Την αντίδρασή του για την αφαίρεση του Σταυρού από φωτογραφίες εκκλησιών στη Σαντορίνη που εμφανίζονται σε προϊόντα των σούπερ μάρκετ Lidl εκφράζει ο Μητροπολίτης Λαρίσης Ιγνάτιος.
Ο Σεβασμιώτατος, σε άρθρο του στην εφημερίδα “Ελευθερία” τονίζει την έλλειψη αντίδρασης και στέκεται στη σημασία του Σταυρού για την Ελλάδα.
Το άρθρο αναφέρει:
Η εταιρεία LIDL, μια γερμανική εταιρεία που έχει πολλά πολυκαταστήματα σ’ όλο τον κόσμο, και βέβαια και στην Ελλάδα και στην πόλι μας, επεκόλλησε σε μερικά απ’ τα προιόντα της ετικέττα από την Οία της Σαντορίνης, για να διαφημισθή παγκοσμίως, από την οποία όμως φωτογραφία αφαίρεσαν τον Σταυρό απ’ τις Εκκλησίες, επικαλούμενοι ότι «αποφεύγουν να χρησιμοποιούν θρησκευτικά σύμβολα, γιατί δεν θέλουν να αποκλείουν καμμιά θρησκευτική πεποίθησι» και ότι «σέβονται την πολυπολιτισμικότητα».
Αυτή η γνωστή φωτογραφία της Σαντορίνης, που κατέχει τα πρώτα ανά την οικουμένη και είναι αναρτημένη σ’ όλα τα Ταξιδιωτικά Γραφεία του κόσμου, και βέβαια ταξιδεύει στους ιστοχώρους, στην οποία προβάλλεται όλο το μεγαλείο της υπέροχης πατρίδας μας, που δείχνει το αιώνιο γαλάζιο των θαλασσών μας, σύμβολο της χώρας μας, την μοναδική αρχιτεκτονική των Αιγιοπελαγίτικων Νησιών μας και προβάλλει την Ορθόδοξο Πίστι μας, δημοσιεύθηκε παραποιημένη απ’ την μεγάλη εταιρεία επικολλημένη σε συσκευασίες γιαουρτιών, φιστικιών, φέτας και μουσακά, εν ονόματι της ισοπεδώσεως των πάντων. Οι όμορφοι γαλάζιοι τρούλοι των Εκκλησιών χωρίς Σταυρό! Μια δαιμονική καθ’ όλα έμπνευσις. Αυτό στη φτωχή μας Ελλάδα που δεν μιλάει. Που δεν διαμαρτύρεται, που με λίγα ψίχουλα της αφαίρεσαν τη φωνή.
Σκεφθήτε να το έκαναν αυτό στη Ρωσία! Να έβαζαν μια φωτογραφία των χρυσών τρούλων του Ναού του Σωτήρος, χωρίς Σταυρούς, ή μια αφίσσα απ’ τον Άγιο Βασίλειο της Μόσχας με τους πολλούς έγχρωμους και περίτεχνους τρούλους! Χωρίς Σταυρούς! Θα πλήρωναν για αποζημιώσεις τα μαλλιά της κεφαλής τους. Σ’ εμάς όμως το τόλμησαν. Θέλουν και να μιλήσουν, θα λένε. Τόσους ανθρώπους απασχολούμε. Τόσες οικογένειες τρώνε ψωμί. Αλλά και τόσους φιμώνουμε. Γιατί δεν θάθελαν να προδώσουν την πίστι τους. Κι εξ άλλου έχει δοθεί πονηρή η λύσις. «Ζητάμε συγγνώμη». Και βέβαια ζητούν συγγνώμη γιατί σκέφθηκαν ότι σ’ αυτή τη μικρή χώρα θάναι μικρό το κόστος. Δεν θα μπορούσαμε να παραποιήσουμε τζαμιά και τεμένη μουσουλμανικών χωρών, ούτε Καθεδρικούς ευρωπαικών χωρών.
Αυτή όμως η πονεμένη και τραυματισμένη πατρίδα μας, που την κατήντησαν όπως λέει ο Εθνικός μας ποιητής να χτυπάη πόρτες ισχυρών για λίγα ψίχουλα, «μοναχή το δρόμο πήρες και ξανάλθες μοναχή, δεν είναι εύκολες οι θύρες εάν η χρεία τες κουρταλή», γυρίζει εδώ πάλι όσο κι αν γυρίση και αναπαύεται πάνω στο Σταυρό της. Ο Σταυρός που αφαίρεσαν είναι η δόξα της. Σηκώνει το Σταυρό της αυτή η Ορθόδοξη χώρα, η οποία απαρτίζεται από ένα λαό ο οποίος πιστεύει σ’ αυτό το Σταυρό. Και το αποδεικνύει κάθε μέρα πόσο πιστεύει. Όχι μόνο εκκλησιάζεται και μετέχει στα Ιερά Μυστήρια της Πίστεώς μας, αλλά στο μεγάλο του ποσοστό ζεί την ασκητική της, και αγωνίζεται για την εν πνεύματι ζωή. Κι όλοι, όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, την Εκκλησία έχουμε για μητέρα και τροφό πνευματική, που μας ζωογονεί και μας παίρνει όλη τη μελαγχολία και τον πόνο που μας προκαλούν οι τάχα ισχυροί της γης. Η ισχύς δεν ευρίσκεται στη Lidl, ούτε στις άλλες παμφάγες διεθνείς εταιρείες, αλλά στον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό του Χριστού, στον οποίο οι προσευχές μας θα είναι πάντα: «Σταυρέ του Χριστού, σώσον ημάς τη δυνάμει σου».
