Μητροπολίτης Βεροίας: Το απόγευμα της Τρίτης, 12ης Νοεμβρίου, ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον κατάμεστο Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Στην Ιερά Ακολουθία μαζί με το Χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά του Ιατρού, το οποίο τίθεται σε προσκύνηση κάθε Τρίτη στην καθιερωμένη Ιερά Παράκληση, τέθηκε σε προσκύνηση και τεμάχιο του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως με την ευκαιρία της πρόσφατης εορτής του.
Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Στη ζωή μας», γράφει ο άγιος Λουκάς, αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως, προς τον οποίο ψάλαμε και απόψε την Ιερά Παράκληση, «πολύ μεγάλη σημασία έχουν τα παραδείγματα, τα οποία μας δίνουν οι άλλοι άνθρωποι και γενικά το περιβάλλον στο οποίο ζούμε. Όσο πιο άθεο είναι το περιβάλλον γύρω μας, στο οποίο βασιλεύει η αμαρτία, και οι άνθρωποι ζουν ικανοποιώντας τα πάθη τους, και χωρίς να έχουν τίποτε ιερό, τόσο πιο δύσκολο είναι για μας να αποφύγουμε τη θανατηφόρο τους επίδραση, να τηρούμε τις εντολές του Χριστού και να πορευόμεθα την οδό της σωτηρίας.
Δεν είναι όμως μόνο τα κακά παραδείγματα που μας επηρεάζουν», συνεχίζει ο άγιος, «αλλά και τα παραδείγματα της υψηλής πνευματικής ζωής και του πνευματικού αγώνα είναι το ίδιο ικανά να ενθουσιάσουν τους ανθρώπους.
Οι δίκαιοι, οι μεγάλοι άγιοι, οι οποίοι έφθασαν σε μεγάλα ύψη πνευματικής τελειότητος, οι όσιοι, οι μεγάλοι ιεράρχες και οι ελεήμονες, όλοι αυτοί οι άνθρωποι, που ξεχωρίζουν για τον πνευματικό τους αγώνα, αποτελούσαν και αποτελούν για τους ανθρώπους ένα σωτήριο παράδειγμα ακόμη και στις πιο δύσκολες περιόδους της ιστορίας».
Και ένα τέτοιο παράδειγμα προσφέρει και σε μας στη δύσκολη εποχή που ζούμε, όπου επλεόνασε η αμαρτία, ο άγιος Νεκτάριος, αρχιεπίσκοπος Πενταπόλεως, ο θαυματουργός, τη μνήμη του οποίου εόρτασε η Εκκλησία μας πριν από μερικές ημέρες, και του οποίου το χαριτόβρυτο λείψανο ασπαζόμεθα σήμερα μαζί με αυτό του αγίου Λουκά.
Ο άγιος Νεκτάριος έζησε τριάντα περίπου χρόνια πριν από τον άγιο Λουκά, και έζησε, όπως και εκείνος, μία ζωή γεμάτη δοκιμασίες, πειρασμούς, διωγμούς και στερήσεις. Έζησε όμως και μέσα στη χάρη του Θεού, ο οποίος τον αξίωσε, όπως και τον άγιο Λουκά, να επιτελεί αναρίθμητα θαύματα τόσο εν ζωή όσο και μετά την κοίμησή του.
Και έλαβε αυτή τη χάρη του Θεού, γιατί υπέμεινε στη ζωή και τις δυσκολίες και τις αδικίες και τις συκοφαντίες και ο, τι άλλο συνάντησε, ακολουθώντας τον λόγο του Κυρίου «εν τη υπομονή υμών κτήσασθε τας ψυχάς υμών». Ο άγιος Νεκτάριος υπέμενε και συγκέντρωνε «θησαυρούς εν ουρανώ», καθώς ο Θεός, ο οποίος έβλεπε την αδικία και την υπομονή του εκλεκτού δούλου του, τον αντάμειβε με τη χάρη του και τον αγίαζε, όπως ακριβώς έκανε και με τον άγιο Λουκά.
Να, λοιπόν, τα πρότυπα που μας δίδει η Εκκλησία μας με τους δύο αγίους, οι οποίοι ήταν άνθρωποι σαν κι εμάς, με τις ίδιες αδυναμίες, με τα ίδια πάθη. Παρά ταύτα, τα ξεπέρασαν όλα αυτά και προσπάθησαν να είναι προσηλωμένοι μόνο στο πρότυπο τους, που ήταν ο Χριστός.
Εμείς, λοιπόν, έχουμε τη δυνατότητα, προσβλέποντας στον άγιο Νεκτάριο και στον άγιο Λουκά, να βλέπουμε τον Χριστό και να μιμούμεθα τη ζωή τους. Να μιμούμεθα την υπομονή και τη συγχωρητικότητα του αγίου Νεκταρίου, να μιμούμεθα την αγάπη και των δύο αγίων προς όλους και προς εκείνους ακόμη, οι οποίοι μπορεί να μας αδικούν και να μας κάνουν κακό, όπως μας ζητά ο Χριστός, για να δώσει και σε μας τη χάρη του.
Αυτή τη χάρη είχε πλούσια ο άγιος Νεκτάριος, και ο Θεός τον αξίωσε και να θαυματουργεί και να θεραπεύει, όπως και ο άγιος Λουκάς, τις ασθένειες των ανθρώπων και τότε και σήμερα, όπως θεράπευσε έναν ασθενή, που υπέφερε από παραλυσία των κάτω άκρων, ο οποίος νοσηλευόταν στο ίδιο δωμάτιο με τον άγιο Νεκτάριο στο Αρεταίειο νοσοκομείο της Αθήνας.
Όταν ο άγιος εκοιμήθη νοσηλευόμενος εκεί και πριν να μεταφερθεί το σκήνωμά του στην Αίγινα για την εξόδιο ακολουθία και την ταφή, θέλησαν όσοι τον συνόδευαν να ενδύσουν το λείψανό του κατάλληλα. Για να διευκολυνθούν στην προετοιμασία ακούμπησαν κάποια από τα ρούχα που έβγαλαν για λίγο στο διπλανό κρεβάτι, όπου ήταν ο παράλυτος. Μόλις τον άγγιξε το ένδυμα του αγίου Νεκταρίου, ο ασθενής κατάλαβε ότι κάτι συνέβη στα πόδια του. Επιχείρησε να τα κινήσει και διαπίστωσε με έκπληξη ότι είχε θεραπευθεί και μπορούσε να περπατήσει. Και αυτό δεν ήταν το μόνο θαύμα που συνέβη αμέσως μετά την κοίμηση του αγίου Νεκταρίου. Ολόκληρα βιβλία έχουν γραφεί για τα θαύματα του αγίου Νεκταρίου, όπως και για τα θαύματα του αγίου Λουκά, τα οποία πολλοί, ανάμεσα σε αυτούς και κάποιοι από εμάς, τα είδαμε στη ζωή μας και στη ζωή των οικείων μας. Αναρίθμητες οι θεραπείες που επιτελούν, σώζοντας ανθρώπους από πολύχρονες και οδυνηρές ασθένειες, εμφανιζόμενοι σε δωμάτια νοσοκομείων, σε χειρουργεία, ακόμη και σε ανθρώπους που δεν τους γνωρίζουν, δείχνοντας την αγάπη τους προς όλους.