I.M.BEΡΟΙΑΣ: Την Τρίτη 14 Δεκεμβρίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο, όπως κάθε Τρίτη απόγευμα, στον Εσπερινό και στην Παράκληση του Αγίου Λουκά του Ιατρού στον Ιερό Ναό του στην Ιερά Μονή Παναγίας Δοβρά Βεροίας.
Με την ευκαιρία της πρόσφατης εορτής των Αγίων Ενδόξων πέντε Μαρτύρων Ευστρατίου, Αυξεντίου, Ευγενίου, Μαρδαρίου και Ορέστου, τέθηκαν σε προσκύνηση τεμάχια των Ιερών Λειψάνων τους, καθώς και το χαριτόβρυτο Ιερό Λείψανο του Αγίου Λουκά που αποθησαυρίζονται στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά.
Η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μητροπόλεως, την αντίστοιχη σελίδα στο Facebook και τον ραδιοφωνικό σταθμό «Παύλειος Λόγος 90,2 FM».
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Η Αγία μας Εκκλησία τιμά πρίν από τά Χριστούγεννα τούς αγίους Προπάτορες καί τούς αφιερώνει τήν προτελευταία Κυριακή πρίν από τή μεγάλη αυτή Δεσποτική εορτή.
Ποιοί είναι, λοιπόν, οι Προπάτορες καί γιά ποιό λόγο τούς μνημονεύει καί τούς τιμά η Εκκλησία μας πρίν από τή Γέννηση τού Χριστού;
Άς ακούσουμε τήν απάντηση τού αγίου Λουκά, αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως, τού θαυματουργού στό ερώτημα αυτό.
Λέγει, λοιπόν, σέ μία επίκαιρη ομιλία του.
Κάθε μεγάλο ανθρώπινο έργο απαιτεί μακρά, πολυχρόνια καί βαθειά προετοιμασία. Όλα τά μεγάλα γεγονότα στή ζωή τού ανθρωπίνου γένους, τά μεγάλα ιστορικά γεγονότα προετοιμάζονταν στή ροή πολλών χρόνων μέσα στήν ιστορία, ενίοτε ακόμη καί εκατοντάδων.
Εάν έτσι συμβαίνει στά ανθρώπινα καί στά ιδιωτικά έργα, εάν έτσι συμβαίνει στή ζωή τής ιστορίας όλης τής ανθρωπότητος, τότε, ως ένα από τά πιό μεγάλα γεγονότα στήν ιστορία της, θά έπρεπε η ανθρωπότητα νά προετοιμασθεί πράγματι περισσότερο γιά τήν εμφάνιση στόν κόσμο τού Κυρίου Ιησού Χριστού.
Πολύ θά έπρεπε νά προετοιμασθεί τό ανθρώπινο γένος γιά τήν πρόσληψη τής υψίστης διδασκαλίας τού Χριστού.
Η λατρεία τού αληθινού Θεού καί η γνώση του ήταν τά αρχαία χρόνια προνόμιο μόνο τού ενός εκλεκτού Ισραηλιτικού λαού. Καί πράγματι όλοι οι άλλοι λαοί δέν είχαν τήν αποκάλυψη πού είχε δοθεί στόν Ισραηλιτικό λαό καί γι’ αυτό οι αρχαίοι ειδωλολάτρες γνώριζαν τόν Θεό μόνο μέσα από τά φυσικά φαινόμενα.
Αλλά ακόμη καί η γνώση πού είχε ο Ισραηλιτικός λαός γιά τόν Θεό καί τή λατρεία του απείχε πολύ από αυτήν πού δόθηκε στούς ανθρώπους από τόν Χριστό. Ήταν πολύ μακριά από τή γνώση ότι ο Θεός είναι αγάπη.
Η ουσία τής διδασκαλία τού Χριστού συνίσταται ακριβώς στό κήρυγμα καί στή διδασκαλία γιά τήν αγάπη. Γιά τήν επίγνωση αυτής τής μεγάλης αληθείας έπρεπε νά προετοιμασθεί ο Ισραηλιτικός λαός, όλος ο κόσμος, όλη η ανθρωπότητα. Καί ο Κύριος στή ροή χιλιάδων ετών ηγήθηκε αυτής τής προετοιμασίας.
Από τόν Θεό δόθηκε πρώτα η επαγγελία στό ανθρώπινο γένος σχετικά μέ τόν Σωτήρα τού κόσμου. Ακόμη καί στόν Αδάμ, πρίν από τήν εκδίωξή του από τόν παράδεισο, ο Κύριος τού έδωσε τή μεγάλη επαγγελία. «Τό σπέρμα τής γυναικός θά συντρίψει τήν κεφαλή τού φιδιού». Τό σπέρμα τής γυναικός είναι ο Κύριός μας καί η γυναίκα είναι η Παναγία Παρθένος.
Στούς αιώνες πού ακολούθησαν πολλοί ήταν εκείνοι, οι προπάτορες καί οι προφήτες, από τόν πατριάρχη Ιακώβ, τόν εγγονό τού Αβραάμ, μέχρι τούς προφήτες Ησαΐα, Μαλαχία, Δαβίδ, Ζαχαρία, Δανιήλ, πού μίλησαν γιά τόν Μεσσία πού θά ερχόταν στή γή γιά νά λυτρώσει τόν άνθρωπο αλλά καί γιά τή ζωή καί τή θυσία του υπέρ τών ανθρώπων, καί έτσι προετοίμασαν τούς ανθρώπους, δίνοντάς τους μία έστω αμυδρή εικόνα γιά τόν Υιό τού Θεού, πού επρόκειτο νά έρθει ως άνθρωπος στή γή.
Ακριβώς γι’ αυτόν τόν λόγο, λέγει ο άγιος Λουκάς, τούς τιμά όλους αυτούς η Αγία μας Εκκλησία, πρίν από τή μεγάλη εορτή τής Γεννήσεως τού Χριστού. Διότι πρέπει όλοι νά τούς τιμούμε καί νά διαβάζουμε τίς προφητείες τους, γιά νά προετοιμαζόμεθα κατάλληλα. Αλλά πρέπει νά τούς τιμούμε καί γιά όλους τούς διωγμούς καί τά βάσανα καί τόν απάνθρωπο θάνατο πού κάποιοι από αυτούς υπέμειναν γι’ αυτές τίς προφητείες, όπως ο προφήτης Ησαΐας πού πριονίσθηκε μέ ξύλινο πριόνι.
Καί ακόμη πρέπει νά τούς τιμούμε γιά νά διδασκόμεθα από τήν πίστη τους καί τήν υπακοή τους, όπως αυτή τού πατριάρχου Αβραάμ, ο οποίος έδειξε τέτοια θαυμάσια υπακοή στό θέλημα τού Θεού, αφού μέ τόν πρώτο λόγο τού Κυρίου άφησε τήν πατρίδα του καί πορεύθηκε στό άγνωστο, στή γή τών Χαναναίων, όπως τόν διέταξε ο Θεός, καί δέν δίστασε νά προσφέρει θυσία στόν Θεό ακόμη καί τόν μονογενή του υιό, τόν Ισαάκ, άσχετο άν ο Θεός θέλησε αλλιώς αυτή τή θυσία.
Δέν πρέπει όμως, συνεχίζει ο άγιος Λουκάς, νά τιμούμε καί τόν μεγάλο προφήτη Μωυσή, στόν οποίο μίλησε ο ίδιος ο Θεός καί ο οποίος έλαβε από τόν Θεό τίς δέκα εντολές τής Παλαιάς Διαθήκης; Δέν πρέπει νά διαβάζουμε γι’ αυτόν πού στήν Αγία Γραφή ονομάζεται «πραότατος ανθρώπων»; Δέν πρέπει νά διαβάζουμε καί νά τιμούμε όλους εκείνους πού καθοδήγησαν όλη τήν ανθρωπότητα καί συνέβαλαν στό νά ανοιχθεί η καρδιά καί τό μυαλό μας στό κήρυγμα τού Χριστού;
Ασφαλώς πρέπει, καί γι’ αυτό αφιέρωσε η Εκκλησία μας τήν Κυριακή αυτή στούς προπάτορές μας, γιά νά τούς τιμούμε καί νά προετοιμάζουμε καί εμείς τήν ψυχή μας γιά νά δεχθούμε τόν Χριστό πού σέ λίγες ημέρες θά γεννηθεί καί πάλι γιά νά μάς υπενθυμίσει τήν απέραντη αγάπη του γιά όλους μας καί γιά τόν καθένα μας ξεχωριστά, καταλήγει ο άγιος Λουκάς.
Δείγμα αυτής τής αγάπης είναι καί τά θαύματα πού επιτελούν οι άγιοί μας. Καί όπως κάθε Τρίτη, έτσι θά ήθελα καί απόψε νά σάς διαβάσω ένα από τά πολλά θαύματα τού αγίου Λουκά, τά οποία λαμβάνουμε καθημερινά. Τό θαύμα μάλιστα αυτό συνέβη σέ ένα γιατρό.
«Τόν Ιούνιο», γράφει, «είχα κατέβει στήν ιδιαίτερη πατρίδα μου τήν Τρίπολη. Εκεί έπεσα και κτύπησα στό κεφάλι. Στήν αρχή τό θεώρησα ασήμαντο. Είχα ένα μικρό τραύμα, αλλά δέν πήγα στό νοσοκομείο γιά νά μού τό ράψουν. Μετά από 3-4 μέρες άρχισαν ζαλάδες καί πονοκέφαλοι. Έκανα τόν σταυρό μου καί ήρθα στήν Αθήνα γιά νά βγάλω μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου. Μετά από δύο ημέρες πήρα τά αποτελέσματα. «Αιμορραγική θλάση στόν κροταφικό λοβό, υποσκληρίδιος οροαιματική συλλογή τής μετωπιαίας χώρας».
Φίλος μου νευροχειρουργός πού είδε τά αποτελέσματα μέ ρώτησε έκπληκτος:
Δική σου είναι αυτή η εξέταση;
Ναί, απάντησα.
Τουλάχιστον θά έπρεπε νά νοσηλεύεσαι στό νοσοκομείο, άν όχι σέ Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Πέρασα όλο τό καλοκαίρι δουλεύοντας καί σταυρώνοντας τό κεφάλι μου μέ λαδάκι από τήν καντήλα τού αγίου Λουκά.
Τόν Σεπτέμβριο μέ προτροπή τών γιατρών έκανα καινούργια τομογραφία. Τό αιμάτωμα δέν υπήρχε πλέον. Είχε εξαφανσιθεί εντελώς. Ο άγιος Λουκάς είχε κάνει τό θαύμα του.
Στίς 3 Οκτωβρίου εισήχθην, συνεχίζει ο γιατρός, στό ΚΑΤ μέ κακώσεις μαλακών μορίων θώρακος, άνω καί κάτω άκρων. Οι εξετάσεις μου έδειχναν τιμές πολύ πάνω από τά φυσιολογικά όρια. Επειδή δέν μπορούσα νά σηκωθώ από τό κρεβάτι, μού έβαλαν καθετήρα. Έπαθα όμως μία λοίμωξη καί είχα υψηλό πυρετό.
Ένα βράδυ, καθώς κοιμόμουν, είδα έναν ιεράρχη πού μέ πλησίασε καί μέ σταύρωσε μέ τόν σταυρό του. Ήταν ο άγιος Λουκάς. Ξαφνικά ξύπνησα. Ήμουν τόσο εγώ όσο καί τά σκεπάσματά μου μούσκεμα από τόν ιδρώτα. Ο πυρετός είχε πέσει καί μετά από δύο ημέρες πήρα εξιτήριο. Τό πρωί, πρίν νά βγώ από τήν κλινική, έκανα εξετάσεις αίματος. Στόν δρόμο, καθώς επέστρεφα στό σπίτι μου, κτύπησε τό τηλέφωνο. Ήταν ο γιατρός, γιά νά μού πεί ότι οι αιματολογικές εξετάσεις έδειξαν όλες τίς τιμές φυσιολογικές.
Ο άγιος Λουκάς είχε κάνει καί πάλι τό θαύμα του. Δόξασα τόν Θεό καί συνεχίζω νά τόν δοξάζω καί νά ευχαριστώ τόν άγιο Λουκά γιά τή διπλή επέμβασή του στή ζωή μου», καταλήγει ο γιατρός.
Άς δοξάζουμε καί εμείς τόν Θεό πού μάς έδωσε τόν άγιο Λουκά, προστάτη καί θεραπευτή τών ασθενειών μας.
Χθές η Εκκλησία μας εόρταζε πέντε μεγάλους μάρτυρες, τόν άγιο Ευστράτιο, τόν άγιο Αυξέντιο, τόν άγιο Μαρδάριο, τόν άγιο Ευγένιο καί τόν άγιο Ορέστη, τών οποίων άγια λείψανα έχουμε στήν εισόδο τού ναού καί τά οποία προσκυνήσατε. Είναι ευλογία τό ότι έχουμε τά λείψανα τών αγίων καί είναι, όπως είπα καί άλλη φορά, ο θησαυρός μας, ο θησαυρός τής Εκκλησίας, ο θησαυρός τών πιστών τά άγια λείψανα τών αγίων. Έτσι έχουμε μέσα σέ όλα τά άλλα, έχουμε καί τά ιερά λείψανα τών πέντε αυτών μαρτύρων.
Θέλω νά σάς πώ ένα άλλο θαύμα τό οποίο συνετελέσθη στόν αδελφό μου, τόν μακαριστό Μητροπολίτη Σταυροπηγίου. Όταν ήταν νεώτατος αρχιμανδρίτη αρρώστησε μέ ειλεό. Τόν πήγαν στό νοσοκομείο, ήταν πάρα πολύ βαρειά, μέ πολύ πυρετό καί, μάλιστα, εγώ έλειπα στά Ιεροσόλυμα καί μέ κάλεσαν εκτάκτως καί ήρθα. Καί μέχρι νά έρθω τί συνέβη; Ένα απόγευμα, πού παιρνούν οι ιατροί στά νοσοκομεία, πέρασε ένας γιατρός μέ άσπρη ποδιά. Τόν είδε, τόν χαιρέτισε καί τού είπε «μή στενοχωριέσαι, παιδί του». Λέει «Γιατρέ, ποιός είστε; πρώτη φορά σάς βλέπω». Λέει: «Είμαι ο άγιος Μαρδάριος καί ήρθα νά σέ θεραπεύσω, μή στενοχωριέσαι». Καί από τήν άλλη ημέρα ο τότε αρχιμανδρίτης Αλέξανδρος έγινε καλά μέ τή χάρη τού αγίου Μαρδαρίου.
Έτσι, λοιπόν, αδελφοί μου, τούς έχουμε προστατές, τούς έχουμε νά πρεσβεύουν γιά τήν ψυχή μας, αλλά νά προστατεύουν καί τά σώματά μας, μέχρι πού ο Θεός θέλει, καί πάντοτε βέβαια μέ τή χάρη καί τήν ευλογία τού Κυρίου
){kind=link}