Κυριακάτικο εγκύκλιο κύρηγμα του μητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμία
1. Μιλώντας, αδελφοί μου χριστιανοί, για την διδασκαλία του Αγίου Ιγνατίου, στο σημερινό μου κήρυγμα θα σας πω τι λέγει ο άγιος αυτός πατέρας για την θεία Ευχαριστία, για τη θεία Κοινωνία δηλαδή.
Την θεία Κοινωνία ο άγιος Ιγνάτιος την λέγει «Σάρκα του Χριστού παθούσα» (Σμυρν. 7,1). Αυτό, αδελφοί μου, σημαίνει ότι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού που κοινωνούμε από το άγιο Δισκοπότηρο είναι το ίδιο Σώμα του Χριστού που έπαθε, που σταυρώθηκε για μας. Είναι το ίδιο Αίμα του Χριστού που χύθηκε από τα τρυπημένα Του χέρια και την ανοιγμένη Του πλευρά την Μεγάλη Παρασκευή στο Γολγοθά. Ακόμη την θεία Κοινωνία ο άγιος Ιγνάτιος την λέγει «φάρμακον αθανασίας» και «αντίδοτον του μη αποθανείν» (Εφεσ. 22). Οι φράσεις αυτές σημαίνουν ότι η αμαρτία μάς πεθαίνει και φάρμακο εναντίον του πνευματικού αυτού θανάτου είναι η θεία Κοινωνία. Γι᾽ αυτό και ο ιερέας όταν κοινωνάει τούς πιστούς τους λέγει: «Εις ζωήν αιώνιον και αθάνατον».
2. Με την θεία Κοινωνία, αδελφοί, παίρνουμε μέσα μας τον Χριστό. Κοινωνούμε, συγκοινωνούμε με τον Χριστό, γι᾽ αυτό και λέγεται «κοινωνία», θεία Κοινωνία. Αλλά θα σάς πω μια αλήθεια, που και άλλοτε σάς την είπα: Για τον Θεό, που όλα τα μπορεί, ένα δεν το μπορεί. Τι δεν μπορεί ο Θεός; Δεν μπορεί να ενωθεί με ακάθαρτο! Ναι, αυτό δεν το μπορεί ο Θεός.
Όταν λοιπόν η καρδιά μας είναι ακάθαρτη από τα βρωμερά πάθη τότε, όταν κοινωνούμε, δεν μπορεί να υπάρξει ένωση με τον Χριστό, δεν γίνεται «κοινωνία» της ψυχής μας μαζί Του. Γι᾽ αυτό, πάντοτε, αλλά ιδιαίτερα όταν πρόκειται να κοινωνήσουμε, πρέπει να φροντίζουμε να καθαρεύει η ψυχή μας με μετάνοια. Και έκφραση της μετάνοιας είναι η εξομολόγηση. Να εξομολογούμαστε, αδελφοί μου χριστιανοί. «Να πλένουμε το πιάτο μας», όπως μου το είπε μια γιαγιά! Όταν λοιπόν είναι καθαρή η καρδιά μας, τότε, όταν κοινωνάμε, έρχεται ο Χριστός μέσα μας και, όπως μάς λέγει ο άγιος Ιγνάτιος, γινόμαστε αυτά τα τέσσερα (Εφεσ. 9,2): Γινόμαστε «Θεοφόροι», γιατί πήραμε μέσα μας τον Θεό. Γινόμαστε «Χριστοφόροι», γιατί πήραμε τον Χριστό.
Γινόμαστε «Ναοφόροι», γιατί είμαστε Ναός, δηλαδή κατοικία, του Χριστού. Και τέλος, λέγει ο άγιος Ιγνάτιος, γινόμαστε «Αγιοφόροι», γιατί μέσα μας έχουμε τον πανάγιο Ιησού Χριστό. Το ξαναλέγω: Όποιος κοινωνάει με πίστη και καθαρότητα, κατά τον άγιο Ιγνάτιο, γίνεται «Θεοφόρος», «Χριστοφόρος», «Ναοφόρος» και «Αγιοφόρος»!
3. Θα θυμάστε, αδελφοί χριστιανοί, που σε ένα προηγούμενο κήρυγμα μίλησα για τους Δοκήτες, τους αιρετικούς αυτούς που ήταν στην εποχή του αγίου Ιγνατίου. Αυτοί έλεγαν ότι ο Χριστός δεν είχε πραγματικό Σώμα αλλά φανταστικό.
Αυτούς τούς αιρετικούς, θα θυμάστε ότι λέγαμε ότι τούς πολέμησε πολύ ο άγιος Ιγνάτιος και τόνισε δυνατά ότι ο Χριστός πραγματικά σαρκώθηκε και πραγματικά σταυρώθηκε και αναστήθηκε. Αυτή η πραγματικότητα του Πάθους και της Ανάστασης του Χριστού σημαίνει και την πραγματική παρουσία Του στην θεία Κοινωνία.
Αυτό το τονίζει πολύ ο άγιος Ιγνάτιος. Έτσι, στην θεία Ευχαριστία κοινωνούμε πραγματικά το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, έχουμε μέσα μας πραγματικά τον Χριστό, αν βέβαια κοινωνούμε με καθαρότητα, όπως είπαμε. Με την θεία Κοινωνία έχουμε «ανάκραση» με τον Χριστό, αγκάλιασμα δηλαδή, ένωση μαζί Του. Και όλα αυτά στην πραγματικότητα και όχι φανταστικά ή ενθουσιαστικά. Η πραγματική αυτή αίσθηση λέγεται «ρεαλισμός». Τον «ρεαλισμό» αυτόν, την πραγματική, δηλαδή, παρουσία του Χριστού στην θεία Κοινωνία και στον πιστό που κοινωνάει, τον βλέπουμε διάχυτο στις επιστολές του αγίου Ιγνατίου του Θεοφόρου. Και οι θεολόγοι της Εκκλησίας μας ομιλούν και αυτοί με πάθος και ενθουσιασμό για τον «ευχαριστησιακό ρεαλισμό» στα ιγνατιανά κείμενα.
4. Αφού με την θεία Κοινωνία έχουμε τόσο στενή σχέση με τον Χριστό, θα πρέπει, αδελφοί μου, να έχουμε ζωηρό πόθο και θερμό έρωτα να κοινωνούμε συχνά.
Πάνω απ᾽ όλα και περισσότερο απ᾽ όλα να μας θέλγει η θεία Κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Χριστού. Ένα είναι το πιο γλυκό από όλα: Η θεία Κοινωνία! Ας ακούσουμε την φλογερή ψυχή του αγίου Ιγνατίου, πως εκφράζεται για την θεία Κοινωνία και ας θαυμάσουμε τον πόθο του γι᾽ Αυτήν. Λέγει σε μία περικοπή των επιστολών του: «Δεν ευχαριστούμαι από τα υλικά φαγητά, ούτε από τις ηδονές της ζωής αυτής.
Θέλω τον Άρτο του Θεού, που είναι η Σάρκα του Ιησού Χριστού. Και θέλω να πιώ το Αίμα Του» (Ρωμ. 7,3). Ας πω και στο κείμενο την ωραία αυτή περικοπή του αγίου Ιγνατίου: «Ουχ ήδομαι τροφή φθοράς, ουδέ ηδοναίς του βίου τούτου. Άρτον Θεού θέλω, ο έστιν Σαρξ Ιησού Χριστού… και πόμα θέλω το Αίμα Αυτού».
Με πολλές ευχές,
† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας
Discussion about this post