Εγκύκλιο για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου εξέδωσε ο Μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας που ζητά από τους Ελληνες να εορτάσουν μονιασμένοι την ημέρα αυτή, ενώ αναφέρεται και στην στάση των Ευρωπαίων”.
Αναλυτικά το μήνυμα του Σεβασμιωτάτου:
Αγαπητοί μου Χριστιανοί,
-Α-
Ο αείμνηστος λογοτέχνης Άγγελος Τερζάκης, στο τέλος του περίφημου βιβλίου του: «Ελληνική Εποποιΐα 1940-1941», σημειώνει: «Περισσότερο κι’ από την υπόθεση ενός έθνους που αγωνίζεται για την ανεξαρτησία του, η 28η Οκτωβρίου του 1940 προβάλλει στη σκηνή της Ιστορίας έναν αγώνα γενικώτερο · μιάς φυλής ανθρώπων. Αυτής που προσδιορίζεται από το πάθος της ελευθερίας. Πέρα από τον πάταγο των αυτοκρατοριών που γκρεμίζονται, θ’ απομείνει ν’ ακούγεται μέσα στον αποκαμωμένο κόσμο, λιανό και κρυστάλλινο, ερημικό και άτρεμο, το εωθινό που σήμανε η σάλπιγγα πάνω στον ελληνικό βράχο μια φθινοπωρινή αυγή» (σελ. 223).
Κι’ ένας Ευρωπαίος δημοσιογράφος, ο Ανρύ Ροσφόρ, σύγχρονος προς τα γεγονότα του ελληνοιταλικού πολέμου και θερμός φιλέλληνας, έγραψε τότε ότι «η Ελλάς έχει ένα ποτάμι μεγαλύτερο κι’ από τον Ρήνο, και από τον Νείλο κι’ από τον Δούναβη κι’ από τον Αμαζόνιο της Αμερικής. Είναι το αίμα που έχυσε για την Ελευθερία της και την τιμή της, σύμβολον της Ελευθερίας και της τιμής για όλη την ανθρωπότητα» (περιοδικό «Ελληνική Δημιουργία» 1.11.50, εν περ. «Ο Σωτήρ» 19.10.2003).
-Β-
Ας αναλογιστούμε τι έγινε στ’ αλήθεια, τα ξημερώματα εκείνης της Δευτέρας 28ης Οκτωβρίου 1940: Η μικρή Ελλάδα μας στάθηκε όρθια και αντιμετώπισε με γενναιότητα, φιλοπατρία και ηρωισμό τον πάνοπλο Ιταλό εισβολέα. Η πολιτειακή, η πολιτική και η στρατιωτική ηγεσία της Χώρας μας εγνώριζε, ότι ο εχθρός είχε ασύγκριτη υπεροπλία σε σχέση με τις δικές μας δυνάμεις. Κι’ ακόμη, ότι όλα τα ευρωπαικά κράτη, εκτός από την Αγγλία, είχαν υποταγή στον «Άξονα». Γι’ αυτό και δεν περιμέναμε βοήθεια από ανθρώπους, οι οποίοι, μάλιστα, ζούσαν μέσα στον τρόμο του φασισμού και, κυρίως, του Ναζισμού.
-Γ-
Κι’ όμως! Οι Έλληνες, με το στόμα του πρωθυπουργού Ιωάννου Μεταξά, φώναξαν σαν ένας άνθρωπος το θρυλικό «ΟΧΙ», που σήμαινε άρνηση στην εθνική ταπείνωση και ατίμωση. Ο πόλεμος των Ελλήνων ήταν πόλεμος «υπέρ βωμών και εστιών». Πόλεμος για τα υψηλά και άγια ιδανικά της τιμής, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.
Ο λαός μας, με την τότε άξια ηγεσία του θριάμβευσε και μεγαλούργησε χάρη στην πίστη του και στην ελπίδα του στην θεική συμμαχία. Ο κόσμος ολόκληρος άκουγε, κάθε τόσο, τις νέες ελληνικές νίκες: Έπεσε η Κορυτσά, έπεσαν οι Άγιοι Σαράντα, κατελήφθη το Αργυρόκαστρο και η Πρεμετή, έπεσε η Χειμάρρα, έπεσε …, έπεσε … Η Βόρειος Ήπειρος έπλεε απ’ άκρη σ’ άκρη στη γαλανόλευκη! Ο Θεός της δικαιοσύνης, με τις πρεσβείες της Παναγίας μας, ήλθε αρωγός στον αγώνα του Έθνους και ευλόγησε – διά της Εκκλησίας Του – τα «όπλα τα ιερά», όπως έγραφε ο μεγάλος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος ο από Τραπεζούντος στο διάγγελμα της Ιεράς Συνόδου, που ο ίδιος είχε συντάξει.
-Δ-
Η περιφανής νίκη της μικρής Ελλάδος έκανε τους τρομαγμένους και εξουθενωμένους λαούς της Ευρώπης να αναθαρρήσουν και να καταλάβουν ότι στο τέλος ο Άξονας θα ηττηθή. Ο λόγος του εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά διεκήρυττε προς όλες τις κατευθύνσεις, ότι «η μεγαλωσύνη στα έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα».
Βέβαια, τώρα, οι Ευρωπαίοι δείχνουν να λησμονούν την προσφορά της Ελλάδος σ’ εκείνα τα φοβερά χρόνια. Ας είναι! Εμείς, όμως, να μη ξεχάσουμε ποτέ το αίμα των πατέρων μας, που πότισε τα Βορειοηπειρωτικά βουνά, γιατί αυτή είναι η βαρειά κληρονομιά μας.
Γι’ αυτό, ας γιορτάσουμε την μεγαλειώδη επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 μονοιασμένοι, ενωμένοι στο όνομα του Ιησού Χριστού και της Υπεραγίας Θεοτόκου, για να αντιμετωπίσουμε νικηφόρα τις δυσκολίες που έρχονται. Χρόνια πολλά, άγια και αγωνιστικά. Η Ελλάδα θα ζη και θα μεγαλουργή.
Διάπυρος προς Χριστόν ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ
-250x180.jpg)
