Ι.Μ. ΒΕΛΓΙΟΥ – Την Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2024 στον Μητροπολιτικό Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Βρυξελλών τελέστηκε τρισαρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βελγίου και Εξάρχου Κάτω Χωρών και Λουξεμβούργου κ. Αθηναγόρου,
συλλειτουργούντων των Θεοφιλεστάτων Επισκόπων Απολλωνιάδος κ. Ιωακείμ, βοηθού Επισκόπου της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου, και Τανάγρας κ. Αποστόλου, νέου Διευθυντού του Γραφείου της Αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος παρά τη Ευρωπαϊκή Ενώσει, και με την συμμετοχή κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε το ετήσιο μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτου Βελγίου κυρού Παντελεήμονος και το μνημόσυνο του μακαριστού Επισκόπου Ευμενείας κυρού Μαξίμου,
μνημονεύοντας μαζί τους τους μακαριστούς Μητροπολίτες Σάρδεων κυρό Μάξιμο και Σταυρουπόλεως κυρό Μάξιμο, καθώς και το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του αειμνήστου Βλασίου Λαδόπουλου, αδελφού της αξιοτίμου κυρίας Μαρίνας Βαμβακά.
Το μνημόσυνο τίμησαν με την παρουσία τους ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στο Βέλγιο Εξοχώτατος κ. Βασίλειος Ζαρμπάλης και οι Άρχοντες της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας Ελλογιμώτατοι Δρ. Κωνσταντίνος Βαμβακάς και κ. Γεώργιος Κρητικός.
Ο Σεβασμιώτατος κατά το κήρυγμά του αναφέρθηκε στην ευαγγελική περικοπή της θεραπείας των δέκα λεπρών και της ευγνωμοσύνης που καλούμαστε να εκφράζουμε προς τους ευεργέτες μας.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε το μνημόσυνο, με το πέρας του οποίου ο Σεβασμιώτατος έλαβε τον λόγο αναφερόμενος με ευγνωμοσύνη στον μακαριστό προκάτοχό του Μητροπολίτη Παντελεήμονα και στον επίσκοπο Μάξιμο, οι οποίοι προσέφεραν μεγάλους κόπους και θυσίες για την Ιερά Μητρόπολη Βελγίου καθ᾽ όλη την διάρκεια της ιερατικής και αρχιερατικής τους διακονίας.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Βελγίου κυρός Παντελεήμων έφθασε στο Βέλγιο το 1957, νεαρός κληρικός, έχοντας μόλις αποφοιτήσει από την κατά Χάλκη Θεολογική Σχολή.
Τον υποδέχτηκε στην πόλη της Mons ο Αρχιμανδρίτης Αιμιλιανός Τιμιάδης, ο μοναδικός τότε Έλληνας ιερέας και μετέπειτα Μητροπολίτης Σηλυβρίας, δίνοντάς του δύο βαλίτσες με τα απαραίτητα σκεύη και άμφια ώστε να μπορεί να διακονήσει τους πιστούς όλης της περιοχής. Ξεκίνησε χωρίς να υπάρχει τίποτα. Φιλοξενούνταν από τον ΡΚαθολικό ιερέα στην Mons και χρησιμοποιούσε αρχικώς τον ναό του ώστε να τελεί την Θεία Λειτουργία για τους ορθοδόξους πιστούς της περιοχής.
Με την ίδρυση της Ιεράς Μητροπόλεως Γαλλίας το 1963, γίνεται Αρχιερατικός Επίτροπος Βελγίου και Λουξεμβούργου, ενώ με την ίδρυση της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου και Εξαρχίας Κάτω Χωρών και Λουξεμβούργου διορίζεται Πρωτοσύγκελλος από τον πρώτο Μητροπολίτη Βελγίου Αιμιλιανό Ζαχαρόπουλο. Εν συνεχεία εκλέχτηκε το 1974 Επίσκοπος Απολλωνιάδος και το 1982 Μητροπολίτης Βελγίου και Έξαρχος Κάτω Χωρών και Λουξεμβούργου.
Αγωνίστηκε πολύ για την αναγνώριση της Ορθοδόξου Εκκλησίας από τα κράτη του Βελγίου και του Λουξεμβούργου, για την καθιέρωση του ορθοδόξου θρησκευτικού μαθήματος στα βελγικά σχολεία, για την ανάπτυξη των διορθοδόξων, διαχριστιανικών και διαθρησκειακών σχέσεων. Μερίμνησε για την δημιουργία νέων ενοριών ώστε οι χιλιάδες των πιστών να μπορούν να εκκλησιάζονται και να μετέχουν στα Μυστήρια της Εκκλησίας.
Ο μακαριστός Επίσκοπος Ευμενείας Μάξιμος τελείωσε την κατά Χάλκη Θεολογική Σχολή το 1958 και νεαρός κληρικός τότε εστάλη να διακονήσει τους ορθοδόξους πιστούς στο Rotterdam, όπου προ τεσσάρων χρόνων είχε εγκαινιαστεί ο ναός του Αγίου Νικολάου, μοναδικός τότε ορθόδοξος ναός στην Ολλανδία. Ταυτοχρόνως διέσχιζε όλη την Ολλανδία, καθώς δεν υπήρχε άλλος ιερέας ούτε άλλος ναός, διακονώντας τους πιστούς. Ήταν αγαθός και δίκαιος άνθρωπος και αγαπούσε τους ανθρώπους.
Το 1977 εκλέχτηκε Επίσκοπος Ευμενείας. Έχοντας ως έδρα του το Rotterdam μέχρι και το 1992 όπου εγκαταστάθηκε πλέον στις Βρυξέλλες, συνεχίζει να διακονεί τους πιστούς στην Ολλανδία μέχρι και την κοίμησή του το 2015.
