Εκοιμήθη ο 98χρονος επίτιμος Πρωτοσύγκελλος της μητρόπολης Κορίνθου

🕐 Τελευταία ενημέρωση: 21-07-2019 | 22:08:51 - Πρώτη δημοσίευση: 21-07-2019 | 22:08:51

Εκοιμήθη σε ηλικία 98 ετών ο επίτιμος Πρωτοσύγκελλος της Ι.Μ. Κορίνθου, ένας άξιος κληρικός που διακόνησε για 76! ολόκληρα χρόνια την τοπική εκκλησία. Η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί αύριο το πρωί στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ιωνίας (Συνοικισμού) Κορίνθου όπου θα τον αποχαιρετίσουν οι πιστοί που τον αγαπούσαν.

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ:

«Γίνεται γνωστό ότι σε ηλικία 98 ετών εκοιμήθη ο μακαριστός Γέρων κυρός Νεκτάριος Μαρμαρινός (κατά κόσμον Κυριάκος), ο οποίος κατήγετο από την Αίγινα.
Η Εξόδιος Ακολουθία του αοιδίμου Επίτιμου Πρωτοσυγκέλλου θα τελεσθεί, κατόπιν επιθυμίας του, στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Ιωνίας (Συνοικισμού) Κορίνθου την Δευτέρα, 22 Ιουλίου 2019 και ώρα 11.00 π.μ..

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Διονύσιος καλεί τον Κλήρο και τους πιστούς της Ι. Μητροπόλεως μας να παραστούν στην Αρχιερατική Θ. Λειτουργία που θα προηγηθεί στον ίδιο Ι. Ναό καθώς και στην Εξόδιο Ακολουθία και την Ταφή του μεταστάντος, η οποία θα γίνει Μητροπολιτική δαπάνη στο Α΄ Κοιμητήριο της πόλεως Κορίνθου και, τιμής ένεκεν, στους Τάφους που προορίζονται για τους Αρχιερείς, για να προσευχηθούν υπέρ αναπαύσεως της μακαρίας ψυχής του.

Ο π. Νεκτάριος γεννήθηκε το 1921 στην Αίγινα. Ήλθε μαθητής στην Εκκλησιαστική Σχολή Κορίνθου και έκτοτε παρέμεινε στην πόλη του Αποστόλου Παύλου μέχρι της εκδημίας του. Το έτος 1943 χειροτονήθηκε Διάκονος εις τον Ι. Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Συνοικισμού Κορίνθου, στον οποίο και υπηρέτησε ως Εφημέριος από την 15η-11-1947 έως και την 27η-9-2002 ότε και συνταξιοδοτήθηκε. Πρεσβύτερος χειροτονήθηκε το έτος 1945 στον Καθεδρικό Ι. Ναό του Αποστόλου Παύλου Κορίνθου υπό του τότε Μητροπολίτου Κορινθίας κυρού Μιχαήλ του Κωνσταντινίδου. Εχρημάτισε Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως Κορίνθου κατά τα έτη 1945-1946, 1948-1949, 1951-2018 ότε και παρετήθηκε, αλλά με πρόταση του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Διονυσίου ανακηρύχθηκε Επίτιμος Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως παραμένων έως της εκδημίας του. Την 15η-8-1949 εγένετο Αρχιμανδρίτης και Πνευματικός. Υπήρξε ο Κτίτορας και ισόβιος Πνευματικός, αφού έως το τέλος της ζωής του ήταν ακμαίος και στο σώμα και στο πνεύμα και στην νόηση, της Γυναικείας Ιεράς Μονής Οσίου Παταπίου Γερανείων Ορέων, Ιεροκήρυκας της Ι. Μητροπόλεως, περιοδεύων στα χωριά και τις πόλεις, για 6 περίπου δεκαετίες, Κατηχητής και Κυκλάρχης Μελέτης Αγίας Γραφής, Πνευματικός χιλιάδων πιστών, άκρως ελεήμων και φιλάνθρωπος. Τιμήθηκε επανειλημμένως υπό των Δημάρχων των Κορινθίων για την προσφορά του και ιδιαιτέρως στον «Συνοικισμό» Κορίνθου και στους εκεί εγκατεστημένους «πρόσφυγες» αλλά και από τη Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος με τον μεγαλόσταυρο εξαιρέτων πράξεων επί Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος μακαριστού Χριστοδούλου.

Αξιομνημόνευτη υπήρξε η διακονία του με τέσσερεις Μητροπολίτες (!!!): τον Μιχαήλ Κωνταντινίδη, Προκόπιο Τζαβάρα, Παντελεήμονα Καρανικόλα και Διονύσιο Μάνταλο (για λίγο καιρό) και δύο Τοποτηριτές (!!!): τους Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Γεώργιο Πάτση και Αμβρόσιο Λενή.

Με την αγγελία της εκδημίας ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Διονύσιος μετά του Βοηθού Επισκόπου Κεγχρεών κ. Αγαπίου, και ενώ παρίσταντο στην Εξόδιο Ακολουθία της Μοναχής Φιλοθέης, στο Ι. Ησυχαστήριο Τιμίου Σταυρού Μαψού, μετέβησαν στον Ι. Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Συνοικισμού και ετέλεσαν Τρισάγιο επί της σορού του μακαριστού κατά την διάρκεια του οποίου ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας ωμίλησε λίαν συγκινητικώς για την προσωπικότητα και την προσφορά του κεκοιμημένου Γέροντος στην Εκκλησία, στην Κορινθία και ιδιαίτερα στον προσφυγικό Συνοικισμό, συλλυπούμενος τους κατά πνεύμα και σάρκα οικείους αυτού, και ανεκοίνωσε τα της Εξοδίου Ακολουθίας, της ταφής, της «μακαριάς», ορίζοντας επίσημο ομιλητή εκ της Ι. Μητροπόλεως τον Πανοσ. Αρχιμ. π. Άνθιμο Παπαλεξόπουλο, Ιεροκήρυκα και Ηγούμενο της Ι. Μονής Παναγίας «Πάντων Χαρά».

Κατέλειπε ο αείμνηστος φήμη αόκνου εργάτου του Ευαγγελίου, φιλανθρώπου Πνευματικού και ελεήμονος Λευΐτου.
Ας είναι αιωνία η μνήμη του και ελαφρό το χώμα της Κορινθιακής γης, που τον κατέκτησε, αλλά και που την όργωσε απ᾿ άκρου εις άκρον!»