Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ – Το πρωί της Δευτέρας, 16ης Οκτωβρίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Παλαιό Μητροπολιτικό Ιερό Ναό των Αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου Βεροίας με την ευκαιρία της εορτής πάντων των εν Βεροία Αγίων.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε Δοξολογία για την 111η επέτειο της απελευθερώσεως της πόλεως από τον τουρκικό ζυγό παρουσία του εκπροσώπου της Ελληνικής Κυβερνήσεως Υπουργού Μακεδονίας – Θράκης κ. Ευσταθίου Κωνσταντινίδη, τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών και πλήθους Βεροιέων.
Ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλεως και η καθιερωμένη στρατιωτική και μαθητική παρέλαση στην οδό Μητροπόλεως.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του κατά τη Θεία Λειτουργία ανέφερε μεταξύ άλλων: Ημέρα μνήμης, ημέρα ευγνωμοσύνης και ημέρα χαράς η σημερινή ημέρα, κατά την οποία εορτάζουμε την απελευθέρωση της πόλεώς μας από τον βαρύ και δυσβάστακτο τουρκικό ζυγό από τον Ελληνικό στρατό στις 16 Οκτωβρίου του 1912.
Ημέρα μνήμης, γιατί η απελευθέρωση της Βεροίας μετά από πεντακόσια περίπου χρόνια σκλαβιάς, είναι μία από τις πιο σημαντικές ημέρες της ιστορίας της, μία ημέρα που δεν πρέπει να ξεχνούμε ποτέ. Γιατί, εάν ξεχάσουμε αυτή την ημέρα των Ελευθερίων μας, είναι σαν να ξεχνούμε την ιστορία μας, και όποιος ξεχνά την ιστορία του, ξεχνά και την ταυτότητά του, ξεχνά ποιος είναι και τι έχει χρέος να κάνει.
Εάν οι πατέρες και οι μητέρες μας στα χρόνια της σκλαβιάς είχαν ξεχάσει την ιστορία τους, είχαν ξεχάσει την καταγωγή τους, θα είχαν αφομοιωθεί με τους Τούρκους και δεν θα επεδίωκαν να αποκτήσουν την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους.
Η συνείδηση της ιστορίας μαζί με την πίστη τους στον Χριστό, τους βοήθησε να διατηρήσουν την εθνικη τους ταυτότητα, τους βοήθησε να έχουν συνείδηση ότι δεν είναι ίδιοι με τους κατακτητές, και συνέβαλε στο να μην ξεχνούν ότι η κατάσταση της δουλείας στην οποία βρισκόταν δεν ήταν η φυσική τους κατάσταση, δεν ήταν το παρελθόν τους, και επομένως δεν μπορούσε να είναι και το μέλλον τους.
Γι᾽ αυτό και κατόρθωσαν να διατηρήσουν στην ψυχή τους την ελπιδα και τον πόθο της ελευθερίας. Γι᾽ αυτό και δεν δίστασαν να θυσιάσουν τα πάντα για να την αποκτήσουν. Γι᾽ αυτό και, όταν ο ελληνικός στρατός μπήκε στην πόλη μας, οι πατέρες και οι μητέρες μας υποδέχθηκαν τους στρατιώτες με τις σημαίες και τα λάβαρα που προετοίμαζαν από χρόνια για την ημέρα αυτή, τους υποδέχθηκαν ως αδελφούς που αγωνίσθηκαν για να τους απελευθερώσουν.
Η σημερινή ημέρα των Ελευθερίων της πόλεώς μας είναι όμως και ημέρα ευγνωμοσύνης. Ευγνωμοσύνης προς τους ήρωες των αγώνων για την ελευθερία μας. Ευγνωμοσύνης προς όλους εκείνους που αγωνίσθηκαν με γενναιοτητα και χωρίς να υπολογίζουν τον εαυτό τους, προς εκείνους που έπεσαν στα πεδία των μαχών και θυσίασαν τη ζωή τους για να χαρίσουν σε μας την ελευθερία. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι αυτό δεν ήταν αυτονόητο. Εκείνοι ήταν ελεύθεροι, αλλά πολέμησαν για να ελευθερώσουν και εμάς, που ήμασταν ακόμη υπόδουλοι στον τουρκικό ζυγό, και θυσιάσθηκαν για την ελευθερία μας.
Ευγνωμοσύνη οφείλουμε όμως πρωτίστως στον Θεό, γιατί με τη δική του δύναμη, με τη δική του ενίσχυση και με τη δική του χάρη ο ελληνικός στρατός προήλασε νικηφόρα και μας απάλλαξε από τη σκλαβιά. Χωρίς τη βοήθεια του Θεού θα ήταν αδύνατο να είχε επιτύχει ο ελληνικός στρατός, ο στρατος μιάς μικρής και αδύναμης τότε χώρας, το θαύμα της απελευθερώσεως της Μακεδονίας μας. Και δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ότι έχουμε χρέος να εκφράζουμε παντοτε την ευγνωμοσύνη μας στον Χριστό και στην Παναγία Μητέρα του, την Υπέρμαχο Στρατηγό του Γένους μας, αλλά και τους αγίους μας για την ελευθερία που μας χαρισαν.
Θα πρέπει όμως ακόμη να μην περιοριζόμαστε στο να τιμούμε απλώς τα Ελευθέρια της πόλεώς μας και να απολαμβάνουμε την ελευθερία, την οποία μας χάρισαν ο Θεός και οι πατέρες μας με τους αγώνες τους, αλλά και να συνειδητοποιούμε την αξία και τη σημασία της ελευθερίας.
Η ελευθερία είναι το μέγιστο αγαθό του Θεού στους ανθρώπους μετά από τη ζωή, και χωρίς αυτήν ακόμη και η ζωή δεν έχει την ίδια αξία.
Αυτή την αξία και τη σημασία της μας υπενθυμίζουν σήμερα, με αρνητικό δυστυχώς τρόπο, οι πόλεμοι που εξελίσσονται στην ευρύτερη περιοχή μας.
Έχουμε, λοιπόν, χρέος να είμεθα ευγνώμονες στον Θεό, να εκτιμούμε το πολύτιμο δώρο της ελευθερίας που μας χάρισε με τους αγώνες των πατέρων μας και να αγωνιζόμεθα και εμείς πάντοτε για να την διατηρήσουμε, προχωρώντας ενωμένοι και με συναίσθηση του χρέους μας απέναντι στην ιστορία του Έθνους μας και στην πίστη που μας κληροδότησαν μαζί με την ελευθερία οι πατέρες μας.
