Ι.Μ. ΣΤΑΓΩΝ & ΜΕΤΕΩΡΩΝ: Την παραίτησή του από τα καθήκοντα του Ηγουμένου της Μονής Βαρλαάμ Μετεώρων, λόγω γήρατος, υπέβαλλε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης και Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Γέροντας Ισίδωρος.
Στον ανακοινωθέν που εξέδωσε η Ιερά Μητρόπολη Σταγών και Μετεώρων γίνεται επίσης γνωστό πως στην επιστολή της παραιτήσεώς του, η οποία αποτελεί μια δοξολογική ευχαριστία προς τον Θεό, ευχαριστεί τον Μητροπολίτη, τους κληρικούς και μοναχούς και όλους τους ευλαβείς προσκυνητές και φίλους της Μονής για την αγάπη τους, ενώ ζητά συγνώμη σε όσους τυχόν πίκρανε και προς όλους ανεξαιρέτως δίδει την ευχή του.
Βεβαιώνει ότι θα είναι δίπλα σε κάθε ένα με την προσευχή του, η οποία πλέον θα είναι απρόσκοπτη από διοικητικές ευθύνες.
Αναλυτικά το ανακοινωθέν:
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΣΤΑΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΕΩΡΩΝ
Εν Καλαμπάκα τή 22-1-2022
Αριθ. Πρωτ. 106/2022
Πρός
Τόν Πανοσιολογιώτατον
Αρχιμ. Ισίδωρον Τσιατάν
Καθηγούμενον Ιεράς Μονής Βαρλαάμ Μετεώρων
Εις ΑΓΙΑ ΜΕΤΕΩΡΑ
Μετά πολλής συγκινήσεως καί ιδιαιτέρας συναισθηματικής φορτίσεως σεβαστέ καί ηγαπημένε μοι Γέρον, έλαβον τό υμέτερον Γράμμα, διά τού οποίου γνωστοποιείς εις ημάς τήν Παραίτησίν σου εκ τών καθηκόντων τού Ηγουμένου τής Ιεράς Μονής τών Αγίων Πάντων – Βαρλαάμ τών Αγίων Μετεώρων.
Ανέγνωσα μετά πάσης προσοχής τά υπό σού γεγραμμένα καί ενεβριμησάμην τώ πνεύματι. Ανάμικτα συναισθήματα ανέβησαν εν τή καρδία μου.
Πρωτίστως μέ κατέβαλε λύπη, διότι ο ισχυρός Λέων επιθυμεί νά «κουρνιάση» εις τήν φωλέαν του. Εν συνεχεία εγκατάλειψις, διότι προτίθεται είς εκ τών παλαιών σοφών Γερόντων μας νά αποσυρθή. Ύστερον φόβος, διότι θά στερηθώμεν τής αρίστης καί ευγενούς συνεργασίας μας. Κατόπιν ανησυχία, μήπως παύση η από σού πνευματική αρωγή πρός τήν ελαχιστότητά μου. Ακολούθως κατήφεια, διά τόν παροπλισμόν σου.
Όμως μεθύστερον μέ κατέλαβεν ελπίς, διότι θά στηρίξης τόν διάδοχόν σου. Είτα χαρά, διότι θά έχης μεγαλυτέραν ευχέρειαν νά μέ συμβουλεύης. Μετέπειτα θάρρος, διότι θά ενισχύης μέ τήν προσευχήν σου άπαντας ημάς, αφού θά έχης περισσότερον χρόνον δι αυτήν. Μεταγενέστερα ηρεμία, διότι γνωρίζω καλώς ότι θά ευρίσκεσαι δίπλα μου διά πάσαν υπόθεσιν.
Η Μονή τού Βαρλαάμ επί τών ημερών τής υμετέρας Ηγουμενίας εγνώρισεν ημέρας λαμπράς καί εβίωσε περιόδους πνευματικής ακμής.
Κατά τό έτος 1961 ετελέσθη η εις Μοναχόν κουρά σου. Έκτοτε, ανεδείχθη όντως σωτήριον τό έτος αυτό διά τά άγια Μετέωρα καί τούς Σταγούς. Εγκαταβίωσες εις τό ιερόν Μοναστήριόν σου καί ριζωσες, όπως ο κισσός εις τόν βράχον. Παρέμεινες ο μοναδικός εκ τών πολυαρίθμων συμμοναστών καί συνασκητών καί πολλά υπεσχημένων αδελφών σου. Εν μέσω αντιξοοτήτων, δυσχερειών, κακών προκλήσεων καί ιδιαιτέρων προσκλήσεων, παρέμεινες βράχος αρραγής. Ουδέποτε εκλυδωνίσθης από τάς διαφόρους τρικυμίας καί καταιγίδας, μιμούμενος τούς αινωβίους γίγαντας επάνω εις τούς οποίους εμόνασες καί ησκήθης έχων ως παραμυθίαν εις τόν απαραμύθητον τόπον τήν Υπεραγίαν Θεοτόκον, ως παρηγορίαν εις τούς πειρασμούς τούς αγιωτάτους Κτίτορας, τούς οποίους ιδιαιτέρως ευλαβείσαι καί εις τούς οποίους ανέθεσες τήν ιδικήν σου ύπαρξιν καί πορείαν καί παρέθηκας πάσαν τήν ζωήν σου, τών υπό τήν ηγουμενίαν σου πατέρων, τών υπό τήν πνευματικήν σου ευθύνην καί καθοδήγησιν αμετρήτων πνευματικών σου τέκνων, ακόμη καί αυτής τής Μητροπόλεως, τήν οποίαν διηκόνησες μέ απαράμιλλον ζήλον εκ τής θέσεως τού Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου επί δεκαεξαετίαν. Συνέδραμες μέ όλο σου τό είναι εις τήν εύρυθμον καί εύτακτον αυτής λειτουργίαν. Ειργάσθης ανιδιοτελώς μέ αγάπην διά τήν Εκκλησίαν εις τάς Οικονομικάς Υπηρεσίας αυτής συμβάλλων τά μέγιστα εις τήν διάσωσιν τού κύρους Της.
Κατέστης ο Καθηγητής τής ερήμου διά πλήθος μοναχών, ευγνωμόνων καί αγνωμόνων. Επροβλήθης ως Γέρων καί πνευματικός, νυμφαγωγός καί ποδηγέτης μοναζουσών. Γέγονας πάτερ, ο εκπαιδευτής τών μέχρι τούδε κληρικών μας, όπου διά τής ιερουργίας σου καί τής προφητικής σου μορφής καθυπέβαλες ενώ τό ιδιαίτερον ύφος τής απαγγελίας τών μυστικών ευχών έθαλπε καί ωδήγει τούς εκπαιδευομένους αλλά καί τούς προσευχομένους εις μίαν ιεράν μυσταγωγίαν, ως άλλος ιεροφάντης. Η ιεροπρέπεια ήτο τό ένδυμά σου. Η ευταξία, η αδυναμία σου. Η ταπείνωσις καί η απλότης, η ασκητικότης καί η προσευχή, η μελέτη καί η εργασία, είχον καταστεί η καθημερινότητά σου ενώ η μεγίστη πείρα σου, ήτο καί θά συνεχίζη νά είναι η λυσιτέλεια σέ πολλές αδιέξοδες καταστάσεις.
Συνεπώς σεβάσμιε Γέρον, δικαίως οι εν Σταγοίς σέ αποκαλούν ως τόν «Άτλαντα τών Μετεώρων», όπου τό αποτύπωμά σου εχαράχθη εις τού βράχους των καί θά παραμείνη ανεξίτηλον καί ζωηρόν διά νά μαρτυρή, νά καταθέτη καί νά ομολογή τήν ευλογητήν πορείαν σου, τήν ισχυράν παρουσίαν σου καί τήν κρυστάλλινον ζωήν σου.
Μιά ολόκληρη ιστορία κι ένας σταθμός Γέροντα!
Μιά ιστορία, η οποία εκαθέσθη πλέον εις τούς γηραλέους ώμους σου καί «ου δύνασαι βαστάζειν άρτι». Ως «γέρων κεκμηκώς» επέλεξες νά παραδώσης τήν παρακαταθήκην τοίς επομένοις. Δίδου αυτοίς Γέρον ! Έχεις τήν ευχήν μου ! Διαθέτω τήν ευλογίαν μου ! Αδυνατώ νά μή δεχθώ τήν σοφήν επιθυμίαν σου, τήν οποίαν μετ αθυμίας αποδέχομαι.
Όθεν, εκφράζω πρός τήν οσιότητά σου τόν έπαινον τής τοπικής μας Εκκλησίας καί τόν προσωπικόν μου θαυμασμόν διά τήν θυσιαστικήν σου αγάπην καί τήν σοφήν σου απόφασιν. Παρακαλώ σε όμως, «μή εάσεις ημάς ορφανούς», αλλά νά είσαι πάντα ο αντιλήπτωρ καί τό στήριγμα όλων ημών τών ευλαβουμένων τήν μορφήν σου καί αιτουμένων τήν ευχήν σου.
Εύχου δέ, όπως εν ημέρα, ήν ο Κύριος οίδεν, μέ αξιώση ώστε γενηθήσομαι μιμητής τής αυτοθυσιαστικής αυτής Αποφάσεώς σου.
Διάπυρος πρός Κύριον Ευχέτης
