Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Την Πέμπτη 22 Οκτωβρίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό των Αγίων Νεομαρτύρων Αθανασίου και Ιωάννου των Κουλακιωτών στη Χαλάστρα με την ευκαιρία του εορτασμού των Ελευθερίων της πόλεως.
Στο τέλος τελέστηκε Δοξολογία για την επέτειο των Ελευθερίων και ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση και καταθέσεις στεφάνων στο ηρώο της πόλεως.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: Λίγες ημέρες πρίν νά εορτάσουμε τή μεγάλη εθνική επέτειο τής 28ης Οκτωβρίου, πρίν νά τιμήσουμε τό έπος τού 1940 καί νά θυμηθούμε τίς ένδοξες σελίδες τής ιστορίας πού έγραψαν μέ τόν αγώνα τους καί μέ τό αίμα τους οι πατέρες μας στά βουνά τής Ηπείρου καί τής Αλβανίας, η πόλη μας, η Χαλάστρα, εορτάζει καί πανηγυρίζει σήμερα τήν επέτειο τών ελευθερίων της από τόν τουρκικό ζυγό. Εορτάζει καί πανηγυρίζει τό δικό της έπος καί τιμά τούς πατέρες της πού συνέβαλαν μέ τόν δικό τους τρόπο στήν επιτυχή έκβαση τών αγώνων τού ελληνικού στρατού νά ελευθερώσει τήν αιματοβαμμένη γή τής Μακεδονίας μας καί νά προλάβει νά φθάσει πρώτος στή Θεσσαλονίκη, πρίν νά εισέλθουν οι Βούλγαροι καί νά καταλάβουν τήν πόλη πού εποφθαλμιούσαν.
Τιμούμε τόν Γεώργιο Νταλιγκάρη καί όλους τούς κατοίκους τής Χαλάστρας, τούς πατέρες καί τίς μητέρες σας, πού στήν κρίσιμη στιγμή διέλυσαν τά σπίτια τους, γιά νά γίνουν οι πόρτες καί τά παράθυρά τους, τά βαρέλια καί τά σχοινιά πού είχαν, πρόχειρη γέφυρα, προκειμένου νά περάσουν οι στρατιώτες μας τόν ποταμό Αξιό καί νά ελευθερώσουν τή Μακεδονία μας καί τή Θεσσαλονίκη.
Καί άν οι πατέρες μας εκείνη τήν ημέρα, στίς 22 Οκτωβρίου τού 1912, έδωσαν ό,τι είχαν γιά τό κοινό καλό, γιά τήν ελευθερία τής πατρίδος, πρίν από αυτούς οι δύο άγιοι συμπολίτες μας, οι δύο άγιοι Νεομάρτυρες τής Χαλάστρας, ο άγιος Αθανάσιος καί ο άγιος Ιωάννης οι Κουλακιώτες, έδωσαν τή ζωή τους γιά τήν πίστη τού Χριστού. Έδωσαν τή ζωή τους γιά νά μήν βρεθεί κάποιος νά πεί ότι τήν αρνήθηκαν γιά νά κερδίσουν θέσεις καί αξιώματα, αλλά καί γιά νά διδάξουν ότι η πίστη καί η αγάπη τού Χριστού είναι πάνω καί από τή ζωή τού ανθρώπου. Γιατί η ζωή δέν είναι αιώνια, κάποια στιγμή τελειώνει, άν ο άνθρωπος δέν είναι μαζί μέ τόν Χριστό, αλλά καί γιατί η ζωή δέν έχει νόημα, άν είναι μία ζωή σκλαβωμένη, μία ζωή χωρίς ελευθερία. Αντίθετα, η ζωή γίνεται αιώνια, όταν ο άνθρωπος τολμά νά αγωνίζεται γιά τίς αρχές καί τίς αξίες του, τολμά νά αγωνίζεται γιά τήν πίστη του, τήν οποία πρέπει νά μπορεί νά εξωτερικεύει ελεύθερα.
Γίνεται αιώνια, όταν ο άνθρωπος τολμά νά αγωνίζεται, χωρίς νά υπολογίζει τόν εαυτό του, χωρίς νά υπολογίζει τόν πλούτο καί τή δόξα, χωρίς νά υπολογίζει τό συμφέρον του αλλά μόνο τό κοινό καλό.
Αυτό έκαναν οι πατέρες σας, οι πρόγονοί μας, αγωνιζόμενοι γιά τήν απελευθέρωση τής πατρώας γής. Τό έκαναν, όχι γιά νά ζήσουν οι ίδιοι ελεύθεροι, αλλά γιά νά μάς κληρονομήσουν ελεύθερη τήν πατρίδα μας, γιά νά απολαμβάνουμε τό θείο αυτό δώρο τής ελευθερίας, γιά τήν οποία οι ίδιοι έχυσαν τό αίμα τους.
Στόν δρόμο αυτό τής προσφοράς είχαν προηγηθεί οι άγιοι Νεομάρτυρες, ο άγιος Αθανάσιος καί ο άγιος Ιωάννης οι Κουλακιώτες, πού πρέσβευαν στόν ουρανό γιά τήν επιτυχία τού αγώνος καί γιά τήν ελευθερία από τή φοβερή σκλαβιά.
Αυτό καλούμεθα νά κάνουμε καί εμείς, εάν θέλουμε νά τιμούμε αληθινά καί μέ όλη τήν καρδιά μας τούς ηρωικούς προγόνους μας. Αυτό καλούμεθα νά κάνουμε καί εμείς σέ μία εποχή ύποπτη καί επικίνδυνη, κατά τήν οποία εκτός από τήν απειλή τού κορωνοϊού, πού πλήττει όλο καί περισσότερους αδελφούς μας καί οδηγεί κάποιους από αυτούς δυστυχώς καί στόν θάνατο, έχουμε νά αντιμετωπίσουμε καί τίς απειλές τών γειτόνων μας πού αναζητούν ευκαιρία νά καταπατήσουν τά κυριαρχικά δικαιώματα τής πατρίδος μας καί ονειρεύονται ότι θά κατορθώσουν νά αρπάξουν τμήματα τής εθνικής μας κυριαρχίας.
Δέν υπάρχει λόγος νά ανησυχούμε. Έχουμε πρότυπα, γιά νά γνωρίζουμε πώς πρέπει νά συμπεριφερθούμε. Έχουμε τόν παντοδύναμο Θεό, τήν Υπεραγία Θεοτόκο καί τούς αγίους μας πού μάς προστατεύουν. Έχουμε γενναίους φύλακες, τίς Ένοπλες δυνάμεις μας, πού σέ κάθε δύσκολη στιγμή δέν διστάζουν νά αποφασίσουν, όπως έκαναν άλλωστε στό παρελθόν, δέν διστάζουν νά αναλάβουν τό χρέος τής ελευθερίας, όπως έκαναν καί οι πατέρες μας, δέν διστάζουν νά σταθούν αντιμέτωποι μέ τήν ιστορία καί νά επιλέξουν μέ όποιο κόστος τό κοινό συμφέρον, τό κοινό καλό.
Εμείς όμως έχουμε τό δικό μας χρέος. Καί τό χρέος μας είναι νά είμεθα αντάξιοι τών πατέρων μας, κάνοντας ο καθένας μας τόν δικό του αγώνα γιά νά προστατεύσουμε όχι μόνο τούς εαυτούς αλλά καί όλους τούς συναθρώπους μας από τήν επικίνδυνη καί ολέθρια πανδημία. Άς αναλογισθούμε τίς θυσίες τών πατέρων μας γιά νά είμεθα εμείς ελεύθεροι, καί άς συνειδητοποιήσουμε πόσο αναγκαίο αλλά καί πόσο σημαντικό είναι νά τηρούμε τούς κανόνες προστασίας από τόν πειρασμό τού κορωνοϊού γιά νά απολαμβάνουμε τήν ελευθερία πού μάς χάρισαν οι πατέρες μας μέ τή θυσία τους. Άς κάνουμε καί εμείς τό χρέος μας, άν θέλουμε νά τούς τιμούμε πραγματικά καί άν θέλουμε νά είμεθα αντάξιοι απόγονοί τους.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
Discussion about this post