Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ – Το πρωί της Κυριακής, 3ης Δεκεμβρίου, τελέστηκε το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτου Μετρών και Αθύρων κυρού Δημητρίου στον Ιερό Ναό της Αγίας Κυράννας, στην ιδιαιτέρα πατρίδα του μακαριστού Ιεράρχου, στην Όσσα Λαγκαδά.
Στο Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο που προηγήθηκε προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βρυούλων κ. Παντελεήμων και συμμετείχαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε τον θείο λόγο, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αμορίου κ. Νικηφόρος και ο οικείος Ποιμενάρχης, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Πλάτων.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο αναφέρθηκε εκτενώς στην προσωπικότητα του σπουδαίου Ιεράρχου του Οικουμενικού Πατριαρχείου και εκλεκτού πνευματικού του αδελφού, μακαριστού Μητροπολίτου Μετρών και Αθύρων κυρού Δημητρίου, αναφέροντας μεταξύ άλλων: «Ως τέκνα φωτός περιπατείτε· ο γαρ καρπός του Πνεύματος εν πάση αγαθωσύνη και δικαιοσύνη και αληθεία».
Προς τους χριστιανούς της Εφέσου απευθύνει ο ουρανοβάμων απόστολος Παύλος την προτροπή που ακούσαμε στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα. Η προτροπή όμως αυτή ισχύει για όλους όσους φωτίσθηκαν με το άγιο βάπτισμα και έλαβαν με το χρίσμα τη δωρεά του Παναγίου Πνεύματος, για όλους όσους φέρουν το όνομα του Χριστού, ο οποίος είναι κατά τη δική του διαβεβαίωση «το φως του κόσμου», για όλους δηλαδή τους χριστιανούς κάθε εποχής.
Μας καλεί, λοιπόν, ο πρωτοκορυφαίος απόστολος να περιπατήσουμε στη ζωή μας «ως τέκνα φωτός», διότι άλλωστε «το φως εν τη σκοτία ου μένει». Διότι δεν είναι δυνατον να είμαστε «τέκνα φωτός», «τέκνα φωτόμορφα της Εκκλησίας», και να ζούμε στο σκοτάδι της αμαρτίας, της αδικίας, της αμφιβολίας ή της απιστίας, γιατί αυτό είναι ασύμβατο με το φως, είναι ασύμβατο με τον Χριστό που έχουμε μέσα μας, είναι ασύμβατο με τον προορισμό και τον στόχο της ζωής μας, που είναι το φως, το άρρητο φως της θείας παρουσίας το οποίο θα καταλάμπει τα πρόσωπα των δικαίων εν τη βασιλεία των ουρανων.
Και πως μπορούμε να γνωρίζουμε εάν όντως ακολουθούμε την προτροπη του αποστόλου Παύλου και περιπατούμε «ως τέκνα φωτός»;
Στο ερώτημα απαντά ο ίδιος ο μέγας απόστολος λέγοντας: «ο γαρ καρπός του Πνεύματος εν πάση αγαθωσύνη και δικαιοσύνη και αληθεία». Εάν η ζωή και τα έργα μας διακρίνονται από την αγαθότητα, τη δικαιοσύνη, δηλαδή την πιστή εφαρμογή του θελήματος και των εντολών του Θεού, και την αλήθεια, δηλαδή από την καθολικη διάσταση από το ψεύδος και τον πατέρα του και εχθρό της αληθείας και του Θεού, τον διάβολο, τότε βαδίζουμε και εμείς μέσα στο φως του Χριστού, βαδίζουμε «ως τέκνα φωτός», εργαζόμενοι έργα φωτός και ημέρας, όπως ζητά από εμάς ο Χριστός και ο πρωτοκορυφαίος απόστολος Παύλος.
Μέσα σε αυτό το φως και ως τέκνο φωτός περιεπάτησε και ο μακαριστός Μητροπολίτης Μετρών και Αθύρων κυρός Δημήτριος, του οποίου τελούμε σήμερα το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο εδώ, στην επίγεια πατρίδα του, την Όσσα.
Έζησε από τα παιδικά του χρόνια μέσα στο φως του Χριστού και της Εκκλησίας του πλησίον του μακαριστού και αειμνήστου Μητροπολιτου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος του Α´, του Παπαγεωργίου, όπου τον εγνώρισα και εγώ, και εργάσθηκε ως κατηχητής και ως διάκονος να μεταλαμπαδεύσει αυτό το φως στις ψυχές των νέων ανθρώπων, τις οποίες του ενεπιστεύθη η Εκκλησία.
Άνθρωπος πράος, ήπιος, αγαθός, γεμάτος αγάπη εργάσθηκε στον αμπελώνα του Κυρίου, αγωνιζόμενος πρώτος αυτός να αποδίδει καρπούς αγαθούς, καρπούς αρετής και αγιότητος, εφαρμόζοντας πρωτα ο ίδιος στη ζωή του τον λόγο του Θεού και στη συνέχεια διδάσκοντας τον και με τον λόγο και με το παράδειγμά του.
Μετά την ολοκλήρωση των σπουδων του στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και την αναγκαστική και άδικη μετακίνηση του Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος Παπαγεωργίου στην Αθήνα, φύγαμε μαζί, ο μακαριστός Μητροπολίτης Δημήτριος, διάκονος τότε, για να συνεχίσει τις σπουδές του στη Γαλλία, και η ελαχιστότης μου, μετά από πρόσκληση του αειμνήστου Αρχιεπισκόπου Θυατείρων Αθηναγόρου, στη Μεγάλη Βρεταννία.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Γαλλία, όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος το 1970 από τον Μητροπολίτη Γαλλίας, υπηρέτησε στην ενορία του Στρασβούργου, εξυπηρετώντας και γειτονικές πόλεις της Μητροπόλεως Γερμανίας, στην οποία και διακόνησε στη συνέχεια, από το 1974 μέχρι το 2001, αρχικά ως ιερέας και Αρχιερατικός Επίτροπος Βαυαρίας με έδρα το Μόναχο και από το 1980 ως επίσκοπος με τον τίτλο της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης επισκοπής Θερμών.
Η αγάπη του για τους Έλληνες της διασποράς αλλά και τους ανθρώπους γενικότερα, και συγχρόνως η αγάπη του για την Εκκλησία, εκφράσθηκε με το πλούσιο πνευματικό και ποιμαντικό έργο του στο Μόναχο, με αποκορύφωση την ανέγερση του νέου περικαλλούς ναού των αγίων Πάντων, και την ολοκλήρωση και λειτουργία ενός Πνευματικού Κέντρου, με πολλούς χώρους για την εξυπηρετηση των αναγκών της ενορίας, καθώς και την ίδρυση πενταθεσίου ελληνικού Νηπιαγωγείου υπό την επίβλεψη της Εκκλησίας.
Δραστήριος και στοργικός πατέρας μεριμνούσε για όλους και για τις ανάγκες τους και φώτιζε με το φως του Χριστού, με το φως της δικής του ψυχής και των καλών έργων του, τις ψυχές όλων.
Το ίδιο συνέχισε να κάνει και όταν αργότερα αποσύρθηκε και επέστρεψε στην Ελλάδα. Δεν έσβυσε τη λυχνία, αλλά με τη δράση και το έργο του, με την ίδρυση της Ιεράς Μονής του Αγίου Λουκά, αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, εδώ στο χωριό του, αλλά και του πρώτου ελληνικού παιδικού χωριού στο Φίλυρο, φωτισε τη ζωή εκατοντάδων ανθρώπων και ιδιαιτέρως παιδιών και νέων, και τα βοήθησε να μεγαλώσουν και να επιτύχουν στη ζωή τους.
Με τον ίδιο ζήλο προσέφερε από το κεφάλαιο της αγάπης, της πιστεως και της εμπειρίας του στην Εκκλησία και ως πολύτιμο μέλος της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίο τον εξέλεξε το έτος 2020 Μητροπολίτη Μετρών και Αθύρων εις αναγνώριση του έργου και της πολυετούς προσφοράς του στην Εκκλησία του Χριστού και ιδιαιτέρως στο Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Και εάν κατά την επί γης ζωή του περιεπάτησε ο μακαριστός ιεράρχης ως «τέκνον φωτός … εν πάση αγαθωσύνη και δικαιοσύνη και αληθεία», ευχόμεθα και ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι αυτό το Φως θα απολαμβάνει πλέον κοντά στον Θεό, τον οποίο αγάπησε, ακολούθησε και υπηρέτησε με αφοσίωση σε όλη του τη ζωή.
Θα ήθελα κλείνοντας να ευχαριστησω από καρδίας και εκ μέρους και των αδελφών αγίων Αρχιερέων τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη σας, Μητροπολίτη Λαγκαδά, Λητης και Ρεντίνης κ. Πλάτωνα, ο οποίος είχε την καλωσύνη να μας προσκαλέσει σήμερα εδώ να συλλειτουργήσουμε και να συμπροσευχηθούμε για τον αγαπητό αδελφο μας, Μητροπολίτη Μετρών και Αθύρων κυρό Δημήτριο, και να παρακαλέσουμε τον Θεό για την ανάπαυση της ψυχής του.
