθείτε, λοιπόν, και σείς το παράδειγμα των τριών μεγάλων Πατέρων, των προστατών της παι­δείας μας, και θα δείτε πόσο θα βοηθηθείτε από αυτό, πόσο θα σας εμπνεύσουν οι ιερές μορφές τους στην προσπάθειά σας και θα σας ενισχύει η χάρη τους να προο­δεύ­σετε και σείς.

Η δική σας πρόοδος στα μαθήμα­τα και στη ζωή αποτελεί χαρά για όλους εμάς, τους γονείς και τους οικείους σας, τους καθηγητές σας, τον Επίσκοπο και τους ιερείς μας, τους πνευματικούς σας πατέρες, που ενδιαφερόμαστε και προσευ­χο­μαστε για την πρόοδό σας και την επιτυχία σας.

Και χαιρόμαστε ιδιαίτερα που και απόψε, παραμονή της μεγάλης εορ­της των τριών Ιεραρχών και της Ελληνορθοδόξου παιδείας μας, τιμούμε όπως κάθε χρόνο εδώ στην Αλεξάνδρεια τους μαθητές και τις μαθήτριες που διακρί­θη­καν.

Και σας τιμά η τοπική μας Εκ­κλη­σία, για να σας επιβραβεύσει για τους κόπους και τις προσπάθειές σας που καρπο­φόρησαν εξαιρετι­κα, και συγχρόνως για να συμμετά­σχει με αυτό τον τρόπο στη χαρά σας για την επιτυχία σας.

Και ακόμη σας τιμά για να απο­τελέσει η δική σας επιτυχία κίνη­τρο και για τους άλλους μαθητές και μαθή­τριες να προσπαθήσουν και εκεί­νοι, ώστε να επιτύχουν και να διακριθούν στις σπουδές τους.

Σας συγχαίρω, λοιπόν, πατρικά και εύχομαι με πολλή αγάπη και σε σας που αριστεύσατε και βρα­βεύ­ε­σθε σήμερα αλλά και σε όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες των σχο­λείων μας και τους εκπαι­δευ­τικούς μας να έχετε τη χάρη και την ευλογία των αγίων τριών Ιεραρχών, για να προοδεύετε και στις σπουδές σας αλλά και στη ζωή σας.