Ι.Μ. Καλαβρύτων και Αιγιαλείας
Με ανοιχτή επιστολή του ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος αναφέρθηκε ξανά στο θέμα της εξόδου του από την ενεργή Διακονία.
Συγκεκριμένα, γράφει ο Σεβασμιώτατος:
«Αγαπητοί μου Πατέρες, Αδελφοί και Συλλειτουργοί,
Αγαπητά μου και περιπόθητα Τέκνα εν Κυρίω,
Κατά το πέρας της θείας λειτουργίας της προλαβούσης εορτής των Χριστουγέννων, απευθυνόμενος προς το πολυπληθές εκκλησίασμα, είχα την ευκαιρίαν να προαναγγείλω, ότι προσεγγίζομεν ήδη εις την ημέραν της παραιτήσεώς μου εκ της θέσεως του Μητροπολίτου σας. «Σήμερα, είπα, είναι το προτελευταίον έτος, κατά το οποίον με αξιώνει ο Πανάγαθος Θεός να τελώ την θείαν λειτουργίαν ως Μητροπολίτης σας. Το προσεχές έτος, καθώς θα συμπληρώνω τα 40 χρόνια της ταπεινής μου Διακονίας ως Επισκόπου σας, θα τελέσω, εάν βεβαίως ευρίσκωμαι εν ζωή, την τελευταίαν μου θείαν λειτουργίαν των Χριστουγέννων εις την Φανερωμένην ως Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας. Ήλθεν, βλέπετε, η ώρα να εξέλθω της ενεργού διακονίας, ώστε καθώς κατά το έτος 2018 θα έχω συμπληρώσει το ογδοηκοστόν (80) έτος της ηλικίας μου, να φροντίσω περισσότερον τα της ψυχής μου και να προετοιμάσω εαυτόν διά την έξοδον εκ του ματαίου τούτου κόσμου». Συνεπώς καθώς εισήλθομεν ήδη εις το Νέον Έτος 2017 ενώπιόν μου ορθώνεται το πρόβλημα της προετοιμασίας διά την έξοδον εκ της ενεργού Διακονίας.
Βλέπετε, Αδελφοί μου και Τέκνα μου εν Κυρίω, όσο πιο πολύ νοιώθουμε μέσα μας την γλυκύτητα του Ουρανού, τόσον περισσότερον αισθανόμεθα την ανάγκην της περισυλλογής, της προσευχής, της μελέτης των θείων Γραφών, της μετανοίας και της συντριβής διά την αμαρτωλότητά μας! Και αντιθέτως! Όσον περισσότερον νοιώθουμε την αμαρτωλότητά μας και την αναξιότητά μας ενώπιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, του Σωτήρος του κόσμου και του μόνου αληθινού Θεού, τόσον περισσότερον αυξάνεται μέσα εις την καρδίαν μας αυτή η γλυκύτης του Ουρανού! «Αδύνατον γαρ, λέγει και ο Απόστολος Παύλος, τους άπαξ φωτισθέντας, γευσαμένους τε της δωρεάς της επουρανίου και μετόχους γενηθέντας Πνεύματος Αγίου…» ([1]) (προς Εβραίους, 6, 4-5) να εύρουν ικανοποίησιν εις τα τερπνά του παρόντος κόσμου! Εις τα ώτα μας ηχούν διαρκώς οι λόγοι της Εκκλησίας μας «γεύσασθε και ίδετε ότι χρηστός ο Κύριος»! Ωστε η επιθυμία μου, όπως αυξηθή μέσα εις την καρδίαν μου αυτή η γλυκυτάτη γεύσις του Ιησού, οδηγεί τα βήματά μου εις την παραίτησιν.
Ως αφετηρίαν αυτής της διαδικασίας εθεώρησα καλόν να ανακαλέσω εις την μνήμην σας όσα εξήγειλα προς υμάς κατά την ημέραν της αναλήψεως των υψηλών καθηκόντων μου, ήτοι κατά την 19ην Νοεμβρίου 1978, ημέραν της ενθρονίσεώς μου εις το Αίγιον. Σας παραθέτω, λοιπόν, τον ενθρονιστήριον Λόγον μου, ήτοι το Συμβόλαιον όπερ υπέγραψα ενώπιον Θεού και ανθρώπων, καθώς ανελάμβανα το ιερόν λειτούργημα της Διακονίας μου.
Ήλθεν η ώρα να με κρίνετε! Ετήρησα τις υποσχέσεις μου; Ανταποκρίθηκα στις προσδοκίες σας; Προσέφερα προς υμάς κάτι κατά την διάρκειαν της τεσσαρακονταετούς διακονίας μου; Αναμένω την απάντησίν σας. Βλέπετε «οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους!» Θέλω, λοιπόν, και μετά την παραίτησίν μου να σας νοιώθω ως καλούς φίλους.
Εκ προοιμίου ζητώ από όλους σας συγγνώμην διά τα λάθη μου και τις παραλείψεις μου! Σας εύχομαι ευλογημένον παρά Κυρίου και αγιαστικόν το Νέον Έτος 2017! Γεύσασθε, Αδελφοί μου, και υμείς, και ίδετε, ότι χρηστός ο Κύριος!».
