Xριστουγεννιάτικη θλίψη, ήταν το θέμα που απασχόλησε τους Λειτουργούς του Θεού του Υψίστου στην Ιερατική Σύναξη όλων των Κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012, στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου στην Χάλκη Λάρισας και στην εκεί φιλόξενη Ενορία.
Ο Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιος συνέστησε στους πνευματικούς Πατέρες, Διακόνους καί Λειτουργούς των Μυστηρίων του Θεού να επιστηρίξουν πνευματικά και φιλάνθρωπα τον πονεμένο λαό του Θεού και να ενσταλάξουν θεία παρηγορία στις καρδιές των ανθρώπων εν όψει των επερχομένων αγίων εορτών του Δωδεκαημέρου. Αίσθηση προκάλεσε η εμπεριστατωμένη εισήγηση για την εορτή της αγάπης, δηλαδή της Σαρκώσεως του Θεού και Λόγου αλλά και για τα αισθήματα της ψυχικής απομόνωσης και της κατάθλιψης που κυριαρχούν εδώ και αρκετά χρόνια στις καρδιές των ανθρώπων κυρίως τέτοιες ημέρες, του Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Σταύρου Κοφινά, διδάκτορος της κλινικής ψυχοθεραπείας, συντονιστού του Δικτύου του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την Ποιμαντική Διακονία στο χώρο της Υγείας και Κληρικού της Ιεράς Μητροπόλεως Μεγάρων και Σαλαμίνος, ο οποίος με πολλή αγάπη στράφηκε προς τους σημερινούς λευίτες και ακούμπησε τις καρδιές τους.
Ο άνθρωπος σήμερα θλίβεται και πονά, είπε ο π. Σταύρος. Τις εορταστικές ημέρες ο πόνος και η θλίψη αυξάνονται σε τέτοιο βαθμό ώστε πολλοί άνθρωπο να διέρχονται κρίσεις πανικού, εξ αιτίας της μοναξιάς και της απογοήτευσης που βιώνουν.Σίγουρα αλλιώς οραματιζόμαστε την μεγαλύτερη εορτή της αγάπης και της αλληλεγγύης, με ζεστό περιβάλλον, οικογενειακή θαλπωρή, αλλαγή παραστάσεων και εικόνων και διαφορετικά βιώνουμε τα Χριστούγεννα σήμερα.
Παρά τα όσα συμβαίνουν γύρω μας και παρότι σήμερα εψύγη η αγάπη των πολλών, πάγωσαν δηλαδή οι καρδιές των ανθρώπων, ωστόσο ο Πατερικός λόγος συνιστά έναν διαφορετικό τρόπο ζωής και μια αληθινή πια βίωση του γεγονότος που εορτάζουμε.
Αεί Χριστούγεννα, μας λένε οι Πατέρες της Εκκλησίας μας. Δηλαδή παντοτινά Χριστούγεννα. Κάθε μέρα η ζωή μας να διακατέχεται από πνευματική καλλιέργεια και προετοιμασία, πραγματική φιλαδέλφεια και αγάπη προς τον πάσχοντα αδελφό για να γεμίζει αυτή η ζωή μας καθημερινά από την παρουσία του αεί Ερχομένου Ιησού Χριστού.
Ως ποιμένες της Εκκλησίας μέσα απ’ τα Χριστούγεννα θα κληθούμε πρώτοι εμείς βελτιώνοντας τους εαυτούς μας να βιώσουμε το αληθινό νόημα της εορτής των Χριστουγέννων, γευόμενοι ασφαλώς το Σώμα και το Αίμα του Χριστού και μεταδίδοντας αυτά τα Πανάγια Δώρα στους πιστούς Χριστιανούς μας.
Έπειτα θα αναζητήσουμε τον πικραμένο και θλιμένο συνάνθρωπό μας, εκείνον που δυστυχώς στερήθηκε και αυτήν την δυνατότητα να ελπίζει στον Θεό και να στηρίζεται στην αγάπη και την συναντίληψη των αδελφών του, θα τον καλέσουμε στην Εκκλησία και θα του πούμε ότι μέσα σ’ αυτήν είμαστε όλοι αδέλφια, παιδιά του Ενός Πατέρα, ο οποίος αγαπά και ενθαρρύνει όλους τους ανθρώπους και είμαστε εδώ για να αλληλοενισχυθούμε. Και, ίσως, μέσα απ’ τα φετεινά Χριστούγεννα να ανακαλύψουμε κάτι πολύ σπουδαίο, που τα τελευταία χρόνια λησμονήσαμε, ότι η χαρά του αδελφού μου είναι και χαρά δική μου, ο πόνος του πόνος μου, και η προσπάθεια της πνευματικής προόδου και αναγεννήσεως όλων μας κοινός μας στόχος και επιδίωξη.
Αγωνισθείτε γι’ αυτό, παλέψτε για την πνευματική ενδυνάμωση του εαυτού σας και των αδελφών σας και θα δείτε, κατέληξε ο λόγιος ομιλητής, πως την Χριστουγεννιάτικη θλίψη διαδέχεται η αληθινή χαρά και πως ακόμη την ψυχική απομόνωση που βιώνουμε μόνοι και αβοήθητοι πολλές φορές μέσα στις εορτές, μπορούμε να την μετατρέψουμε σε αληθινό εορτασμό και ξεχωριστή πανήγυρη του εσωτερικού μας κόσμου και των αθάνατων ψυχών μας. Να λοιπόν, πως εορτάζουμε τη Γέννηση του Σωτήρος Χριστού βιώνοντας την αγάπη και την ενότητα και προσμένοντας την Επιφάνεια του Κυρίου.
Στο τέλος ακoλούθησε λiτό νηστίσιμο κέρασμα που με πολύ αγάπη ετοίμασαν και προσέφεραν ο π. Νικόλαος, οι Εκκλησιαστικοί Σύμβουλοι και οι δραστήριες κυρίες της Ενορίας.
