Σχολή Γονέων Τήνου:Συζήτηση για Μητρότητα, συντροφικότητα

Με την ευλογία του Σεβ. Ποιμενάρχου μας κ. Δωροθέου Β’, με παλμό, ζωντάνια και μεγάλη  προσέλευση κόσμου πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 8 Μαρτίου στις 6.30 μ.μ. στο Ι.Τ.Η.Π., η 5η συνάντηση της Σχολής Γονέων Ιεράς Νήσου Τήνου.
Η υπεύθυνη της Σχολής κ. Α. Μπαξεβάνη ευχήθηκε σε όλες τις γυναίκες χρόνια πολλά και τιμώντας την ελληνίδα μάνα διάβασε ένα ποίημα του μεγάλου ποιητή Γιάννη Ρίτσου προς τη μητέρα του.

Στη συνέχεια παρουσίασε στους γονείς τους διακεκριμένους επιστήμονες κ. Δημήτρη Καραγιάννη Παιδοψυχίατρο – Ψυχοθεραπευτή, Διδάκτορα του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Αλεξανδρούπολης και την κ. Ελένη Αγγελοπούλου – Καραγιάννη Παιδοψυχίατρο – Ψυχοθεραπεύτρια ομάδας και οικογένειας η οποία ανέπτυξε το θέμα :   «Ο μητρικός ρόλος τη της σύγχρονης γυναίκας»

Μεταξύ άλλων η κ. Αγγελοπούλου-Καραγιάννη με σαφή και γλυκό λόγο τόνισε τα εξής : «…. Η οικογένεια λειτουργεί ως καταφύγιο και ως ορμητήριο. Προσφέρει την δυνατότητα της αποδοχής, που είναι η προϋπόθεση της ανάπτυξης των προσωπικών δυνατοτήτων του κάθε μέλους. Χαρίζει την αίσθηση του ανήκειν, το οποίο σημαίνει ασφάλεια και σιγουριά, αλλά και δυνατότητα αμοιβαίου καθρεφτίσματος των προσώπων. Υπάρχουμε ως πρόσωπα όταν ο σημαντικός άλλος μας αναγνωρίζει στα πλαίσια μιας αγαπητικής σχέσης. Η αγάπη και ο έρωτας των γονιών το πρώτο ζωντανό κύτταρο της οικογένειας. Πάνω σε αυτή τη βάση δομείται το οικοδόμημα της οικογένειας. Η αγάπη όμως είναι πολύ σύμπλοκη υπόθεση. Σημαίνει αναγνώριση και κάλυψη των αναγκών του άλλου, σημαίνει και αναγνώριση της ανάγκης του για ελευθερία, αυτονόμηση και αυθεντικότητα. Η αγάπη των γονιών προς τα παιδιά, μεγαλώνει μαζί τους…»

  « Όχι μόνο γονείς αλλά και σύντροφοι!» ήταν το θέμα που ανέπτυξε ο κ. Δημήτριος Καραγιάννης. Ενθουσιώδης ομιλητής, έχοντας άμεση επαφή με το ακροατήριο  ανέφερε μεταξύ άλλων…
«… Ο έρωτας που ανακαινίζει τον άνθρωπο καθώς αλλοιώνει θετικά ολόκληρη την ύπαρξή του, κινδυνεύει να υποστεί τις συνέπειες της φθοράς της καθημερινότητας. Κι ενώ η δέσμευση μπορεί να εξελιχθεί σε προϋπόθεση αφοσίωσης και επένδυσης – ανάδειξης της σχέσης, κινδυνεύει να ευτελιστεί σε δεσμά ή εφησυχασμό κακού δημοσίου υπαλλήλου. Οι απαιτήσεις της ζωής τόσο στον τομέα της εργασίας, όσο και στην ανατροφή των παιδιών απειλούν  να παραγκωνίζουν σε δευτερεύον ζήτημα, το ζωτικό θέμα του έρωτα. Κι ύστερα, παραμονεύει η φαντασίωση μιας ιδανικής, εξωπραγματικής σχέσης που χαρίζεται συνεχώς χωρίς κόπο, χωρίς αγώνα.

Απάντηση – αντίσταση στη μαγική φαντασίωση το άθλημα της σχέσης, επιδιώκοντας όχι απλώς να διατηρηθούν τα αρχικά επιτεύγματα, αλλά υπερασπίζοντας το μεγαλείο της ζωής και της προσωπικής ανάπτυξης, όπου ο άλλος παραμένει ανεξάντλητη πηγή πλούτου…»
Όλες οι γραπτές ερωτήσεις των γονέων απαντήθηκαν και στο τέλος της εκδήλωσης  δόθηκαν οι περιλήψεις των ομιλιών.
Βιογραφικά στοιχεία των ομιλητών.

O κ. Δημήτρης Καραγιάννης είναι ο επιστημονικός διευθυντής του Ψυχοθεραπευτικού και Εκπαιδευτικού ινστιτούτου ΑΝΤΙΣΤΙΞΗ. Ιδρυτικό μέλος και πρώτος γενικός γραμματέας της Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδος και πρώην γενικός γραμματέας Συστημικής Θεραπείας. Διευθυντής του Κέντρου Παιδοψυχικής Υγιεινής (1986- σήμερα), καθηγητής μετεκπαίδευσης Μαρασλείου Ακαδημίας.
Έχει συγγράψει τα βιβλία «Ρωγμές και Αγγίγματα», «Η αδικία που πληγώνει» και έχει συμμετάσχει ως συγγραφέας  σε συλλογικούς τόμους όπως: «Για τη ζωή και την οικογένεια», «Θεολογία και Ψυχιατρική σε διάλογο» κ.α.
Η κ. Ελένη Αγγελοπούλου-Καραγιάννη είναι ιδρυτικό μέλος της Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδος και της Ελληνικής Εταιρείας Συστημικής Θεραπείας. Εργάστηκε ως επιμελήτρια Α΄ ΕΣΥ στο Παιδοψυχιατρικό τμήμα του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός και συμμετείχε στην εκπαίδευση φοιτητών ιατρικής και ευαισθητοποίησης κοινότητας σε θέματα ψυχικής υγιεινής. Διευθύνει μαζί με τον σύζυγό της κ. Δημήτρη Καραγιάννη το Ινστιτούτο ΑΝΤΙΣΤΙΞΗ.
Είναι σε συνεχή διεργασία και επικοινωνία με την ελληνική οικογένεια δίνοντας  διαλέξεις και οργανώνοντας σεμινάρια σε Δημόσια και Ιδιωτικά Σχολεία και σε πολιτιστικούς φορείς. Ως συγγραφέας έχει συμμετάσχει σε συλλογικούς τόμους όπως «Οικογένεια σε κρίση», «Ανθρώπινη επικοινωνία» κ.α.»