Ιεροκρυφίως δηλ. με ιερό, θείο και μυστικό τρόπο, χωρίς την παρουσία πιστών και «κεκλεισμένων των θυρών», εορτάστηκε η σεβάσμια μνήμη του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Γεωργίου στον εορτάζοντα Ιερό Ναό του Β΄ Κοιμητηρίου Πύργου.
Οπως αναφέρει ανακοίνωση εκ του Ιερού Ναού: “Τις Αναστάσιμες ιερές ακολουθίες με πόνο ψυχής και συντριβή καρδίας για την απουσία των φιλεόρτων Χριστιανών αφού βιώνουμε στιγμές πρωτόγνωρες, με τον αόρατο εχθρό του κορωνοϊού να δοκιμάζει τις αντοχές μας, αλλά και την ίδια μας την πίστη, τέλεσε ο π. Νικόλαος Κατσηδήμας Εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Σπυρίδωνος Πύργου όπου και ανήκει το Κοιμητήριο.
Οι εορτές των αγίων μας, αποτελούν ευκαιρίες για εντρύφηση στη θαυμαστή και αγιασμένη ζωή τους και αφορμές αποφάσεων για την καθημερινή ζωή. Και όπως αναφέρει ο όσιος Νικόδημος Αγιορείτης μεταφράζοντας τον άγιο Ανδρέα Κρήτης: «Κάλλος πανηγύρεως είναι, ή λόγος σωτηριώδης, ή έργον και πράξις ένθεος». Ιδιαίτερα οι άθλοι των μαρτύρων, που παρουσιάζουν κάποια αναλογία με το πάθος του Χριστού, θυμίζουν στους Ορθοδόξους Χριστιανούς το Σταυροαναστάσιμο ήθος της Εκκλησίας. Όπως ο Χριστός οδηγήθηκε εκουσίως στο Σταυρό «ως αρνίον άκακον», χαρίζοντας στους ανθρώπους τη λαμπροφόρο Ανάσταση, έτσι και οι μάρτυρες ομολογώντας πίστη στον Σταυρωθέντα και Αναστάντα Κύριο, αρνούμενοι να θυσιάσουν στα πάσης φύσεως είδωλα και υπομένοντας φοβερά βασανιστήρια, εμπνέουν στους πιστούς ανδρείο φρόνημα ανασταίνοντας την ελπίδα της αιώνιας ζωής.
Ο Άγιος Γεώργιος προτίμησε το μαρτυρικό θάνατο έναντι της πρόσκαιρης ζωής, διότι προγευόταν την χαρά της Αναστάσεως. Υπέμεινε καρτερικά τα μαρτύρια του τροχού, του λογχισμού, των θανάσιμων φαρμάκων, του ασβέστη, του ξυλοδαρμού, της φυλακής, αλλά και κάθε στέρηση και κακουχία αντί των τιμών και της εγκόσμιας δόξας, διότι η καρδιά του, καταυγαζόταν από το ανέσπερο Φως της Λαμπρής. Αντιστάθηκε στις κολακείες των διωκτών του και στις υποσχέσεις για μεγάλα αξιώματα, διότι τα θεωρούσε «σκύβαλα», προκειμένου να κερδίσει τον Κύριον Ημών Ιησούν Χριστόν!!
Νίκησε την ανθρώπινη αδυναμία με τον ένθερμο πόθο του προς τον αγαπημένο του, τον Νυμφίο της Εκκλησίας. Κατάφερε μέσω του μαρτυρικού του θανάτου να περάσει από την γήϊνη χώρα στην επουράνια πατρίδα. Κατάφερε να πραγματοποιήσει το δικό του «Πάσχα», την δική του διάβαση από τα πρόσκαιρα της παρούσας ζωής, στα αιώνια της ατέρμονης Βασιλείας των Ουρανών. Η μνήμη του κάθε χρόνο συμπίπτει με την Πασχάλια περίοδο. Πανηγυρίζοντας τον θρίαμβο του Αναστάντος Κυρίου κατά του πιο αδυσώπητου εχθρού, του θανάτου, εορτάζουμε και τον καρπό της Αναστάσεως, τον ακόλουθο σε όλα του Αναστημένου Χριστού, τον Άγιο Γεώργιο, που αποτελεί ένα πνευματικό διαμάντι για την Ορθοδοξία!”.
-250x180.jpg)
