ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ: Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, με βαρυσήμαντο μήνυμά του, τονίζει ότι «ο εμβολιασμός κατά του Covid-19 αποτελεί ατομικό δικαίωμα, αλλά και έμπρακτη ανθρωπιά και έκφραση συλλογικής ευθύνης».
Ο φωτισμένος Ιεράρχης με την σύγχρονη προσέγγιση των κοινωνικών ζητημάτων, αναφέρει στο κείμενό του τα εξής:
«Η ταχύτατη σύμπραξη ολόκληρης τής επιστημονικής κοινότητας στήν εξεύρεση εμβολίων γιά τήν καταπολέμηση τού πανδημικού αόρατου εχθρού επιφέρει, δόξα τώ Θεώ, μία αισιόδοξη προοπτική καί ελπίδα γιά τήν απαρχή τής εξάλειψης τής πανδημίας τού αιώνα, ενώ πλέον τό επίκεντρο τής συζήτησης μετατοπίζεται σέ ένα άλλο επίπεδο, μέ τήν έκφρα-ση απόψεων, σχετικό μέ τήν υποχρεωτικότητα ή όχι τού εμβολιασμού κατά τού Covid-19 καί τήν συνάρτησή του μέ τήν υπεράσπιση τών ατομικών ελευθεριών καί δικαιωμά¬των. Η συζήτηση όμως γιά τό υποχρεωτικό ή μή τού εμβολιασμού κινεί¬ται επίσης καί στό πεδίο μιάς αντιπαλότητας μεταξύ τής αναγκαιότητας τού εμβολιασμού καί τής προστασίας τής δημόσιας υγείας καί τών αρνητών τού εμβολιασμού, οι οποίοι, θά έλεγα, ότι είτε ανεπίγνωστα είτε συνειδητά κινούνται στό άγονο έδαφος τής συνωμοσιολογίας καί μιάς εμφάνταστης επιχειρηματολογίας, επικίνδυνα αποπροσανατολιστικής.
Οι εκπρόσωποι τού νομικού πολιτισμού, στόν οποίον καθοριστικό λόγο έχει η υπεράσπιση τής ανεπανάληπτης αξίας τής ζωής καθώς καί τών ατομικών καί κοινωνικών δικαιωμάτων, μακράν από κάθε έννοια μεταφυσικών παρερμηνειών, αναζητούν τρόπους υπέρ¬βασης ή κατάργησης τής μή υποχρεωτικότητας τού εμβολιασμού, προτάσσοντας ταυτόχρονα τήν αναγκαιότητα του γιά τήν προστασία τής δημόσιας υ¬γείας καί τήν εξάλειψη τής πανδημίας.
Αλλά καί εάν ακόμη ο νομικός πολιτισμός δέν συνεισφέρει αποτελεσματική διέξοδο στό τραχύ μονοπάτι τής υποχρεωτικότητας, ο εμβολιασμός κατά τού Covid-19 συνιστά χωρίς άλλο έκφραση έμπρακτης ανθρωπιάς, η οποία υπερβαίνει τά όρια μιάς νομικής υποχρεωτικότητας ή τής διεκδίκησης σεβασμού τών ατομικών δικαιωμάτων καί ελευθεριών, επειδή ακριβώς κινεί¬ται στό δίζυγο τής στάσης μας έναντι τού συνανθρώπου μας ως παράγοντα ζωής ή θανάτου.
Μέ άλλα λόγια, ο εμβολιασμός μας κατά τού Covid-19, εφόσον τόν επιτρέπουν οι προσωπικοί μας ιατροί, καθίσταται τρόπος έκφρασης ανθρωπιάς καί γνήσιας η¬θι¬κής πράξης, διαφορετικά τό κριτήριο τής ατομικής ελευθερίας καί τών δικαιωμάτων μας εγκλωβίζεται στά όρια τού «κλειστού εγωϊσμού» μας χωρίς νά «ανοίγεται» στόν άλλον, τόν συνάν¬θρωπο, τόν πλησίον, τόν οποίον οφείλουμε νά προστατεύουμε, νά προφυλάσσουμε αλλά καί νά τού δίνουμε κάθε δυνατότητα πρός ζωή.
Αυτό σηματοδοτεί το περιεχόμενο τού χριστιανικού ανθρωπισμού. Αυτό μάς καταξιώνει ως πραγματικούς αν¬θρώπους. Αυτό μάς οδηγεί ως ανθρώ-πους στή σωτηρία, αφού, σύμφωνα μέ τόν ευαγγελικό λόγο, η αγάπη μας πρός τόν πλησίον όπως αγαπάμε καί τόν εαυτό μας καθίσταται κριτήριο τής κρίσης μας ως χριστιανών (Ματθ. 22, 39). Αυτή η σχέση αλληλοπεριχώρησης τής ζωής μας μέ τή ζωή τού άλλου, τού πλησίον, τού συνανθρώπου μας είναι πού καθιστά τελικά καί τή στάση μας έναντι τού εμβολιασμού κατά τού Covid-19 υποχρεωτική, ηθική καί ανθρώπινη.
Συνεπώς μέ τόν εμβολιασμό κατά τού Covid-19 καταξιώνεται η ατομική μας ελευθερία καί τό δικαίωμα όχι ως κάτι κεκτημένο καί αποκλειστικό αλλά ως τό στοιχείο εκείνο μέ τό οποίο εκφράζουμε τήν αγάπη μας καί τόν σεβασμό μας πρός τόν συνάνθρωπό μας, διαφορετικά τό ατομικό δικαίωμα αυτό τής ελευθερίας κινδυνεύει νά μετατραπεί σέ ασυδοσία μέσα στήν ανθρώπινη κοινωνία. Δέν μπορεί δηλαδή εν ονόματι τής ικανοποίησης τού ατομικού μου δικαιώματος καί τής ελευθερίας μου νά μήν συμβάλλω στήν διατήρηση τού δικαιώματος τής ζωής, γιατί τότε αυθαιρετώ καί ασυδοτώ έναντι τού κοινού συμφέροντος όλων τών συν-ανθρώπων μου καί σύνολης τής ανθρώπινης κοινωνίας.
Μέ τόν εμβολιασμό κατά τού Covid-19 εκφράζουμε τήν αγάπη καί τόν σεβασμό μας πρός εαυτούς αλλά καί πρός τούς αλλήλους, επειδή προφυλασσώμεθα όλοι μαζί, αποτρέπουμε τήν νοσογόνο μεταδοτικότη-τα καί συγχρόνως θωρακίζουμε όλοι μαζί τό δημόσιο αγαθό τής υγείας.
Ο εμβολιασμός λοιπόν δεν είναι απλά δικαίωμα αλλά συνιστά έκφραση έμπρακτης ανθρωπιάς καί πράξη υψηλής ηθικής επιταγής».