Σε κλίμα συγκίνησης τελέσθηκε σήμερα, Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2020, η εξόδιος ακολουθία της Γερόντισσας Βερονίκης (Καμζέλα), Καθηγουμένης της Ιεράς Μονής Αγίου Συμεών Μεσολογγίου, της Ιεράς Μητροπόλεώς Αιτωλίας και Ακαρνανίας.
Σύμφωνα με ανακοίνωση της Μητρόπολης Αιτωλίας: “Το πρωί στο Καθολικό της Ιεράς Μονής, όπου η σορός της αειμνήστης είχε τεθεί σε προσκύνηση, τελέσθηκαν ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία. Στην εξόδιο ακολουθία προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, με τη συμμετοχή κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, αλλά και άλλων Ιερών Μητροπόλεων. Μεγάλη ήταν η συμμετοχή μοναζουσών από Ιερές Μονές της Μητροπόλεώς μας και ομόρων Μητροπόλεων καθώς και των πιστών που είχαν συνδεθεί πνευματικά με την μακαριστή Γερόντισσα. Παρέστησαν επίσης ο Δήμαρχος της Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου και ο Διοικητής του 2/39 Συντάγματος Ευζώνων.
Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, κατά την ομιλία του, εξήρε την προσωπικότητα και το έργο της μακαριστής Γερόντισσας, αναφέροντας ότι έφυγε από την παρούσα ζωή πλήρης ημερών και πλήρης αρετών. «Απρόοπτα και χωρίς να το περιμένουμε ο Άγιος Θεός κάλεσε κοντά του την αγιασμένη Γερόντισσα Βερονίκη, την Καθηγουμένη της ιστορικής αυτής Ιεράς Μονής, για να την αναπαύσει από τους κόπους αυτής της ζωής» ανέφερε ο Σεβασμιώτατος και συνέχισε: «Από μικρό παιδί, μαζί με την αδελφή της μοναχή Παμφυλία, εκάρησαν μοναχές και αφιερώθηκαν στην ασκητική και νηπτική ζωή και το 1975 ήρθαν εδώ για να ζήσουν μέσα στην μοναχική άσκηση σε αυτόν τον ιερό και ευλογημένο τόπο.
Η μακαριστή Γερόντισσα ήταν φως γιατί ζούσε μέσα στην άσκηση και στην καθαρότητα. Ήταν άνθρωπος της αγάπης, της προσφοράς, της θυσίας γιατί ζούσε την αρετές της μοναχικής ζωής, την ταπείνωση, την ακτημοσύνη και την παρθενία».
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε επίσης στην αρετή της αγάπης και της ελεημοσύνης για την οποία διακρίθηκε και πολλοί έχουν αρκετά να μαρτυρήσουν για την βοήθεια πολλών χριστιανών. Τόνισε ότι «με την ζωή και την εργασία της κατέστησε την ιστορική αυτή Ιερά Μονή Φάρο Ορθοδοξίας». Ολοκληρώνοντας την σύντομη ομιλία του είπε: «Καταθέτουμε σήμερα την ευγνωμοσύνη μας στο σεπτό σκήνωμά της. Όσοι την πλησιάσαμε, όσοι την γνωρίσαμε και ωφεληθήκαμε, μπορούμε να πούμε ότι δεν ήταν η Ηγουμένη, με την διοικητική έννοια, αλλά ήταν η διακόνισσα. Έβλεπε ο κάθε πιστός τα χαρακτηριστικά του μοναχού και έπαιρνε δίδαγμα για την δική του ζωή». Ακολούθησε η ταφή της στο κοιμητήριο της Ιεράς Μονής, όπου εψάλη το τρισάγιο και όλοι οι πιστοί προσευχήθηκαν με το καθιερωμένο κομποσχοίνι υπέρ αναπαύσεως της ψυχής της”.
Discussion about this post