Ι.Μ. Λαρίσης: Ανεγείρεται ναός στην κοιλάδα προς τιμή του Αγίου Μάμαντος

Ι.Μ. Λαρίσης: Έναν ακόμη προστάτη απέκτησε η όμορφη Κοιλάδα και έναν θαυμάσιο Ναό πρόκειται να ανοικοδομήσουν οι ευσεβείς κάτοικοί της, πάνω σε ένα γραφικότατο ύψωμα του χωριού.

Ο εφημέριος της ενορίας π. Αδάμ και οι συνεργάτες του ενοριακού έργου κατόρθωσαν παρά τις δυσκολίες των καιρών να οικοδομήσουν τον υπόγειο Ναό, να διαμορφώσουν τον περιβάλλοντα χώρο, με την βοήθεια του Δήμου Λαρισαίων και του Προέδρου του χωριού κ.Παναγιώτη Νατσίδη και σιγά-σιγά να ετοιμάζονται να προχωρήσουν και στον επάνω ναΐσκο, που θα είναι αφιερωμένος στον άγιο Μεγαλομάρτυρα Μάμαντα, τον θαυματουργό.

Η πανήγυρις του Αγίου τελέσθηκε την 1η και 2α του μηνός Σεπτεμβρίου, που είναι και η κυρία εορτή του αγίου, με την συμμετοχή όλων των φιλαγίων πιστών του χωριού της Κοιλάδας.

Ο Άγιος Μάμας γεννήθηκε στη Γάγγρα της Παφλαγονίας το 260 μ.Χ., από γονείς χριστιανούς, το Θεόδοτο και τη Ρουφίνα, όταν αυτοί ήταν μέσα στη φυλακή, όπου πέθαναν προσευχόμενοι. Έτσι ο Μάμας, βρέφος ακόμα, έμεινε ορφανός. Όμως, μια πλούσια χριστιανή γυναίκα, η Αμμία, τον υιοθέτησε και τον ανέθρεψε με στοργή μητρική και σύμφωνα με το πνεύμα του Ευαγγελίου. Επειδή δε ονόμαζε τη θετή του μητέρα συνεχώς μάμα, (δηλ. μαμά), ονομάστηκε Μάμας.

[irp posts=”369537″ name=”Η ενορία Αγίου Αχιλλίου Λαρίσης σε προσκύνημα στην Πάρο και την Αμοργό (ΦΩΤΟ)”]

Όταν έγινε 15 χρονών, πιάστηκε από ειδωλολάτρες, διότι χωρίς φόβο, δημόσια, ομολογούσε το Χριστό. Τότε τον χτύπησαν αλύπητα. Κρέμασαν στο λαιμό του μολυβένιο βαρίδιο και τον έριξαν στη θάλασσα. Όμως με τη δύναμη του Θεού σώθηκε. Έπειτα τον ξανασυνέλαβαν και τον έριξαν σε αναμμένο καμίνι και μετά τροφή στα θηρία. Αλλά επειδή και απ’ αυτά σώθηκε θαυματουργικά, διαπέρασαν την κοιλιά του με τρίαινα. Και έτσι μαρτυρικά και ένδοξα αναχώρησε απ’ αυτή τη ζωή, για την βασιλεία των Ουρανών.

Έχει μεγάλη παρρησία στον θρόνο του Θεού, εξ’ αιτίας της σθεναράς ομολογίας του, τιμάται ιδιαίτερα στο άγιον Όρος, στην πατρίδα μας, στην Κύπρο, στην Ισπανία και τυγχάνει προστάτης και αρωγός των βοσκών (επειδή έζησε μαζί με τα άγρια ζώα) και των υιοθετημένων παιδιών.