Η πανήγυρις του οσίου Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας (ΦΩΤΟ)

Με λαμπρότητα πανηγύρισε ο Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας τη μνήμη του οσίου πατρός ημών Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου το διήμερο 1-2 Δεκεμβρίου.

Την Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου στον προαύλιο χώρο του ναού πραγματοποιήθηκε υποδοχή του ιερού φιαλιδίου με το αίμα του οσίου Πορφυρίου, το οποίο μετέφερε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ.Παντελεήμων. Στην συνεχεία τελέστηκε Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος ενώ έλαβε μέρος και ο Επίσκοπος Γκόρνο Αλτάυ κ. Καλλίστρατος. Τον θείο λόγο κήρυξε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Αλεξανδρείας και προϊστάμενος του Ναού Αρχιμ. Διονύσιος Ανθόπουλος.
Την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος τέλεσε αρχιερατική θεία Λειτουργία και κήρυξε τον θείο λόγο. Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος προέβει εις την Πρωτοπρεσβύτερον χειροθεσία του π. Γεωργίου Τασόπουλου εφημερίου του Ιερού Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Επισκοπής Ημαθίας.
Το βράδυ της Παρασκευής τελέστηκε αγρυπνία στο παρεκκλήσιο του οσίου Πορφυρίου που υπάρχει εντός του ιερού Ναού.

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

«Της θεολογίας τον μύστην και Χριστού φίλον γνήσιον Πορφύριον τιμήσωμεν, πιστοί».
Την ιερά μνήμη ενός μύστου της θεολογίας και ενός γνησίου φίλου του Χριστού εορτάσαμε και εμείς σήμερα, αδελφοί μου, τιμώντας «εν ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς» τον όσιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη, του οποίου η οσιακή βιοτή και τα απειράριθμα θαύματα αποδεικνύουν την αλήθεια των λόγων του ιερού υμνογράφου· αποδεικνύουν ότι όντως ο νέος αυτός άγιος της Εκκλησίας μας, ήταν γνήσιος φίλος του Χριστού και μύστης της Θεολογίας.
Πως όμως κατόρθωσε ο όσιος Πορφύριος να αποκτήσει δύο αυτές τιμητικές ιδιότητες και να λάβει από τον Θεό τόση χάρη και τόση ευλογία;
Το αποκάλυψε ο ίδιος στην τελευταία επιστολή που έστειλε προς τα πνευματικά του τέκνα. Κατόρθωσε, λέει, να τις αποκτήσει με τη διαρκή μετάνοια.
Παρότι ζούσε μία αυστηρή ασκητική ζωή, παρότι αξιώθηκε να λάβει σε νεαρή ηλικία το διορατικό χάρισμα από τον Θεό, ο άγιος Πορφύριος επαναλάμβανε μέχρι το τέλος της ζωής του ότι είναι αμαρτωλός και ζητούσε το έλεος του Θεού αλλά ακόμη και τις προσευχές των απλών ανθρώπων για να επιτύχει το έλεός του.
Αυτή η συναίσθηση της αμαρτωλότητος που εξέφραζε ο άγιος, εξέφραζεε και τη μεγάλη ταπείνωσή του. Γιατί όλοι γνωρίζουμε από την προσωπική μας εμπειρία πόσο δύσκολο είναι να ομολογήσουμε μία αμαρτία μας και πολύ περισσότερο να ομολογήσουμε την αμαρτωλότητά μας δημοσίως. Και όμως ο άγιος το έκανε, γιατί διέθετε ταπείνωση, η οποία αποτελεί τη θύρα διά της οποίας εισέρχεται η χάρη του Θεού, κατά την υπόσχεσή του ότι «ταπεινοίς δίδωσι χάριν».

Η διαρκής μετάνοια όμως δεν είναι μία αρνητική κατάσταση. Μετάνοια δεν σημαίνει μόνο ότι ζητώ τη συγχώρηση για τις αμαρτίες μου και σταματώ εκεί. Μετάνοια σημαίνει και αλλαγή στάσεως και συμπεριφοράς. Σημαίνει αγώνας για την τήρηση των εντολών του Θεού. Και η τήρηση των εντολών είναι αυτή που καθιστά τον άνθρωπο φίλο του Θεού. «Υμείς φίλοι μου εστέ εάν ποιήτε όσα εγώ εντέλλομαι υμίν», λέγει ο ίδιος ο Χριστός.
Ο όσιος Πορφύριος έζησε όλη του τη ζωή μέσα στις εντολές του Θεού. Και το έκανε αυτό όχι από φόβο ή από ανάγκη αλλά από αγάπη για τον Χριστό, για τον οποίο εφλέγετο η ψυχή του από τα παιδικά του χρόνια.
Η τήρηση των εντολών του Θεού, που αξιώνει τον άνθρωπο να γίνει φίλος του Θεού, τον κάνει να μπορεί να τον γνωρίσει καλύτερα, και η καθαρότητα της ψυχής που επιτυγχάνεται με τη διαρκή μετάνοια τον καθιστά ικανό να δεί τον Θεό, σύμφωνα με την υπόσχεσή του ότι «οι καθαροί τη καρδία τον Θεόν όψονται».
Και όποιος βρίσκεται, αδελφοί μου, κοντά στον Θεό, ζώντας σύμφωνα με τις εντολές του, και τον βλέπει λόγω της καθαρότητος της ψυχής του, αυτός γνωρίζει τον Θεό και μπορεί να μιλήσει γι᾽ αυτόν. Αυτός είναι αληθινός θεολόγος, έστω και αν δεν έχει σπουδάσει σε καμία Θεολογική Σχολή, γιατί ο Θεός του αποκαλύπτει την αλήθειά του· γιατί ο Θεός που φωτίζει τον νού του για να μπορεί να κατανοήσει τα μυστήριά του· γιατί ο Θεός του δίδει «στόμα και σοφίαν» για να μιλά γι᾽ αυτόν στους ανθρώπους και να τους ελκύει πλησίον του.

Αυτό συνέβη, αδελφοί μου, και με τον όσιο Πορφύριο. Δεν διδάχθηκε τη Θεολογία στα ακαδημαικά έδρανα, αλλά μέσα από την άσκηση, την προσευχή, τη λειτουργική ζωή της Εκκλησίας μας, την καθαρότητα της ψυχής του και τη βίωση των εντολών του Θεού. Διότι για την Ορθόδοξη Εκκλησία η Θεολογία δεν είναι μία επιστήμη, αλλά είναι εμπειρία του Θεού, εμπειρία την οποία έζησαν οι άγιοι της Εκκλησίας μας, παλαιοί και νέοι, και πλούτισαν με αυτή τη Θεολογία και τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας.
Δικαιολογημένα, λοιπόν, ο υμνογράφος της Εκκλησίας μας ονομάζει τον εορταζόμενο άγιο Πορφύριο μύστη της Θεολογίας και γνήσιο φίλο του Χριστού, ιδιότητες που τεκμηριώνουν την αγιότητά του και την τιμή που του αποδίδει η Εκκλησία και ο ευσεβής λαός, εορτάζοντας και πανηγυρίζοντας την ιερή μνήμη του.
Γι᾽ αυτό και εμείς τιμώντας σήμερα τον άγιο Πορφύριο, ας αγωνισθούμε να ακολουθήσουμε τη δική του επιτυχή μέθοδο πνευματικής ζωής, προσπαθώντας να κάνουμε βίωμά μας τη μετάνοια και την τήρηση των εντολών του Θεού, για να έχουμε τη χάρη και την ευλογία του, και να αξιωθούμε διά πρεσβειών του αγίου να αναδειχθούμε φίλοι γνήσιοι του Χριστού.