Μάλγαρα Θεσσαλονίκης: Την Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου (προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού) ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Γενεσίου της Θεοτόκου στα Νέα Μάλγαρα.
Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Βεροίας ευχήθηκε στον εφημέριο της Ενορίας π. Ιωάννη για την 30η επέτειο χειροτονίας που εορτάζει σήμερα.
Ομιλία Σεβασμιωτάτου
«Ούτω γάρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πάς ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ᾽ έχη ζωήν αιώνιον».
Εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας και πανηγυρίζει η ενορία σας χαρά μεγάλη για τη γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, διότι η γέννησή της κατά τον ιερό υμνογράφο «χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη».
Εορτάζει όμως και πανηγυρίζει το χαρμόσυνο αυτό γεγονός εν αναμονή ενός άλλου μεγάλου και σπουδαίου εκκλησιαστικού γεγονότος, της υψώσεως δηλαδή του Τιμίου Σταυρού, τον οποίο, κατά τους βυζαντινούς χρόνους είχαν υφαρπάσει οι Πέρσες, κάνοντας τους Βυζαντινούς να αγωνιούν πως θα τον απελευθερώσουν και θα τον υψώσουν και πάλι στον μαρτυρικό Γολγοθά.
Γι᾽ αυτό και Αγία μας Εκκλησία όρισε να διαβάζεται σήμερα αντί του ευαγγελικού αναγνώσματος για την εορτή του Γενεσίου της Θεοτόκου, αυτό της Κυριακής πρίν από την Ύψωση του Τιμίου Σταυρού.
Αν προσέξουμε όμως τους λόγους του Κυρίου που ακούσαμε προηγουμένως, θα διαπιστώσουμε ότι εναρμονίζονται απόλυτα και με το ιερό πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, το οποίο τιμούμε σήμερα.
«Ούτω γάρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πάς ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται, αλλ᾽ έχη ζωήν αιώνιον».
Τόσο πολύ, μας λέγει ο Χριστός, αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε προσέφερε τον Υιό του, τον Κύριό μας, για τη σωτηρία μας.
Και όντως ήταν τέτοια η αγάπη του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου, ώστε δεν επέλεξε έναν τρόπο ανάλογο του μεγαλείου της Θεότητός του για να μας σώσει, αλλά επέλεξε να ταπεινωθεί, να κενωθεί και να έλθει στη γη για τη σωτηρία μας. Επέλεξε να λάβει την ανθρώπινη σάρκα και μάλιστα από μία απλή και ταπεινή κόρη, την Παναγία Παρθένο, το Γενέσιο της οποίας εορτάζουμε σήμερα.
Στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, την οποία διάλεξε ανάμεσα από όλες τις γυναίκες του κόσμου, δείχνει ο Θεός την αγάπη του προς τον άνθρωπο, καθώς της προσφέρει το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να λάβει ένας θνητός, την τιμή να γίνει Μητέρα του Θεού, να τον κρατήσει στα σπλάγχνα και στη μητρική της αγκάλη.
Δείχνει την αγάπη του προς τον άνθρωπο στο πρόσωπο της Παναγίας μας, καθώς την κάνει συμμέτοχο στη σωτηρία μας.
Όμως ο λόγος του Κυρίου επιβεβαιώνεται και στη συνέχεια στο πρόσωπο της Παναχράντου Παρθένου. Τι λέγει ο Χριστός; Ήλθε στον κόσμο, ώστε ο κάθε ένας που τον πιστεύει, να έχει αιώνιο ζωή.
Ποιος μπορεί να αμφιβάλλει ότι η υπόσχεση του Κυρίου είναι αληθινή; Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι την επιβεβαιώνει η Παναγία Μητέρα του;
Η Παναγία μας ήταν η πρώτη που τον πίστευσε και μάλιστα χωρίς να τον γνωρίζει. Διότι χωρίς πίστη δεν θα μπορούσε να ζήσει μέσα στα Άγια των Αγίων. Χωρίς πίστη δεν θα μπορούσε να αποδεχθεί αμέσως το μήνυμα του Αρχαγγέλου και να υπακούσει με ταπείνωση στο θέλημα του Θεού. Και η πίστη της αυτή επιβραβεύεται με την αιώνια ζωή, την οποία της χάρισε ο Υιός της και την οποία απολαμβάνει πλησίον του στον ουρανό. Είναι ζώσα η Υπεραγία Θεοτόκος και γι᾽ αυτό ακούει και ανταποκρίνεται σε όλα τα αιτήματά μας, εφόσον βεβαίως της ζητούμε αυτά που ωφελούν την ψυχή μας, της ζητούμε πρωτίστως τη σωτηρία μας. Ανταποκρίνεται στα αιτήματά μας, εφόσον της τα ζητούμε με πίστη και ακόμη εφόσον αγωνιζόμαστε για να ζούμε όπως έζησε και Εκείνη, με ταπείνωση δηλαδή και υπακοή στο θέλημα του Υιού της. Εφόσον πιστεύουμε στον Χριστό, όχι στα λόγια, όχι επιφανειακά και επιπόλαια, αλλά ειλικρινά και έχοντας τη βεβαιότητα ότι είναι ο σωτήρας και λυτρωτής μας. Είναι Εκείνος ο οποίος θυσιάστηκε για χάρη μας και για να μας προσφέρει την αιώνιο ζωή.
Επομένως αξίζει να κάνουμε κάθε θυσία για χάρη του Κυρίου μας, ο οποίος όχι μόνο θυσιάσθηκε για μας, αλλά και μας ανταποδίδει την πίστη μας σε Εκείνον με την αιώνια ζωή, με το προνόμιο που στερηθήκαμε με την παρακοή της εντολής του και την πτώση μας στην αμαρτία.
Και άς παρακαλούμε την Υπεραγία Θεοτόκο, την προστάτιδα της ενορίας σας που τιμούμε σήμερα, να ενισχύει την αγάπη μας και την πίστη μας προς τον Υιό της, ώστε να αξιωθούμε και εμείς να κερδίσουμε την αιώνια ζωή και να την απολαύσουμε κοντά της.
