Πανηγυρικός Εσπερινός της Αγίας Τριάδος στο Πανόραμα Βεροίας

Ι.Μ.Βεροίας: Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε, προχθές, στον Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος Πανοράματος Βεροίας.

“Ας πιστεύ­ουμε ακράδαντα στη δύναμη του Παναγίου Πνεύματος και ας επικα­λούμεθα τη χάρη του, και ας παρα­καλούμε τον Θεό να την δίδει και σε μας. Κυρίως όμως ας σπεύδουμε στην Εκκλησία για να λαμβάνουμε τη χάρη του αγίου Πνεύματος διά των μυστηρίων της, διότι μόνο μέσα στην Εκκλησία μπορεί να λα­βει κανείς τη χάρη του αγίου Πνεύ­ματος, το οποίο παραμένει και θα παραμένει στην Εκκλησία για να αγιάζει και να σώζει τα τέκνα της Εκκλησίας, για να μας σώζει όλους, στους αιώνες”, είπε μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του.

Στο τέλος του Εσπερινού ο προϊστάμενος της ενορίας Πρωτοπρ. Ιωάννης Κιουλές αναφέρθηκε στην επέτειο των 100 χρόνων από την ανέγερση του Ιερού Ναού.

Ο Σεβασμιώτατος κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Πάντα χορηγεί το Πεύμα το άγιον, βρύει προφητείας, ιερέας τε­λειοί, αγραμμάτους σοφίαν εδίδα­ξεν, αλιείς θεολόγους ανέδειξεν, όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκ­κλησίας».

Μέσα σε λίγες λέξεις περιγράφει ο ιερός υμνογράφος στο ιδιόμελο που ακούσαμε πρό ολίγου τον ρόλο του αγίου Πνεύματος μέσα στην Εκκλησία.

Το άγιο Πνεύμα, λέγει, είναι αυτό που δίδει όλα τα χαρίσματα. Είναι αυτό που αναδεικνύει τους προφή­τες και καθιστά τους ιερείς ικανούς να τελούν τα ιερά μυστήρια και να μεταδίδουν τη χάρη του. Είναι αυτό που δίδαξε τη σοφία του Θεού σε ανθρώπους αγραμμάτους κατά κόσμον, αλλά και μεταμόρφωσε σε θεολόγους ταπεινούς ψαράδες. Και ακόμη είναι αυτό που συγκροτεί και διατηρεί την Εκκλησία σε ένα ενιαίο σύνολο, το οποίο υπάρχει ανά τους αιώνες και εξασφαλίζει στους ανθρώπους τη σωτηρία.

Και αυτό ακριβώς το μέγα θαύμα είναι η πιό πειστική απόδειξη ότι το άγιο Πνεύμα όχι μόνο κατήλθε κατά την υπόσχεση του Χριστού στους μαθητές του κατά την ημέρα της Πεντηκοστής, αλλά παρέμεινε μαζί τους και παραμένει μέχρι σή­μερα και θα παραμένει στην Εκ­κλη­σία του Χριστού μέχρι συντε­λείας του αιώνος. Διότι, εάν δεν υπήρχε το άγιο Πνεύμα στην Εκ­κλησία, τότε η Εκκλησία θα είχε εξαφανισθεί. Δεν θα υπήρχε, γιατί η Εκκλησία δεν είχε ποτέ υποστή­ριξη και συμπαράσταση από τους ισχυρούς του κόσμου.

Αντίθετα μάλιστα, όταν ξεκίνησε το έργο της στον κόσμο, ξεκίνησε με τους μαθητές του Χριστού, που ήταν αγράμματοι αλιείς, που δεν είχαν μιλήσει ποτέ στον κόσμο και δεν είχαν ούτε τον τρόπο ούτε την ικανότητα να απευθυνθούν στους ανθρώπους.

Και όμως από την πρώτη στιγμή της επιφοιτήσεως του αγίου Πνεύ­ματος όχι μόνο άρχισαν να κηρύτ­τουν θαρραλέα τον λόγο του Χρι­στού, αλλά και να πείθουν τους ανθρώπους για την αλήθεια όσων έλεγαν.

Συνέβη, λοιπόν, αυτό, το οποίο περιγράφει τόσο χαρακτηριστικά ο απόστολος Παύλος λέγοντας ότι «τά μωρά του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ίνα τους σοφούς καταισχύ­νη». Διάλεξε, δηλαδή, ανθρώπους ο Θεός που στα μάτια του κόσμου φαινόταν αφελείς, αμαθείς και αδύναμοι για να ντροπιάσει τους σοφούς. Γιά να τους κάνει να απο­ρούν πως είναι δυνατόν αυτοί που δεν γνώριζαν τίποτε, που δεν διέ­θεταν πτυχία και γνώσεις κοσμι­κές, μπορούσαν να αντιμετωπί­ζουν τις φιλοσοφίες και τα ρητο­ρικά τους επιχειρήματα. Μπορού­σαν να στέκονται ενώπιον των βασιλέων και των ισχυρών της γης και να τους αντιμετωπίζουν με παρρησία. Μπορούσαν ακόμη να αντιμετωπίζουν διωγμούς και μαρ­τύρια αλλά και κάθε είδους αιρέσεις και προπαγάνδες εναντί­ον τους. Και ενώ τα πάντα εξα­φανίσθηκαν και οι ισχυροί του κόσμου δεν υπάρχουν πλέον, η Εκκλησία παραμένει ζώσα και συνε­χίζει να επιτελεί το έργο της. Συνεχίζει να αποτελεί ένα θεσμό, ο οποίος παρότι αποτελείται από χιλιάδες και εκατομμύρια διαφο­ρε­τι­κούς ανθρώπους παραμένει ένα ενιαίο σύνολο, που δεν δια­σπά­ται, αλλά συνεχίζει να διακονεί τον κόσμο ως σώμα Χριστού. Συνε­χίζει να μεταδίδει τη χάρη και να αγιάζει τους ανθρώπους και να ανα­δεικνύει σε κάθε εποχή αγίους και προφήτες, ακόμη και όταν πιστεύει κανείς ότι κλονίζεται, ότι διαλύεται, ότι πλεονάζει η αμαρ­τία.

Αυτό το ακατανόητο και ανεξή­γη­το με την ανθρώπινη λογική θαύμα της Εκκλησίας, το οποίο ενοχλεί όσους δεν πιστεύουν, είναι έργο του αγίου Πνεύματος. Είναι αποτέλεσμα της χάριτός του που ενεργεί μέσα στην Εκκλησία αλλά και μέσα στις ψυχές των ανθρώ­πων που πιστεύουν, που το παρα­καλούν, που το επικαλούνται και λέγουν «ελθέ και σκήνωσον εν ημίν», και τις μεταποιεί το Πνεύμα το άγιο.

Γι᾽ αυτό, αδελφοί μου, άς πιστεύ­ουμε ακράδαντα στη δύναμη του Παναγίου Πνεύματος και άς επικα­λούμεθα τη χάρη του, και άς παρα­καλούμε τον Θεό να την δίδει και σε μας. Κυρίως όμως άς σπεύδουμε στην Εκκλησία για να λαμβάνουμε τη χάρη του αγίου Πνεύματος διά των μυστηρίων της, διότι μόνο μέσα στην Εκκλησία μπορεί να λά­βει κανείς τη χάρη του αγίου Πνεύ­ματος, το οποίο παραμένει και θα παραμένει στην Εκκλησία για να αγιάζει και να σώζει τα τέκνα της Εκκλησίας, για να μας σώζει όλους, στους αιώνες.