Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε η πρώτη σύναξη των κατηχητών και των κατηχητριών της Ιεράς Μητροπόλεως Λαρίσης και Τυρνάβου, την Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014 το απόγευμα, στην αίθουσα του Επιουσίου, της Ιεράς Μητροπόλεως.
Μετά την καθιερωμένη προσευχή ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ.Ιγνάτιος, μίλησε στους υπευθύνους του κατηχητικού έργου για την ευθύνη την οποία έχουν, να καλλιεργούν τις παιδικές ψυχές και να τις οδηγούν στην γνωριμία και την συνάντησή τους με τον Χριστό, τους ευχαρίστησε για την ενεργό συμμετοχή τους στα δρώμενα της τοπικής Εκκλησίας και καλωσόρισε δια θερμών λόγων τον δραστήριο και λόγιο Ιεράρχη, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Σισανίου και Σιατίστης κ.Παύλο, ο οποίος ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση του οικείου Ιεράρχου, έφτασε στην πόλη του Αγίου Αχιλλίου, προκειμένου να ομιλήσει στους οδηγούς της νεότητος με θέμα: «Η ευλογία να είσαι κατηχητής»
Ο κατηχητής είναι πρόσωπο τίμιο και υπεύθυνο, είναι στρατευμένος διάκονος, τόνισε ο Μητροπολίτης κ.Παύλος. Η καρδιά του καίγεται καθημερινά για τα μικρά αρνία του Χριστού και είναι οπλισμένη με πολλή δύναμη και ζέουσα αγάπη. Η διακονία αυτή είναι πολύ σημαντική, γιατί αφορά ψυχές ανθρώπων, γι ‘αυτό και απαιτεί ωριμότητα, υπευθυνότητα αλλά και ένθεο ζήλο!
Σε μία εποχή που ο άνθρωπος διψά κυρίως για αλήθεια, ο κατηχητής και η κατηχήτρια καθίστανται χειραγωγοί ψυχών, χειραγωγοί εις Χριστόν. Όμως δεν θα επιτύχει κανείς του σκοπού του, εάν δεν αγωνιστεί ιδιαίτερα να καθαρίσει την καρδιά του, ούτε θα μπορέσει να οδηγήσει τα μικρά παιδιά σε τόπους άγιους και ιερούς, τους οποίους ο ίδιος ο κατηχητής δεν γνωρίζει, σε τόπους άγνωστους γι ΄αυτόν. Άρα δεν γίνεται ο διάκονος του κατηχητικού έργου να είναι έρημος πνευματικών εμπειριών, γιατί εξάλλου καρδιά χωρίς την χάρη του Θεού, είναι έρημη και κενή.
Ο κατηχητής πρέπει να πιστεύει ορθά πρώτα ο ίδιος, να έχει εμπιστοσύνη στον Θεό, να εμφορείται από ειλικρινή αγάπη για τον Χριστό, αφού τίποτε δεν είναι ωραίο και αποτελεσματικό, εάν δεν το αγαπάς.
Ο π.Πορφύριος, ο νέος Άγιος της Εκκλησίας έλεγε χαρακτηριστικά: « Ελάτε παιδιά να γνωρίσουμε τον Χριστό κι αν τον γνωρίσουμε, θα τον αγαπήσουμε κι αν τον αγαπήσουμε, τότε θα του μιλήσουμε…»
Ο κατηχητής ακόμη πρέπει να γίνεται ο φίλος των παιδιών, με τα οποία θα συζητάει τα πάντα. Τί άραγε σημαντικό έχει να τους πει σήμερα που το κάθε παιδί βιώνει την δική του ιστορία; Θα σταθεί πραγματικά έτοιμος και συνεπής, ώστε να πάρει το παιδί τις σωστές απαντήσεις, να λάβει σωστή κατήχηση και όχι την αρρωστημένη και λανθασμένη κατήχηση του οπαδισμού ή του φανατισμού;
Ο σύγχρονος παιδαγωγός των νεανικών ψυχών έρχεται να καλύψει και άλλα κενά, να εισχωρήσει εκεί όπου τα παιδιά αναζητούν δύναμη, ασφάλεια και πληρότητα στην καρδιά τους, πολλές φορές όμως ανεπιτυχώς γιατί απουσιάζει η εμπειρία του Χριστού από την ζωή τους και αυτό καλείται σιγά-σιγά να το θεραπεύσει ο ίδιος ο κατηχητής, γενόμενος συνεργός του Χριστού! Αυτή είναι η ευλογία, η πολύ σημαντική και χαρακτηριστική, η μεγαλύτερη ευλογία, να γίνει ο άνθρωπος που αγάπησε το κατηχητικό έργο τελικά συνεργός Ιησού Χριστού.
Αυτός είναι ο απεσταλμένος, ο ευλογημένος, αυτός είναι ο άνθρωπος του Θεού, το στόμα του Θεού, που μοιράζεται τις αγωνίες του και την πίστη του με τα παιδιά και που αξιώνεται από την Εκκλησία να ζει αυτές τις μοναδικές χαρές της καλλιέργειας των ανθρώπων και να βιώνει αυτήν την ανάθεση της κατηχητικής διακονίας ως ύψιστο δώρο, ξεχωριστή ευλογία, τιμή και προνόμιο μοναδικό και ασύγκριτο με τις χαρές όλου του κόσμου!
){kind=link}