Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ – Το απόγευμα της Τρίτης, 28ης Νοεμβρίου, στον Ιερό Ναό του Αγίου Λουκά του Ιατρού στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας τελέστηκε Αρχιερατικός Εσπερινός και εν συνεχεία εψάλη ο Παρακλητικός Κανόνας του Αγίου.
Στον Αρχιερατικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κίτρους, Κατερίνης και Πλαταμώνος κ. Γεώργιος και συμμετείχε ο Ποιμενάρχης μας, Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος κήρυξε τον θείο λόγο.
Πλήθος κόσμου προσήλθε, όπως κάθε Τρίτη απόγευμα, για να προσκυνήσει τα χαριτόβρυτα Ιερά Λείψανα του Θαυματουργού Αγίου Λουκά, να ζητήσει τη θεραπευτική του χάρη και να τον ευχαριστήσει για τα πολυάριθμα θαύματα που επιτελεί καθημερινά.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων κηρύττοντας τον θείο λόγο ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κίτρους κ. Γεώργιο, ο οποίος διακόνησε επί είκοσι έτη ως Πρωτοσύγκελος της Αποστολικής Μητροπόλεως Βεροίας και άφησε ανεξίτηλα τα ίχνη της διαβάσεως του, ενώ στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της περασμένης Κυριακής ακούσαμε τον διάλογο του Χριστού με τον πλούσιο που τον πλησίασε ζητώντας να μάθει πως θα κληρονομήσει την αιώνια ζωή. «Απήλθεν» όμως «λυπουμενος», γιατι δεν θελησε να μοιράσει τα υπάρχοντά του στους φτωχούς, όπως του ζητησε ο Χριστος προκειμένου να τον ακολουθήσει, επειδή ήταν πολύ πλούσιος.
Ας ακούσουμε, λοιπόν, σήμερα τι λέγει ο άγιος Λουκάς σχετικά με το θέμα του πλούτου με αφορμή αυτή την ευαγγελική περικοπή.
«Σαν να είναι περιττό να μιλάει κανείς σήμερα περί του πλούτου, διότι στη χώρα μας δεν υπάρχουν πλέον πλούσιοι», λέγει ο άγιος· και το ίδιο θα επαναλαμβάναμε ίσως και εμείς. «Αλλά νομιζω», συνεχίζει, «ότι αν με ακούσετε θα παραδεχθείτε ότι πάντα ειναι καιρός να μιλάει κανείς περί του πλούτου.
Όταν ο Κύριος είπε ότι ο πλούτος είναι εμπόδιο να εισέλθει κανείς στη βασιλεία του Θεού, οι κατάπληκτοι μαθητές του τον ρώτησαν ποιος άραγε μπορεί να σωθεί, γιατι και αυτοί είχαν τη γνώμη ότι οι πλούσιοι έχουν την ευλογία του Θεού. Αν οι πλούσιοι δεν θα σωθούν, τότε ποιος θα σωθεί; Και ο Κυριος τους απάντησε: «Τα αδύνατα παρ᾽ ανθρώποις δυνατά παρά τω Θεώ εστιν».
Ας σκεφτούμε καλύτερα αυτά τα λόγια», μας προτρέπει ο άγιος Λουκας. «Όταν εκείνος ο άνθρωπος ειπε στον Κύριο την επιθυμία του να τον ακολουθήσει, ο Κύριος τον ρωτησε αν γνωρίζει τις εντολες και εκείνος του απήντησε ότι τις γνωριζει και τις τηρεί από μικρός. Αλλά ο Κύριος έδειξε και σ᾽αυτόν και σε όλους τους άλλους ότι δεν είναι αρκετό να τηρεί κανείς μόνο τις εντολές του παλαιού νόμου, όπως πίστευαν οι Εβραίοι.
Γιατί όμως δεν είναι αρκετό; Διότι όλες οι εντολές του παλαιού νομου είναι αρνητικές και λένε να μην είμαστε αυτοί και αυτοί. Δεν λένε όμως πως πρέπει να είμαστε.
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, που ηλθε για να συμπληρώσει τον νόμο, μας έδωσε τις εννέα σωτήριες εντολες των μακαρισμών με τις οποίες μας διδάσκει πως πρέπει να είμαστε, ώστε να είμαστε τέλειοι.
Στον άνθρωπο, λοιπόν, που ήθελε να γίνει τέλειος και είχε εκπληρωσει τον παλαιό νόμο ο Χριστός είπε: αν θέλεις να είσαι τέλειος, πηγαινε πώλησε τα υπάρχοντά σου, μοίρασε τα στους πτωχούς και ακολούθησε με.
Γιατί ο Κύριος του ζήτησε να πωλήσει όλα όσα είχε και να τα δωσει στους φτωχούς; Γιατί το να έχει κανείς μεγάλο πλούτο είναι τελείως ασυμβίβαστο με το να ζει κανείς σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού. Πως μπορεί ένας ανθρωπος πράος και ταπεινός να χυνει συνέχεια δάκρυα βλέποντας να υποφέρουν οι αδελφοί του και να πολλαπλασιάζει ταυτόχρονα τον πλούτο του, να κτίζει καινούργια σπίτια, να αγοράζει καινούργια και ακριβά ρούχα;
Σίγουρα δεν μπορεί, γιατί αν ειναι σπλαχνικός θα μοιράζει συνέχεια αυτά που έχει. Αν κρατάει για τον εαυτό του τον πλούτο του, αυτό σημαίνει ότι αγαπάει τον εαυτο του πιο πολύ από τον πλησίον του. Αλλά ο Κύριος είπε να αγαπάμε τον πλησίον μας σαν τον εαυτό μας. Κι αν έτσι αγαπάμε τον πλησίον μας, δεν θα δώσουμε στον ανήμπορο και τον πεινασμένο όλα όσα έχουμε;
Γι᾽ αυτό και λέγει ο Κύριος ότι, αν δεν θελήσουμε να αφήσουμε τον πλούτο μας, δεν θα εισέλθουμε στη βασιλεία του Θεού, διότι σ᾽αυτή την περίπτωση παραμενουμε σκληροκαρδοι και μισάνθρωποι εγωιστές.
Ποια σχέση όμως έχουν όλα αυτά με μας, τους ανθρώπους που δεν έχουν πλούτο», ρωτά ο άγιος Λουκας, προλαμβάνοντας τη δική μας ερώτηση.
«Έχουν άμεση σχεση», απαντά. «Σκεφτείτε τι είναι αυτό που βλαπτει την ψυχή εκείνων των ανθρωπων που έχουν πλούτο. Την βλάπτει ότι βάζουν τα αγαθά, τις διάφορες απολαύσεις και την πολυτέλεια πάνω απ᾽όλα. Τα θεωρούν πιο σημαντικά και από τα πνευματικά αγαθά.
Αυτός που είναι προσκολλημένος στα γήινα, που ζητά απολαύσεις, αυτός πάσχει ακριβώς από εκείνο το πάθος που δεν αφήνει τους πλούσιους να εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού.
Αν εμείς, παρ᾽ όλο που δεν είμαστε πλούσιοι, ζητάμε τις απολαύσεις και τις χαρές της ζωής. Αν ο σκοπός της ζωής μας είναι η ευημερία, αν όλες οι σκέψεις μας ειναι πως να περάσουμε καλύτερα σε αυτή τη ζωή και μόνο αυτό επιδιώκουμε, τότε σίγουρα είμαστε μακριά από αυτό που ζητά ο Κυριος.
Ο Θεός όμως μπορεί να μας σωσει όλους, πτωχούς και πλουσίους. Μπορεί να σώσει τον πλούσιο, αν εκείνος μετανοήσει, αν μισήσει τον πλούτο του και κάνει πράξη τον λόγο του Χριστού, όπως έκανε ο Μέγας Αντώνιος, ο οποίος όταν ήταν είκοσι χρονών οι γονείς του πέθαναν και εκείνος έγινε κληρονομος μιάς μεγάλης περιουσίας. Και όταν μία ημέρα άκουσε στον ναό την ευαγγελική περικοπη του πλούσιου νεανίου, πώλησε τα πάντα και έφυγε στην έρημο και έλαβε από τον Θεό πλούτο πνευματικό και κληρονόμησε τη βασιλεία των ουρανών.
Έτσι πρέπει», καταλήγει ο άγιος Λουκάς, «και εμείς να δεχθούμε τα λόγια του Χριστού περί του γήινου πλούτου. Να διώξουμε από την καρδιά μας την προσκόλληση στα γήινα αγαθά. Και μόνο ένα πραγμα να επιδιώκουμε, το να είμαστε φίλοι και αδελφοί του Θεού, που αγαπούν τον Χριστό και τους οποίους αγαπά Εκείνος».