Να μην επαναλάβει το λάθος με το μακεδονικό και με τη Βόρειο Ηπειρο καλεί την κυβέρνηση ο Μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας σε δήλωσή του με αφορμή τις εξελίξεις δύρω από τις σχέσεις Ελλάδας-Αλβανίας που τον τελευταίο καιρό έχει έρθει στο προσκήνιο.
Η δήλωση του Σεβασμιωτάτου αναφέρει:
«Μετά την «λύση» του σκοπιανού ζητήματος, όπου η Ελλάδα έδωσε δυστυχώς στους Σκοπιανούς την εθνικότητα και την γλώσσα, ακούγεται μετ’ επιτάσεως, ότι η Κυβέρνηση θα προχωρήση στην «λύση» και του «αλβανικού». Έχει γραφή δε και στον Τύπο, ότι πρόκειται να γίνη η άρση του «εμπολέμου» με την Αλβανία και ότι αν εμείς σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τον όρο «Βόρειος Ήπειρος», θα παύσουν και οι Αλβανοί να μιλάνε για «Τσαμουριά».
Δεν γνωρίζουμε αν αυτά αληθεύουν. Και το να μας δώση η Αλβανία τα 12 ναυτικά μίλια είναι χρέος της και δεν έχει να κάνη με την άρση του εμπολέμου. Αλλά η Βόρειος Ήπειρος τι σχέση έχει με την «Τσαμουριά»; Η «Τσαμουριά» είναι η Ελληνικώτατη Θεσπρωτία από τα πανάρχαια χρόνια. Και είχε την προσωνυμία «Τσαμουριά», κατά παραφθορά του «Θύαμις», που ήταν το αρχαίο όνομα του ποταμού Καλαμά. Οι «Τσάμηδες» είχαν συμμαχήσει, στα χρόνια της Κατοχής, πρώτα με τους φασίστες Ιταλούς και μετά με τους ναζιστές Γερμανούς, και διέπραξαν ανήκουστα κακουργήματα εις βάρος των Ελλήνων της Θεσπρωτίας, με κορυφαίο την δολοφονία των 49 Προκρίτων της Παραμυθιάς, στις 29 Σεπτεμβρίου 1943.
Αντίθετα, η Βόρειος Ήπειρος είναι τμήμα της ενιαίας Ηπείρου, που το απέκοψαν βίαια οι τότε «Μεγάλες Δυνάμεις» (Ιταλία και Αυστροουγγαρία) και το προσάρτησαν αυθαίρετα στο νεοσύστατο κρατίδιο της Αλβανίας. Και παρά το ότι υποχρεώθηκαν οι Αλβανοί να υπογράψουν και αυτοί το «Πρωτόκολλο της Κερκύρας» (17 Μαΐου 1914) που προέβλεπε ευρεία αυτονομία για τους Βορειοηπειρώτες, όμως οι Αλβανοί όχι μόνο δεν σεβάστηκαν τις υποχρεώσεις τους, αλλά με κάθε τρόπο προσπάθησαν και προσπαθούν να εξαλείψουν το Ελληνικό στοιχείο από τις πανάρχαιες εστίες του.
Επομένως, πρέπει πολύ να προσέξη η Κυβέρνηση. Το λάθος που έκανε με το «μακεδονικό» να μην το επαναλάβη με την Βόρειο Ήπειρο. Γιατί, στην «Γη του Πύρρου», όχι μόνο τα αρχαία μνημεία φωνάζουν ότι είναι ελληνικά τα εδάφη, αλλά είναι και ιερά, αφού στο Έπος του 1940-41 χιλιάδες Ελληνόπουλα τα πότισαν με το τίμιο αίμα τους, ελευθερώνοντας για τρίτη φορά την Βόρειο Ήπειρο από την τυραννία της Αλβανίας και της φασιστικής Ιταλίας.
Ας γνωρίζουν και οι κυβερνώντες και ολόκληρος ο πολιτικός μας κόσμος, ότι η Ελλάδα τυχόν καινούργια εθνική ταπείνωση δεν θα ανεχθή. Και ότι θα είναι υπόλογοι ενώπιον του Θεού, του Έθνους και της Ιστορίας».
