Την Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2019 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκτάριος ιερούργησε στον πανηγυρίζοντα ιστορικό ναό του Αγίου Ιωάννου, στην πόλη της Κέρκυρας.
Οπως αναφέρει ανακοίνωση της Μητρόπολης, στον σύντομο λόγο του ο Σεβασμιώτατος καυτηρίασε την στάση των σημερινών εξουσιαστών έναντι του Ιησού Χριστού και την παραλλήλισε με τις ενέργειες των κρατούντων της εποχής του Τιμίου Προδρόμου. Σε κάθε εποχή ο λόγος της αληθείας προκαλεί τη μήνη των κρατούντων, οι οποίοι προσπαθούν με κάθε τρόπο είτε να ειρωνευτούν, είτε να διακωμωδήσουν, είτε ακόμα και να “κλείσουν” τα στόματα αυτά που ομολογούν τον Χριστό ως τον αληθινό Θεό και καταγγέλουν την αλήθεια στους ανθρώπους.
Σε κάθε περίπτωση όμως, συνέχισε ο κ. Νεκτάριος, χρειάζεται ως Έλληνες Ορθόδοξοι να διατηρήσουμε την κοινωνία του Αγίου Πνεύματος, αλλά και την ενότητα μεταξύ μας. Οι καιροί μας είναι τόσο χαλεποί, όπου δεν χωρούν πολώσεις και αντεγκλήσεις. Όλα αυτά τα εμπόδια που ορθώνονται μπροστά μας θα ξεπεραστούν μονάχα όταν ομονοήσουμε εμείς οι Έλληνες, υπό την σκέπη της Αγίας Τριάδος.
Τον θείο λόγο κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας κήρυξε ο Πρωτ. Θεμιστοκλής Μουρτζανός, Γενικός Αρχ. Επίτροπος της Ι.Μ. Κερκύρας, ο οποίος παίρνοντας αφορμή από τον λόγο του προφήτη Ησαϊα : “πάσα φάρανξ πληρωθήσεται καὶ παν όρος καὶ βουνός ταπεινωθήσεται,” (Ησαϊα 40,4), επεσήμανε ότι το φαράγγι είναι οι ψυχές αυτές που βρίσκονται περικυκλωμένες από τον θάνατο και την αμαρτία και ακούγοντας το κήρυγμα της μετανοίας, γεμίζουν από το Φως του Χριστού κια βρίσκουν νόημα. Από την άλλη μεριά με τα όρη και τα βουνά παρομοιάζονται όσοι υπεραίρονται, όσοι έχουν έπαρση και υπερηφάνεια και έχουν τόσο θεοποιήσει τον εαυτό τους, ώστε ομοιάζουν με ύψωμα.
Επιπλέον ο π. Θεμιστοκλής υπογράμμισε ότι η πνευματική μας ζωή χρειάζεται τέσσερα στοιχεία : α) αυτογνωσία, που συνεπάγεται την συναίσθηση του είναι μας, β) προετοιμασία μετανοίας, για να αποδεχθούμε την κλήση και την φωνή του Θεού και δ) ανακαίνιση δι’ύδατος και πνεύματος. Ο Τίμιος Πρόδρομος λειτούργησε ως φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Ήταν το φαράγγι, που γέμισε από την Χάρη του Θεού, διότι είχε επίγνωση και απεδέχθη την κλήση του Κυρίου και ανακαινίστηκε αψάμενος την ακήρατον κορυφήν του Δεσπότου. Στον αντίποδα, τα όρη και τα υπερήφανα βουνά είναι οι Φαρισαίοι, οι Γραμματείς, οι άρχοντες της τότε εποχής, οι λόγιοι που έζησαν χωρίς Θεό, χωρίς αγάπη, χωρίς προσδοκία της οδού του Κυρίου. Κοντολογίς η ομάδα αυτή των ανθρώπων που είδαν και δεν είδαν.
Ακόμη ο π. Θεμιστοκλής τόνισε ότι εμείς οι άνθρωποι της σύγχρονης εποχής μοιάζουμε με τα όρη και τα βουνά που αναφέρει ο Ησαϊας, κοιτάζοντας το σκοτάδι του άλλου. Έχουμε νικηθεί από το αίσθημα ότι ο χρόνος μάς ανήκει και μη έχοντας πνευματική καθοδήγηση, γινόμαστε οι ίδιοι οδηγοί του εαυτού μας. Όμως οι διάφορες δοκιμασίες, τα λάθη μας, αλλά και ο θάνατος έρχονται και μας ταπεινώνουν.
Καταλήγοντας ο π. Θεμιστοκλής επεσήμανε ότι η οδός της Εκκλησίας είναι μοναχική, ασκητική και μοιάζει με φαράγγι. Με φαράγγι ακόμη ομοιάζουν η αγάπη, η μετάνοια και η εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού. Ο Προδρομικός λόγος είναι το νόημα και η πορεία στο πληρωθήσεται.
