Μητρόπολη Πατρών
Στον Ιερό Ναό του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου Πατρών, ετελέσθη την Κυριακή, στις 5.2.2017, από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πατρών κ.κ. Χρυσόστομο, μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, ο οποίος έφυγε από τον κόσμο αυτό στις 4 Φεβρουαρίου 1843.
Ο Σεβασμιώτατος ανέγνωσε αποσπάσματα από την ομιλία του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα και μεταξύ των άλλων είπε:
«…Στις 4 Φεβρουαρίου 1843, έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο, ο γιγαντόψυχος και λεοντόκαρδος, ο γνήσιος Έλληνας, ο προασπιστής των Ιερών και των Οσίων του Γένους μας και της Φυλής μας, ο απελευθερωτής της Ελλάδος, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Τον έκλαψαν μικροί και μεγάλοι. Εθρήνησε σύμπασα η Ελλάς για την απώλεια. Το Έθνος γονάτισε μπροστά στη σορό του και με λυγμούς εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του στο θρυλικό πολέμαρχο.
Του έστησε ανδριάντας και τον εστεφάνωσε με της δόξας το στεφάνι χρεωστικώς, αφού αυτός ο μικρός το δέμας, κράτησε στους δυνατούς ώμους του την προγονική δόξα και τιμή αιώνων και ενέπνευσε σε αγώνες και θυσίες για την επίτευξη της ελευθερίας της Πατρίδος.
Έχουν περάσει από τότε 174 χρόνια.
Η Πατρίδα μας πέρασε από πολλά κύματα, δυσκολίες και μπόρες. Έδωσε ποτάμια αιμάτων για να κρατήση την παρακαταθήκη της ελευθερίας, της πίστεως στον Θεό και της αγάπης σ’ αυτόν τον τόπο, όπως τον παρέδωσε ο Κολοκοτρώνης και όλοι οι Ήρωες και Μάρτυρες της πίστεως.
Τότε ο θρυλικός πολέμαρχος, όταν η Ελλάδα ήταν σκλαβωμένη, έλεγε: «Καθόμουν και έκλαιγα για την Ελλάδα. Παναγία μου, βοήθησε και αυτή τη φορά τους Έλληνες».
Τώρα δακρύζουν οι αδριάντες του και εκφράζεται μέσα από το μάρμαρο που παίρνει τη δύναμη και την πνοή του στρατηλάτη, το παράπονο του Κολοκοτρώνη.
«… Κλαίω για την κατάντια της Πατρίδος μου,
Κλαίω για τα παιδιά της.
Κλαίω γιατί καταστράφηκε η γλώσσα μας.
Κλαίω γιατί περιφρονούνται τα Θεία μας.
Κλαίω γιατί προσβάλλεται και παραχαράσσεται η ιστορία μας.
Θρηνώ για όσα διδάσκονται τα παιδιά μας στα Σχολεία.
Τι θα έλεγε ο αοίδιμος Θεόδωρος ο Κολοκοτρώνης για τις προσπάθειες να επιβληθή ήθος αλλοιωμένο στην Εκπαίδευση και για την θεματική εβδομάδα που περιλαμβάνει και τις έμφυλες ταυτότητες.
Ένα δηλαδή, θεματικό άξονα ο οποίος αποδομεί την φυλετική ταυτότητα των παιδιών, με βάση την οποία θα στηριχθή η δημιουργία της οικογένειας και η προκοπή της κοινωνίας.
Δεν θα καταλάβαινε ο ευφυέστατος απελευθερωτής της Ελλάδος, τι είναι το «κοινωνικό φύλο», και τόσα άλλα…καινοφανή εφευρήματα… Και θα συλλογιόταν με θλίψη βαθειά, «γιατί δεν μιλάνε οι πατεράδες και οι μανάδες και οι γραμματιζούμενοι;
Τότε εμείς ξεσηκωθήκαμε χωρίς να ξέρουμε γράμματα. Τώρα αυτοί που σπούδασαν σε τόσα σχολεία και πανεπιστήμια γιατί δεν συλλογιώνται υπεύθυνα και σωστά, άρα ελεύθερα»;
Και θα προσευχόταν πάλι δακρυσμένος ο Γέρος:
«Κάθομαι και κλαίω για την Ελλάδα. Παναγία μου, βοήθησε και αυτή τη φορά τους Έλληνες».
){kind=link}