Μητροπολίτης Διδυμοτείχου: Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Θεοδώρων Ορεστιάδος ιερούργησε την Κυριακή Α΄ Λουκά, 22α του μηνός Σεπτεμβρίου Μητροπολίτης Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου κ. Δαμασκηνός…
με την ευκαιρία του τεσσαρακονθηνθημέρου μνημόσυνου της Πρεσβυτέρας Σταματίας Παπαμιχαήλ, κατά σάρκα μητέρας του Πρωτοψάλτου της Ιεράς Μητροπόλεως Βασιλείου Παπαμιχαήλ.
Απευθυνόμενος ο Μητροπολίτης στο πολυπληθές εκκλησίασμα και ερμηνεύοντας την ευαγγελική περικοπή, μεταξύ άλλων, τόνισε·
«Στη λίμνη της Γεννησαρέτ έρχεται ο Κύριος, για να διδάξει το λαό και να προσκαλέσει τους πρώτους μαθητές κοντά Του. Οι ταπεινοί και απλοί ψαράδες γίνονται συνεργάτες του Μεσσία στη σωτηρία των ανθρώπων. Ως προσόντα δεν έχουν τη γνώση, τα χρήματα η τις γνωριμίες. Μοναδικό προσόν που διαθέτουν είναι η καθαρή τους καρδιά, το ταπεινό τους φρόνημα, η υπακοή και η απλότητα…
»Η περίπτωσή τους δείχνει προς όλους μας ότι ο Θεός αποκαλύπτεται παντού και πάντοτε. Όλοι είναι ικανοί και άξιοι να ζήσουν την αποκάλυψη του Θεού. Το θέμα είναι, όμως, πόσοι είναι έτοιμοι να την αποδεχθούν και να της επιτρέψουν ν’ αλλάξει τη ζωή τους. Η αποκάλυψη του Θεού γίνεται καθημερινά και με αμέτρητους τρόπους. Ο Θεός αποκαλύπτεται μέσ’ από την ομορφιά και την αρμονία της φύσεως, μέσ’ από το μικρόκοσμο και το μακρόκοσμο των πλασμάτων Του, μέσ’ από τη χάρη και τις ευλογίες της λατρείας και των μυστηρίων της Εκκλησίας Του, μέσ’ από τα μικρά η μεγάλα γεγονότα της καθημερινότητας, που οι άνθρωποι τα ονομάζουν συμπτώσεις, μέσ’ από τα άπειρα δώρα Του, που τα συνηθίσαμε και τα θεωρούμε δεδομένα, μέσ’ από τα βλέμματα, τα χαμόγελα και τα αισθήματα όλων αυτών που συναντάμε καθημερινά στη ζωή μας…
»Οι ψαράδες της σημερινής ευαγγελικής περικοπής δέχονται αυτή την παρουσία του Χριστού στην καθημερινότητά τους, μετατρέπουν την ψαρόβαρκά τους σε άμβωνα, για να κηρύξει ο Θείος Διδάσκαλος και αποφασίζουν να κάνουν υπακοή σε ό,τι και αν τους ζητήσει. Εκείνος τους ζητάει το εντελώς παράξενο και αντισυμβατικό: να ρίξουν τα δίχτυα τους, για να ψαρέψουν μέρα μεσημέρι. Εκείνοι, μετά την πρώτη λογική τους επιφύλαξη, ικανοποιώντας την επιθυμία του Διδασκάλου και από μία ευλογημένη υπακοή, ρίχνουν τα δίχτυα τους κάτω από το φως του ήλιου και πετυχαίνουν αυτό που δεν κατάφεραν όλη τη νύκτα. Η υπακοή είναι μία ελεύθερη κίνηση του ανθρώπου να ξεπεράσει τον εαυτό του και τα δεδομένα του και να υποταχθεί στο άγνωστο και ανερμήνευτο θέλημα του Θεού. Η υπακοή χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια. Ο άνθρωπος της υπακοής κάνει την υπέρβαση του εαυτού του και του εγωισμού του. Ξεπερνά τις απόψεις, τη γνώμη, τα δικαιώματά του. Υποτάσσεται από αγάπη και από εμπιστοσύνη. Η απόλυτη εμπιστοσύνη στο Θεό πάντοτε δικαιώνεται και αργά η γρήγορα ανταμείβεται. Οι μαθητές εμπιστεύθηκαν την οδηγία του Χριστού και απέλαβαν την πλούσια ψαριά…
»Υπόσχεται ο Ιησούς στους μελλοντικούς μαθητές Του ότι θα τους κάνει αλιείς ανθρώπων, και συγχρόνως τους διαβεβαιώνει ότι τους περιμένει πολύς κόπος· κούραση από τις δυσκολίες, από τις προδοσίες, από το αμφίβολο αποτέλεσμα· κούραση σωματική, ψυχική, πνευματική. Αυτή είναι η υπόσχεση του Ιησού σε κάθε ένα που αποφασίζει να γίνει μαθητής Του και εργάτης του Ευαγγελίου. Όταν συνειδητοποιεί όμως ο μαθητής του Χριστού ότι αξιώθηκε να γίνει εργαλείο στα χέρια του Κυρίου, για να οδηγηθούν οι άνθρωποι στη σωτηρία, αυτό δεν είναι μόνο χαρά, αλλά και απίστευτη τιμή».
